Sanhedrin èn Gabbatha : Enige noodzakelijke aanvullingen op de rechtshistorische literatuur - pagina 8

die, aldus Cullmann, door het Sanhedrin mogelijk is verhoord maar niet veroordeeld, in juridische zin alleen voor Püatus terechtgestaan heeft en — de aard der kruisstraf als romeinse straf zou dat mede bewijzen — alleen door de romeinse magisti'aat, door Pontius Pilatus, die Jezus niet begreep of begrijpen wüde, en hem blijkens het opschrift boven het kruis veroordeelde als Zeloot, als pretendent naar Isrels koningstroon gevormist werd. Nog een geheel andere factor heeft in de laatste jaren de feitelijke toedracht van het proces van Jezus in een scherpe discussie gebracht. Het is het anti-semitisme geweest, dat door zijn wederopleving der dertiger jaren vanuit een zeer specifiek aspect de schuldvraag aan Golgotha opnieuw in volle scherpte aan de orde heeft gesteld. Men voelt de geladenheid als men in Goldin's boek ®) over Hebrew criminal BAZIAEYZAZ, 2 dhi. Heidelberg, 1929/30, die Jezus tot de Zeloten rekent, maar wil de betekenis van het Zelotisme voor Jezus' leer en leven toch niet onderschatten: Een der discipelen behoorde stellig tot hen nml. Simon de Zeloot; maar ook de figuur van Judas is beter te begrijpen, wanneer hij tot deze groep behoorde, waarop mogelijk de naam Ischkariot (sicarius?) wijst (blz. 10); waarschijnlijk behoorde ook Petrus tot hen (barjona een leenwoord uit het akkadisch voor terrorist? blz 11), mogelijk ook de zonen van Zebedeus (Boanerges; vgl. ook het verzoek van Luc. 9 : 54; blz. 12). Jezus staat volgens Culknann (blz. 13 e.v.) geesteUjk zeer dicht bij de Zeloten, zo in hun critiek op overheden (vgl. Luc. 13 : 32; 22 : 25/6) en farizeeërs (Matth. 9 : 12/13; 21 : 31), maar hij verwerpt hun geweldleer (blz. 14), bestrijdt hen trouwens ook op andere punten. Het merkwaardige in een opvatting als deze, welke èn het ja èn het neen poneert, is dat elk argument de opvatting als geheel ondersteunt, immers aan de andere zijde past zo het aan de ene niet gaat. Open bhjft de vraag of er voldoende aanwijzingen zijn om aan te nemen dat het Zelotisme een zo eenvormige en afgeronde leer was als hier verondersteld' wordt, terwijl ook dan de argumenten pro met name bij de individuele discipelen wel zeer fragmentarisch zijn. Reeds het sterkste argument, het beroep op Zi^cov ó ZriXcoTf)c; uit Hand. 1 : 13 wankelt, omdat in Z[(j.G)va TÓV KaXoufievov ZriXcoxriv uit Luc. 6 : 15 (Lucas schreef ook de Handelingen) het woord KaXoó^Evoq (vert. Ned'. B. Gen.: bijgenaamd) evengoed en eerder kan duiden op een hoedanigheid, weUce iemand niet bezit, maar waaraan zijn karakter of figuur doet denken, dan aan een hoedanigheid welke hij in werkehjkheid bezit. — De door Cullmann sterk naar voren gebrachte opvatting als zou Jezus door Pilatus als Zeloot zijn beschouwd is in strijd met de uitdrukkehjke en unanieme mededelingen der vier evangelisten, die melden dat Pilatus inzag, dat de Joden Jezus uit nijd hadden overgeleverd (Matth. 27 : 18; Mare. 15 : 10) en dat Pilatus geen schuld in hem vond (Matth. 27 : 23/4; Mare. 15 : 14; Luc. 23 : 4, 14, 15, 20, 22; Joh. 18 : 38). ®) Hyman E. Goldin, Hebrew criminal law and procedure; Mishnah: Sanhedrin-Makkot; New York 1952; Vgl. blz. 7. Eerder schreef Goldin: The Case of the Nazarene reopened. New York 1948, dat mij niet in handen kwam. 6

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen