MUZIKME KRONIEK

De uitvoering van Bacbs Mattbaeus Passion door de Nederlandsche Bacbvereeniglng te Naarden op Goeden Vrijdag.

Bovenstaande woorden, uit een recitatief voor den bassolist, geven een samenvatting van den inhoud van de Matthaeus Passion. 't Is Bach niet te doen geweest een fel bewogen, hartstochtelijk drama te schrijven, maar zijn geloofsovertuiging te verklanken. Waarmee ik niet wil zeggen, dat Bach door zijn muziek het lijden niet illustreert, denk slechts aan. de begeleiding van: „O Geisse^ ling, o Schlag', o Wunden!" of de hartstocht der Joden niet doet voelen, denk aan het: „Lass ihn kreuzigen", maar wel, dat overal, het heele werk door, Bach wil laten zien, dat al dat lijden noodig was wegens den zondeval van Adam om den vrede terug te schenken aan den mensch.

Daarom voelen wij ons zoo zeer aangetrokken tot dit werk en ook tot de manier, waarop de Nederlandsche Bachvereeniging het uitvoert. Im-mers eiken keer weer toont de uitvoering, dat men wars is van effectbejag, dat men tracht in alles zooveel mogelijk na te speuren en te volgen de intenties van den componist. Ook ditmaal werd weer een onverkorte uitvoering gegeven, 's morgens van 11 tot half 1 het eerste deel en 's middags van 2 tot 4 uur het tweede deel. Het eerste gedeelte kwam minder tot zijn recht dan het tweede. De inzet van het orkest aan het begin was rhythmisch heel even onzeker en hier en daar was het samengaan van de solisten en de begeleiding niet erg correct. De altsoliste Theodora Versteegh heeft wel eens een betere vertolking gebracht der soli dan ditmaal, alleen de no'.'s 36 en 48 konden goed voldoen. De andere solisten Jo Vincent, sopraan, Wilhelm Ulbricht en Kees Smulders, tenoren, Max Kloos, Willem Ravelli en Louis Smithuyzen, bassen, voldeden beter. Ook ditmaal zong Ulbricht enkele malen op het eind van de recitatieven, inplaats van de daar vaak voorkomende even hooge tonen, tusschen de terts en de grondtoon de seconde, een afronding, die m.i. niet toelaatbaar is, verder was zijn vertolking der evangelisten-partij zeer goed. Max Kloos' vertolking der Jezuspartij was hier en daar wel wat theatraal. Het jongenskoor en het Utrechtsch Stedelijk Orkest kweten zich zeer goed van hun taak.

Door het scherper nuanceeren van het slotkoor deed Anton van der Horst dit machtig besluit van het grootsche werk nog aan schoonheid van klank winnen. De Matthaeus Passion uitvoeringen der Nederlandsche Bachvereeniging, het mag dankbaar geconstateerd, blijven behooren tot de allerbeste weergaven van dit bij uitstek Protestantsch kunstwerk.

D. STROO.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen