De eenheid der Nieuwtestamentische Godsopenbaring - pagina 20

18 het einde is, dat we haar kennen geheel en naar haar aard, haar kennen, gelijk ze door ons gekend moet worden. Chrysostomus heeft eens schoon gesproken over de eenheid der Schrift"). Hij zegt: neem iemand een stuk weg uit de zijde, dan vindt ge in dat stuk al de deelen, waaruit het geheel is samengesteld: zenuwen, aderen, beenderen, gewrichten, bloed, kortom a. h. w. een staal van het geheel. Zoo valt in elk deel der Schrift op te merken, tot welke eenheid het hoort. Laat mij het nog anders mogen zeggen: bij een organisme gaat ge niet aantoonen, dat het uit een beginsel leeft en dat al de deelen dat beginsel dienen, maar ge bewondert de doelmatigheid, waarmee al de deelen aan het geheel zijn ondergeschikt gemaakt. Ge bewijst niet, ge aanbidt. Zoo staat het met de eenheid van het Nieuwe Testament. Jezus Christus is gekomen in de volheid des tijds. Zijn woord en werk hebben beteekenis voor eiken tijd. Daarom moest er komen een geschreven getuigenis over den Christus Gods, en we vinden dat in het Nieuwe Testament. De boeken van het Nieuwe Testament zullen, indien ze een.eenheid zijn, dan ook een eenheid moeten vormen, omdat ze alle op hun wijze getuigen van den Christus. Hoe zullen we nagaan, of en in welke mate dit het geval Is? Daartoe moet gegrepen de hoofdgedachte van elk boek. Ik herinnerde er U reeds aan, dat de boeken zijn geschreven in den loop der historie, anders gezegd: het zijn gelegenheidsgeschriften in den goeden zin van dat woord. Daar versta ik onder, dat een boek wel werd geschreven bij en met het oog op een bepaalde gelegenheid, maar dat het, alhoewel op die wijze ontstaan, toch alle tijden moet dienen. Nu wil ik allerminst beweren, dat die wijze van ontstaan van geenerlei belang is. Integendeel, ik beweer, dat die niet slechts voor de kanoniek, maar ook voor de exegese van zeer groote beteekenis kan zijn. Maar toch zult ge me aan de andere zijde toestemmen, dat het er voor ons doel op aankomt de boeken te ontdoen van het hic et nunc, de hoofdgedachte te grijpen, ons af te vragen, waarin in de eerste plaats en vooral, hun blijvende waardij is te zoeken. Ik beeld me niet in, dat ieder op een zoo gestelde vraag bij elk boek hetzelfde antwoord zal geven. Verschil van uitgangspunt, verschil van kijk ook op de dingen en uiteenloopende waardeering van kleinigheden kan een groot verschil van exegese geven en maken,. dat het oordeel van twee personen over eenzelfde boek geheel uiteenloopt. Toch, ik moet een poging wagen. En gelijk ik in mijn historisch deel heb beproefd zooveel mogelijk te werken met algemeen toegegeven feiten, zoo zal ik het ook hier trachten te doen en dus vermijden alle stokpaardjes, alles wat zweemt naar individueel inzicht

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen