Het antwoord.

De oudste zoon van de echtelieden B. is tot zijnszelfs en anderer vreugde overgegaan naar de vijfde klas der lagere school.

En daarmee staan de ouders voor het moeilijke probleem der beroepskeuze!

't Wordt nu heusch tijd, dat ze zich eens ernstig beraden over de vraag, wat de jongen worden moet. Je kunt daar nooit te gauw bij wezen en zorgzame ouders zien vooruit!

Vast staat al lang, al van de dagen af dat hij zijn eerste truitje-met-ritssluiting kreeg, dat hij zal studeeren. Vader heeft dat voorrecht gemist — en voor een studiemensch is toch later het kostje maar gekocht, zie je. En dan: ondertrots heeft ook zijn rechten!

Natuurlijk zal hij studeeren.

Maar waarvoor?

's Jongen mans knutselen zoo nu en dan met mecano-staafjes en - schroefjes houdt onmiskenbare aanwijzing in, dat hij voor ingenieur geschikt is. Maar daar moet je veel wiskunde voor kennen, en i-ekenen! is nu net zijn zwakste vak. In het cijferrelaas van het overgangsrapport — allemaal 9's en 81/2's — staat achter rekenen een mager 6-je. Dat is dus blijkbaar abominabel slecht. Echt jammer bij zoo groote begaafdheid overigens!

Moeder — hoe is een mensch — zou hem graag dominee willen zien worden, 't Is natuurlijk maar zoo'n fantasietje geweest, maar ja, hoe gaan je gedachten: oen ze hem vroeger in de baby-wagen met zijn snoezige gummi-cape zag zitten, heeft ze vaak moeien denken aan de toga van een dominee. En losgelaten heeft die gedachte haar nooit, 't Rapport is haar ideaal gunstig gezind: oor Bijbelsche Geschiedenis:91/2'

Grootmoeder — oude menschen zijn dikwijls zoo wonderlijk vasthoudend—, heeft van ingenieur en dominee nooit willen hooren. En nu het probleem op tafel ligt heeft zij ook weer haar stokpaardje bij de hand: haar man zaliger is zevenen-dertig jaar bakker geweest. En met eere! Was er niet een aardig spaarcentje toen hij ging rentenieren? En zijn ze niet allemaal altijd knap voor den dag gekomen? 't Zit 'm immers niet in de hoogheid en in de geleerdheid! Met een paar goede handen aan je lijf en een gezonde werklust kom je misschien nog wel verder in de wereld, dan als ingenieur of dominee. Als die soort menschen zeven-en-dertig jaar gewerkt hebben zie je meestal geen spaarcentjes!

Dat verhaal kennen de echtelieden nu wel Ze laten grootje maar wat doorslaan.... 't Oude^ raensch kan met den tijd niet meer mee! Is ook wel te begrijpen van iemand, die zeven-en-zeventig is!

Nee ingenieur dominee... Dokter misschien?

Ja, wel aardig voor 'toog. Een mooi huis, een heele dag in een auto, een makkelijke broodwinning: de menschen komen naar je toe en betalen voor een onleesbaar receptje graag een paar gulden! Maar dat lieve kind wagen aan al die narigheid van anderen? Je moeder hart heeft tóch óók nog een slem!

't Is wel heel moeilijk! Vader moet maar eens gaan praten met den hoofdonderwijzer. Die moet raad geven! Die z'n vak is het toch eigenlijk ook, om te zeggen wat er in een jongen zit. Dat moet dan morgen maar dadelijk wezen. Geen gras over de zaak laten groeien.

Ja, misschien wel goed.

Of doen wat tante Anna zei, toen ze laatst even was binnengewipt en Jan's toekomst ter sprake kwam? ; 1

Ncu, en wat zei die dan?

Och mensch, zei ze — je weet hoe snibbig ze dan kan doen — och mensch, maak je daar toch geen kopzorg over. Stuur hem naar het gymnasium, dan ben je voor jaren van 't gezanik af

Tante Anna's advies zal worden gevolgd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen