J. J. Salverda de Grave, „De Troubadours”. Tweede druk. Leiden — A. W. Sijthoff's Uitgevers Maatschappij.

Het boekje van Prof. Salverda de Grave verscheen in November 1917 in eersten en thans in tweeden druk. In 114 bladzijden behandelt de schrijver de stof met bijvoeging van litteratuurvermelding. Voor het lezerspubliek van „De Reformatie" zal de; waarde van dit werkje niet liggen in de critiek, want de behandeling van de stof is hoofdzakelijk beschrijvend en slechts heel terloops critisch. Waar dan nog bijkomt, dat de auteur, als hij zijn inzichten geeft (vooral aan het slot, als hij de troubadours bespreekt in hun samenhang met Dante, 'Petrarca, Ronsard)'dit meestal doet zonder nauwkeurig rekenschap te geven van gevoelen. Een

methode, die den lezer het werk veraangenaamt, doch voor studeerenden een schaduwzijde heeft. En dan spreekt het voor wie de opvatting van den schrijver eenigermate kent, Avel haast vanzelf, dat zijn inzicht in de beteekenis van D.ante en zijn Avaardeering van Dante's poëzie een andere is dan van een gereformeerde. Met name in wat de laatste bladzijden van het boek te lezen geven, komt het afwijkend inzicht van dit wcj'kje. ten opzichte van het gereformeerde denken en voelen zeer sterk uit. Eén gereformeerde denkt heel anders over „het centrale probleem voor de Kristen" en over - de» Imitatio van Thomas a Kempis dan Prof. Salverda de Grave. Ook over Dante en zijn verheffing van Beatrice denkt de schrijver anders dan zeer velen, anders ook, dan degenen, die hun gevoelen eenigermato zagen weergegeven in mijn artikelen over „Eros of Christus" in dit blad.

De waarde, die het werkje ongetwijfeld bezit, ligt m.i. dan ook voornamelijk in zijn beschrijving. D© opzet ervan is, gelijk het voorbericht zelf aangeeft, „groepeering van hetgeen aan de Proven^aalsche dichterschool eigen is om drie merlavaardige troubadours". En aan dezen opzet blijft de uitwerking getrouw; de beschrijving is duidelijk. Het boekje bevat heel wat historische bizonderheden, en geeft, juist als het een bepaalde conclusie over dei rangschikking van geschiedkundige geaeivens bedoelt, herhaaldelijk rekenschap van gevoelen. Én daarom zal ieder, die de poëzie der troubadours wil béstudeeren aan het duidelijk en rustig geschreven werkje zeer veel hebben. Hoewel de Jheschrijving zich hoofdzakelijk vastknoopt aan enkele bekende figuren, wordt vandaar de cirkel wijder getrokken en vallen ook eenigermate de Italianen onder den gezichtskring. Als voorbereiding voor zelfstandige studie kan dit werkje uitnemenden dienst doen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen