Taalbederf door de school van Kollewijn - pagina 93

85 selen, hoofdstuk IV. In § 4 betoogde hij, dat het stille lezen met zijn oogsprongen de snelste en beste leesmethode is; in § 5, dat de leerlingen der KoUewijnsschool levenslang achterlijke lezers blijven. Die overtuiging was gegrond op zeer talrijke, meest En* gelsche en Amerikaansche onderzoekingen der laatste tien jaren. Ook Huizinga merkte op, in zijn antwoord aan Marchant (7 Nov.), dat het geen letters zijn, maar heele woorden en zinsdeelen, die de geest grijpt. Vgl. ook al Cosijn in Gids 1895 III 68. 2"^ Voor Fransch: Jespersen, Phonetische Grundfragen (1904)3. Vergelijk W. Victor, Elemente der Phonetik des Deutschen, Engt lischen und Französischen" (1914) §§ 46, 54. Voor Engelsch: Bij Jespersen a.w. 3 volgt: „Noch verwickelter, noch zahlreichere Unregelmassigkeiten und Kaprizen darbietend, ist die englische Schriftsprache". Jespersen, van wien dit een stokpaardje is, geeft verschillende schertsende illustraties, als: ghoughphtheightteau lees: potato. — Vlg. denzelfde. Growth and Structure of the Engl. Language^, 242: „that pseudoshistorical and antiseducational abomination, the English spelling". Een korte uiteenzetting van de oorzaken bij denzelfde, A modern English Grammar I 1*3. Niettemin gevoelen de Engelschen weinig behoefte aan veran? dering, den pogingen van enkele philologen ten spijt; en zij hech* ten aan correct spellen. Prof. Geyl te Londen wees in verband met onzen „spelHngstrijd" in de N . R. Crt. 20*6*34 Ochtendblad er op, dat het verschijnsel van de veelvuldige fouten in onze staats* stukken in Engeland geen wedergade had. Dat hij daarmee tegen de ingewikkeldheid van onze schrijftaal wilde argumenteeren, is wel een stout stuk. Maar Dr. Geyl was blijkens zijn schelden get heel van streek. Jespersen, Grundfragen 4 citeert uit een kinder* boekje: „What a queer thing spelling i s " . . . — „Yes, it is like fashion, it has no rules, yet when any one breaks them he is laughed at". — Dat is bij ons, met onze zoo oneindig eenvoudiger spelling, grondig uitgeroeid: de ouderen worden uitgelachen door de kinderen en hun onderwijzers beiden, als zij aanmerking dur* ven maken op spelfouten. 28 Dat argument is hier: bij D. V. en T. W. vindt men zulke schriftelijke homoniemen toch ook al. Maar men gebruikt door» gaans den ironischen vorm: en wat zegt d e . . . dan van . . . ? Het antwoord is vanzelf: indien er al enkele van die belemmeringen voor snel herkennen en onderscheiden bestaan, wachte men zich vooral, het aantal daarvan nog aanzienlijk te vergrooten. 29 Vgl. Van der Velde a.w. 61*2. „Hoe meer we er in de school

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen