De eenheid der Nieuwtestamentische Godsopenbaring - pagina 46

44

sunt, quippe a Verbo Del et Spiritu eius dictae; III, 19, 2: praedicaturet a prophetis omnibus et apostolis et ab ipso Spiritu; III, 24,1 : testimonium habentem a prophetis et ab apostolis et ab omnibus discipulis;, V, 35, 2 een reeks citaten uit het Oude en Nieuwe Testament. 9) III, 21, 4. '") Zie b.v. E. JACQUIER, Le Nouveau Testament dans l'Église Chrétienne, I, 2^ dr., Parijs, 1911, bl'. 181 vlg., bl. 186 vlg. Een zeer duidelijke plaats worde hier aangehaald: „Want wij kennen den weg tot ons behoud door geen anderen, dan door die ons het evangelie brachten, wat zij evenwel toen predikten, hebben zij immers later door Gods wil in geschriften ons overgegeven, opdat het grondslag en zuil van ons geloof zou zijn", IV, 53, 2. ") III, 11, 7—9. 12) III, prooem.; 1, 1; 5, 1; 11, 8; Irenaeus citeert het evangelie van Matth. met: Dominus in evangeho ait III, 23, 3. LEIPOLDT, a.w.,. 1, bl. 157 beweert, dat bij Irenaeus duidelijk blijkt, dat: ihm der Vierevangelienkanon keine altgewohnte Sache ist, en wel, omdat hij afwijkende meeningen niet steeds kettersch achl. Deze redeneering is me niet duidelijk, vooral niet, omdat toch algemeen bekend is, dat reeds vóór Irenaeus de 4 evangeliën als eenheid werden beschouwd. En nu Irenaeus zelf de voorstelling geeft, dat de evangelisten hun evangeliën dadelijk als evangelie aan de kerk hebben gegeven, vgl. ZAHN, G. K., I, bl. 158 en het viervoudig evangelie zijn eenheid vindt in den éénen Geest, is eerder aan te nemen, dat voor Irenaeus' besef als van zelf de evangeliën steeds bijeen hebben gehoord. Verder heeft ZAHN, a. IV., bl. 164 vlg. aangetoond, dat voor Irenaeus het Kxrii in de op en onderschriften der evangeliën zeer gewoon is. Welnu, xarx zegt altijd, dat men eerst aan één evangelie denkt en vervolgens aan het feit, dat dit eene evangelie door verschillende mannen is te boek gesteld. Omdat het evangelie als mondelinge prediking één is, doch naar den nood van verschillende plaatsen en personen werd te boek gesteld, zijn in wezen ook de schriftelijke evangeliën één. '3) I, prooem, 1; III, 16, 9; IV, 41, 4; V, prooem. (apostolicae epistolae). ZAHN, G. K., I, bl. 263 vlg. heeft er op gewezen, dat h k7!ro<TToXoq voor Paulus zeer oud en zeer verbreid was. JACQUIER,. a. jv., bl. 185 meent, dat onder den apostel niet slechts de brieven van Paulus, maar een enkele maal heel het Nieuwe Testament behalve de evangeliën moet worden verstaan. Doch de eene plaats, die hij voor dit gevoelen weet aan te halen Iren., Adv. haer.. Il, 43, 2, zegt dit niet duidelijk, er is geen bezwaar tegen apostolus daar van Paulus te nemen, zooals JACQUIER zelf toegeeft, dat men op andere plaatsen moet doen. •'*) Adv. Mare, IV, 1 : „En om het geloof toe te rusten, heeft hij er een soort huwelijksgift voor uitgedacht, een werk, naar het tegenover elkaar stellen der tegenstellingen. Antithesis genoemd en om wet en.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen