Het Heidendom genezen.

GaJilea, het donkere la, ad, heeft e& n. groo't heht gezien, toen de Christus zijn steden doortrok, en overal zieken genas. Sinds is dat groote hcht in Golgotha's duisternis wel schuil gegaian achter de wolken van Gods toorn, maar" het is uit Jozefs hof weer uitgebroken in den opgestanen Levensvorst; het heeft op OP'inksterfeest en later zich uitgegoten over de aarde, toen de dragers van het Pinkstervuur in Jezus' naam de ziekten hebben bestreden; en het zal eenmaial de heele aaide zetten in den glans v, an den schoenen Zoon des menschen.

Dat za, l zijti op dien grooten dag, als God het geboomte des Levens plant aan de rivier van Zijn nieuwe paradijs. Want in dat geboomte des levens zal openbaar worden, dat God in Christus een volkomen Heelmeester is. Staat er niet, da, t zelfs de bladeren van dat levensgeboomte tot genezing zullen zijn? Wij plegen boomen te planten, waarvan de vrucht ons dient; het blad heeft daarbij geen beteeke'nis: bladeren zijn er ook zoo vóél. Maar als 'Gods hand de levensboomen plant in Zijn nieuwen hof, dan zijn niet alleen de vruch-ten, doch dan zijn zelfs ook de bladeren tot genezing. In het paradijs 'der toekomst zal niets toevallig, niets zal ook • overbodi^g .zijn. Alles wat bestaat, heeft ginds ook dO'ol. En gelijk in het eerste paradijs God alles, wat Hij gemaakt had, zeer goed vond, en ook de kleine dingen zag met welbehagen, zoo zal straks de door Gods Geest vernieuwde mensch ook weer a 1 Gods werk zien en het zeer schoon vinden. Al Gods werk. De bo(!men, maar ook de takken. De takken, ma^ar ook de vruchten. De vruchten, m.aar ook de bladeren. Alles wekt ginds den lust, tot de bladeren toe. Maar wat.d-en lust wekt, dat wordt een kwelling, als het niet den lust bevredigt. Als ook maar één blad aan het p aradij s-geboomte den lust wekte, en zich niet gaf om den lust te bevjedigen, ' dan was de hemel een_ hel geworden. Daarom is in den hemel alles, alles, tot genezing; de liunker, ende ziel werpt zich op Gods vrucht en vindt zelfs aan de bladeren stilling van den honger der aardsche dagen.

Maar nu orngekeerd: Gods werk wil niet alleen kunnen geven, het wil ook worden genomen. Daarom brengt God bij de „bladeren" ook de „heidenen". Heidenen zijn hier niet de ongeloovigen, die Hem niet kennen; maar het zijn de , ., vergelegenen aan de zee"^ het zijn de getrekkenen van het uiterste der aarde. Zij' zijn niet uit Jeruzalem, noch uit Galilea, . maar toch heeft Christus, de Heelmeester, hen gevonden, hen getrokken. Zij' zijn, om zoo te zeggen, niet de takken, maar de bladeren van den boom der menschheid. AVaiit de bladeren '''an Gods boom zijn voor de bladeren van den boom der menschen: ook de heidenen komen toe en eten..

Hoor nu, o mensch, , dat hierin paradij'svreugi^e ligt: al wat uit God is, zoekt al wat in u is. Zelfs de bladeren genezen, het paradijs is geen Pronkhof, die .de schoone weelde uitstalt zonder 'ioel. Elke daad vaii God, ook de kleine, zoekt wat in u te doen. Ook de bladeren zijn een obligatie: al Gods werk roept u toe, dait giji het nemen "poet; en-dat ook de kleinste nemen-moet, ook S verste, al wat om en in en aan ons is. Dat is zeer zwaar, als gij' erover nadenkt, ook maar een paar minuten.. Maar het paradij's wordt ook alleen door worstelaars gevonden, door de overstelpten van Gods glorie.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen