De eenheid der Nieuwtestamentische Godsopenbaring - pagina 32

30

sprak ik van de eenheid der Nieuwtestamentische Godsopenbaring '^s)^ Wanneer het hier dus gaat om een stuk van principieele beteekenis^, dan spreekt het vanzelf, dat het ook zijn invloed moet laten gelden op de praktijk der exegese. Het is wel waar, dat niet altijd dadelijk, van alies, wat principieel is vereischt, het belang voor de praktijk kanworden aangetoond, om de zeer eenvoudige reden, dat de praktijk niet het eerst aan de orde doet komen, wat naar eisch van het beginsel van het meeste gewicht is, maar soms plotseling zich voordoet iets, waarvan oogenblikkelijk te zien is, zoo wel of zoo niet om des beginsels wille, het is evenzeer waar, dat de wetenschap zich eerst voldaan en bevredigd kan betoonen, als ze niet slechts van de juistheid van een beginsel overtuigd is, doch ook helder in het licht kan^ stellen, hoe en waar het werkt en invloed oefent. Welnu, zoo kan het aangetoond worden bij de eenheid der Nieuwtestamentische Godsopenbaring, waarvan ik U zoo juist de principieele waarde heb trachten aan te geven. Vijf gevolgen zou ik U voor heden willen noemen. Lang behoef ik dEar niet over te spreken, omdat het gaat over dingen,, die gewoonlijk wel onder ons worden toegepast. Toch is het van beteekenis er over te handelen, omdat het veelal punten zijn, waarin wij verschillen van vele vooraanstaande exegeten van onzen tijd. Nu kan vast staan, dat als onze meening van de hunne afwijkt, onze praktijk andere banen kiest, dan zij volgen of aanprijzen, dat niet geschiedt uit minachting van hun bekwaamheid of uit een te veroordeelen zucht om iets eigens te hebben, maar omdat het beginsel ons drijft. Allereerst dan moeten wij ernstig bezwa^ar hebben tegen het prooageeren eener Bijbelsche Theologie. Zeker,'daar zijn veel bezwaren tegen in te brengen '*''), maar toch ook bezwaren op grond van ons vasthouden aan de eenheid der Nieuwtestamentische Godsopenbaring. Wat doet de Bijbelsche Theologie?; ze neemt Johannes, Paulus, Petrus en tracht hun gedachtengang weer te geven, maar toch ook min of meer — de opzet en de aanleg van den een is anders dan van den ander — te systematiseeren en — ik geloof dit te mogen zeggen — ten voorbeeld te stellen. Ik weet, dat al meer het streven opkomt om wel zoo nauwkeurig mogelijk na te gaan, wat Paulus gevoelde, doch daarnaast vrijheid te behouden om zelf iets geheel anders voor te staan, maar zoo doen toch, laat mij zeggen, de meeste positieve theologen niet. Voor hen is wel degelijk tot op zekere hoogte althans maatgevend, wat Johannes oordeelde of Petrus sprak. Maar dan komen ook de bezwaren. We spreken nu over ons en onzen tijd en vragen, niet, hoe het in de oude kerk was gesteld, toen één kerk wellicht slechts één brief had uit heel den bundel, dien we thans liefhebben

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen