De noodzakelijkheid eener christelijke logica - pagina 69

59 plan: zelfs het aanwijzen van de plaatsen, waar de oude theorieën omtrent de principia der logica worden herhaald, zou me op 't oogenblik te ver voeren en den lezer slechts matig interesseeren. Evenals in 't voorgaande wil 'k me dus ook hier beperken tot het bespreken van die hoofdmotieven die werkelijk nieuw en voor de geschiedenis der opvatting van de principia der logica terstond of later van belang werden. De stof valt het makkelijkst te verdeelen over een viertal onderperioden. Men onderscheide nl. het tijdperk der patristiek, den overgangstijd, de vroege Middeleeuwen en de periode die zich uitstrekt van het begin der elfde tot het midden der dertiende eeuw.

1 - HET TIJDPERK DER PATRISTIEK.

Deze periode valt bij de beschrijving van de geschiedenis der wijsbegeerte het best te typeeren als die van de eerste verbinding tusschen de motieven der hellenistische philosophie met de grondgedachten van het Evangelie.

Wat op het gebied der logica hier allereerst de aandacht trekt is het opkomen van de logos-speculatie. Ze draagt van meetaf een subjectivistisch (nominalistisch) karakter. Dat kan niet bevreemden wanneer men let op wat de bestudeering van de oudheid aan het licht bracht omtrent den zin van het woord „logos" in de grieksche en hellenistische wijsbegeerte. Naast elkaar stonden hier immers twee beteekenissen, een objectivistische en een subjectivistische. In 't eerste geval duidde men er een oordeel of mathematische verhouding mee aan, in het tweede geval een activiteit. Nu was in het begin van de geschiedenis der

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen