Stemmen.

Voor God was ihet niet genoeg, ' Zijn Zoon Ie zenden in de wereld'. Diie gez'ionden is, wordt ook gewezen, «n die - aangesteld is, ooik voorgesteld, . Die de stem Gods 'is, wordt door eien stem Gods van boven aangekondigd, wol vele malen, en lioinelscbe profeitie profeteert, dat hier d© Profeet is van den hfemjel. God wijsit hèm door stemtaen aan, wiens ééne stem' God zal aanwijizlen in ieder woord.

Tot drie maal toe sp^rieekt een stem over de stem. Telkens weer is er de ; nuziisk van hemlelschen woordenval over h-et hoofd van den gezondene van den Vader. Daar is ©en sitem', als uit de .Jordaan de gedoopte Christus verrijst en biddend zijn hand, zijn hart, zijn stem in dienst des Vaders stcltj. Wederom scheurit scheurloos de hemel en spreekt Hij zijn stem; als opi den lichtenden berg zioK den doodsweg kiest Hij', dia gruwt van donkerheid en nacht, als niet één. En wannew er slechts een lenkele schrede mieer is tassehen Christus on den dood, dan grijpt de Chttstus naar bet recht van den krijgsknecht, van den minsten huurling, en Hij wil niet sterven gaan, eer Hem de verkwikldng gegund is van het aangeizicht zijns Zenders, eër zijn mond gegroet heeft Hem, om^ wien Hij sterven gaat; ten oiok dan ontsluit zich de zwijgende hetoel en spreiekt er van boven een stem. (Joh. 12).

En telkens zijn ©r de mensclien, en dringt door tot hun oor de stem, die spreekt, en die hun zielen zo'skt.

En wie het tóest, die mierfc© er ap. Hij schenko ; aan dit wonder alle aaadachit, waarop' zooianige slem' „van de hoogwaardige heerlijkheid" aanspraak mag maken. Is hier niett, o omistanders, de spreuk waarachtig: leen stemKie Goids en niet oens m©nschen? Ja, zoo zult ge zeggen, dia heerlijke slem draagt in zich het mieirk der goddelijkheid. En gij spreekt recht. Maar weet gij nu cok, dat het wezen van die vele stemimien oiok in den Christus te vinden is, van wien dö stemmen geiluigenis geven? Weet gij wel, dat één wonder van goddelijke kracht zich vertoont in het spreken der stemmen en in dw mönscihiieid van den Christus?

Zie, als die stemmten spreken, dan komt u tegemoet de [temelsdhe waarheid in een aardsclis omkleeding. Dan kiest voor haar zelfgetuigeals Gods werkelijtoeid den vorm der mensohelijktó beperkijheid. Dian is daar djö stem Gods, niet gelijk haar verwonderd verneiemt de idichter van Psalm 29, doch gelijk ze in haar dienst stelt de taal van den dag en de spraak van het land, waarop die men-.schen stadn. Dian ontleent Gods steta de vormen, waarin ze spreeikt, aan het Aramees che woordenboek en draagt zoo Gods getuigienis de wereld in.

En naar die wet ook zendt Hij Zijn Zoon in de wereld. Hij is niet slechts een, maar Hij is de stem van God, de weg, waarlangs Gods werkelijkheid in menscheilijfcen vo^rm komt tot de kinderen der , aarde.

Zoo is er om de ééne stem, die in Christus spreekt, de veelheid der stemmen, die van den Christus getuigenis geeft.

En in het mysterie van de stemmien, die de Stem Gods prijzen, is, zoo gij wilt, u het geheimenis ontdekt van Christus ©n van de verlossing, die in Christus Jezus iSi

Want wie is eigenlijk Christus? Is Hiji alleen de wegwijzier of is Hij' dé weg? Is Hij pirediker der waarheid oif zelf de waarheid? Is levensleeraar Hij, of is Hij: zelf het leven? Is Hij: bereider van het heraielsch'é brood of is Hiji, Hij zelf, het brood des hemels?

Hoor. nu antwoorden de stem'mle'n.

Hoort Hem, hoort Hem, Z|00 sp-reiken ze. Chrisitus is degene, in wien de wet der stemmen is vervuld. Hij is de spreker, die Gods diepten ons verklaart. Gods eeuwig Woord neemit in Hem ffienschelijke vormen aan; voor menschenooren wil het klinken 'en daarom stelt het in zijn dienst menschentong len gaat tot ©en denkvo'rm van oen m, : ensc4ielijke ziel in.

Dat is van deze stemmten de jubel: ze .zeggen, , dat in Christus Gods waarheid het kleed der aarde neemt, O'm in déze beperking zich door menschen te laten grijpen en zich te doen verstaan.. En zoo vaak een stem de stem aanwijst, zóó dikwijls zegt de hemel, dat Christus is de spreektrompet des hamels. Hij komit spreken, zeggen, wijzen de waarh©id ©n het brood, den weg en het leven, die van boven zijn.

Zie, dat antwoorden de steimimen.

Maar wee u, indien gij voldaan zijlt. Want o, indien Christus alleen Gods sp'reiker, en niet do sprake zielf van God ons is, als de wet, waarnaar Hij in de wereld komt, niet een meerdere is dan die, welke in die steminen spreekt, zie dan zijn die stemmien van al wat klinken kan, het 'meest versohrikk'elijke. Als evangelie in zeggen opgaat, als in weg-wijizer zijn de. *aak van Christus uitgeput is, als verlossing alleen maar is zeggen, prediken, oi God, dan is hier het overtollige en bat is ©r van U. Dlan is die prijs te duur, waarmede gij den stemmien des hemels volmaking geeft in de stem van vleescih' en bloed. Want die stemmen, die rondom Hem heen ruischen, ze zeggen höl ons, ' dat Gij machtig zijt, o God, om dnor hoorbare klanken menschenzielen te treffen, ook zonder dat vleesch wordt lein zonder dat mensch wordt Gods eeuwig© Zoon. Is alleen reeds zeggen, profeteeren, getuigen goddelijke verlossingsdaad, dan klagen idie hamelstemimien God aan; want dan kan God spreken oO'k zonder het instrument van Christus' waarachtige menschbeid. Din kan God. ook zonder Beljhlehem! en Golgotha ingaan ilot de binnenkamer'en van schemerende zielen met Zijn goddelijke waarheid en Zijn eeuwig licht. Dan is hier — de O'vertoUigbeid; maar in het godsdienstige mag niets overtollig zijn; daar geldt de wet van het moeten. En als in deze vernedering, in den doorgang van Christus: , den man van smarten, het niet-noo'dzakelijke is, dan zijn wij dood, dan is evangeU© onduldbare ergernis, en Gods daad in dien Ohtistus wordt 'dan spel zonder den bitteren hoogen ernst van wat moet.

Maar daarom spreken dan O'ok de ste'mmien van die Stem', die mieer is dan ste: m'me Gods. Hoort Hem, zoo zeggen zei, want meer dan ©en stem' is hier. Aan stemmen heeft niet genoeg de aarde, en klanken uit het hemelsche heiligdom scheuren wel den hemel, maar genezen niet de breuk der aarde. Verlossing, dat is niét alteen zeggen dat is óók een doiien van God. Chtóstus, dié is niet alleen wegwijzer, niaar ook de weg; ni'et alleen waarheidsbode, maar ook de waarheid; niet alleen levensdichter, maar vo'oral leven. Tk b'en de weg, de waarheid en h^et leven. Ik ben het bro'od. des levens.

Klinkt nu helder O'p, gij stetomien Gods. ' Zegt hel ons: boort Hem', hoort Hem., Want .als gij getuigt van den Getuigei, en als gij prof e toerende zegt: hier is Gods PïO'feet, dan verklaart gij u zelf voor ongenoeigziaam' 'en ge verklaart voor ongenoegzaam zonder meer wat deze Profeet met u gemeen heeft. Menschelijte klanken, wat baten ze 'Ons, zonder menscbelijk vleesöh, menschelijk blC'Bd, menschelij'ken geest?

Nu weten wij', wat evangelie is. Nu is verlossing meer dan leer, zij is ook daad, werk van God. Ru kunnen duizenden hiemielstemlüen niet één mensch verlossen, als daar niet is die ééne stem, die meer is dan sitem, die O'ok een daad, een O'ffer wordt.

Zoo zijn de stemmen niets zonder de Stem, en vele woorden niets zonder het Woord, dat vleesch geworden is. Zoo is daar niets, dat niet noodzakelijk was in dat spreken van God, hetwelk geschiedt naar de wet van bet Woord, dat in vernedering gaat.

Want zoo waarachtig als de hemielsdhe stem.rnen de S'bem, die vleesch werd, niet oivertollig m, aken, doch met klem naar dein Profeet van vleesch en bloed ons wijzen, zióó waaradiitig is christendom meer dan laer, en verlossing mieer dan gehoor en Christus meer dan leeraar. Niet bij de catbeder, maar bij het altaar vinden wij' rust.

Nu gaan Go'ds klanken in de stemmen bedekken haar majesteit len bepierfcen haar geweldigheid tot driemalen 'to© in den vo'riri van den dag en de taal van het land. Zoo gaat Gods boodscihap' naar de menschen toe en Gods geweldigheid O'mhult zi.ch in nederigheid om onzlentwille. Gods geluids, sterkte is machtiger dan d© stem, die klinkt en dös hemels spreke'U is sterker en schooner dan het instnunent, waarvan zich God bedient. Zoo wordt do wet der 'vele stemimen voltrokken in die ééne Stem, : Gods boodBchap gaat in vernedering en Gods eeuwige gedachten zijn daar straks in gekerm, en geween van Gelhsemané en Golgotha..

Dat zijn de stemmen oiVeT; de Stem!. En al die stemmen wij'Zieln naar dien Eene, die in zij'n hoiogste zwijgen ter sterkte spreken zal, en zoo zal toonen, dat verlossing offer is, offer en 'Offerspraak, daad ©n woord. Wie de stemmen hoort, die hoort van een kruis, en —

O Stemme van 't houtene Kruis, •O stem van het houtene Kruis, ik vraagde zoo dikwijls, ik vraagde en ik bad, en .... de antwo'ord is altij'd: het Kruis.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen