Het Vrije Kerklied.

VIII.

Na het afdrukken van het Rapport over het 'Vrije Kerklied dienen enkele vragen te worden beantwoord, voorzoover dit mogelijk is.

Allereerst stellen wij dan de vraag, welke de gemoederen van velen bezighoudt: welk lot zal ter Synode aan dit Rapport zijn beschoren?

Hoewel het altijd moeilijk zal blijven een horoscoop van een Synode te trekken, zoo kunnen wij ons toch niet voorstellen, dat het zal worden verworpen.

Het heeft de instemming van alle Deputaten, waaraan wel waarde mag worden gehecht, nu rapporten in steeds grooter getale niet eenstemmig worden ingediend en een nota of memorie als aanhangsel krijgen.

Het is zóó grondig en degelijk geargumenteerd

-ik mag dat gerust hier neerschrijven, want hoewel ik mee eraan heb gearbeid, heb ik het niet opgesteld en geef ik gaarne eer, wien eere toe^ komt — dat het al bijzonder zwaar zal vallen het

te ontzenuwen.

Men moet wel doorkneed zijn in de wetenschap van exegese en kerkhistorie, zal men een tegenbetoog kunnen leveren, dat waarlijk steek houdt.

En al zou ook eenig ondergeschikt punt aanvechtbaar zijn of met een vraag teeken kunnen worden versierd, de groote lijnen zijn met kennis van zaken niet anders te trekken.

De voornaamste konklusie van het rapport: HET VRIJE KERKLIED IS IN DEN EERËDiENST DÈR GEMEENTE GEOORLOOFD, zal naar wij stellig verwachten, door de Synode van Arnhem worden aanvaard.

Daarmee zijn we een belangrijke schrede verder.

Op de Synode van Utrecht in 1923 dreigde de discussie over het "Vrije Kerklied dood te loopen.

Alles werd daarin door elkaar gehaald: de principiëele kwestie, de praktische uitvoerbaarheid en het gevaar voor scheuring.

Do heele zaak scheen van de baan te worden geschoven.

Daarom was het goed gezien, dat besloten werd om de verschillende elementen in de 'discussie te splitsen en eerst de principiëele kwestie aan de orde te stellen.

En het was ook goed gezien, dat men die destijds niet aanstonds op 'de Synode behandelde, maar Deputaten benoemde, om daaromtrent een volgende Synode van voorlichting te dieaen.

Immers was daarover nog geen rapport uitgebracht.

Eigenlijk was daarover heengestapt.

De Synode van Leeuwarden ging ervan uit, dat het beginsel vaststond.

Daarover behoefden haar Deputaten zich derhalve niet meer te beraden.

Maar op de Synode van Utrecht bleek, dat men het over het beginsel niet eens was.

En hoezeer het ook het tegendeel van aanbeveling verdient, dat een Synode terugkomt op wat een vorige besloot, hoezeer zulk een praktijk aan de kontinuïteit in ons kerkelijk leven afbreuk doet, zoodra een verschil over een beginsel opduikt, ) mag men zich door vorige Synodes niet gebonden achten.

Daaraan moet dan alle aandacht worden geschonken. r^fS^^ÏS^^ p^yvMf

Geen vrees voor stagnatie mag van een nieuw onderzoek terughouden.

Dat is thans ingesteld.

Men klage niet over den tijd, dien het kostte.

Want principiëele veiligheid kan nooit overschat worden. •• s; '"-'-. • - '• • •

En als dan de Synodfe"? att'Arnhem de principiëele konklusie van de Deputaten tot een principiëele beslissing der kerken verheft, dan is dat een feit van beteekenis. '•'•i^tji.

'Zij, die voor zichzelf reeds tot die overtuiging' kwamen, zullen allicht geneigd zijn, daarop iets af te dingen. •"••: ; ''ri^.S"'jWS'-f'%'-

Doch dan vergeten zij, dat het enorm verschil maakt of een privaat persoon tot zeker inzicht gekomen is, of dat de kerken, in Synode vergaderd, het voor haar rekening nemen.

Een gemeentelid of een groep van leden kan de zaak van het 'Vrije Kerklied met geestdrift bepleiten, maar er moet tegen gewaarschuwd, dat zij op de een of andere wijze hun gevoelen zouden willen doordrijven.

En dat geldt niet alleen het Vrije Kerklied, maar elke andere kerkelijke zaak.

Eerst als de kerken, in Synode bijeen, een beslissing hebben genomen, verkrijgt een gevoelen een ander aspekt.

Dan is het voor de kerken bindend geworden, téhzlj dan dat de Synode zelf uitdrukkelijk bepaalt, dat het in de vrijheid der kerken zal worden gc-; laten.

Maar dat komt uiteraard alleen voor bij praktische aangelegenheden.

Voor een principiëele beslissing der Synode staan de kerken zelf in.

Hoogstens kan worden toegestaan, dat een persoon of personen, die een ander gevoelen zijn toegedaan, worden gedragen.

Maar dat vermindert de kracht van een principiëele beslissing niet.

Evenwel houde men ook hier rekening me'f ideaal en werkelijkheid.

Een Sjnodale beslissing is een beslissing van alle kerken en van allen, die tot die kerken behooren.

Toch leert de ervaring, dat velen zich hiervan geen voldoende rekenschap geven.

In verband met de principiëele beslissing over het Vrije Kerklied moeten de leden onzer kerken zoo volledig mogelijk worden voorgelicht. • ^ ' '•

Die voorlichting geschiede niet na de Synode, maar daarvoor.

Het gevoegelijkst kan dit natuurlijk door onze kerkelijke pers.

Tot onze blijdschap namen we er dan ook kennis van, dat onderscheiden bladen zich reeds van die taak kweten.

Er mag op gerekend, dat de overige niet zulleii' achterblijven.

Het zij ons echter vergund op één ding te wijzen. Men rukke geen zinsneden van het Rapport uit haar verband.

In een blad werd er alle klem op gelegd, dat Deputaten, naar aanleiding van hun statistisch overzicht, rapporteerden, dat in de strenge kerken alleen psalmen worden gezongen.

Daardoor doet men afbreuk aan de konklusies van het Rapport.

En in het historisch overzicht, èn in de konklusies worden de oorzaken opgegeven, waaruit dit verschijnsel in de meer strenge kerken te verklaren is.

Het wordt duidelijk in het licht gesteld, dat daarachter nergens een beginsel school.

Daarom misbruike men zulk een uitspraak niet om de kern van het rapport in te bolsteren, om

de heldere conclusie te verdonkerea of op den achtergrond te schuiven. : : \; ^"-'f? iSS? .

Het groote resultaat, waartoe Deputaten kwamen is, gelijk gezegd, dit: HET VRIJE KERKLIED IS IN DEN EERE DIENST DER GEMEENTE PRIN­ CIPIEEL GEOORLOOFD.

Daarvan behooren onze kerken vóór alles in ken-• nis te worden gesteld.

Die idee behoort te worden gepropageerd.

Of anders moet zij op zaakkundige wijze, op .historische, exegetische, dogmatische gronden worden bestreden.

Men spele geen schuilevink.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen