Correspondentie van de Redactie.

Lezing van het avondmaalsformnlier.

— D. V. te M. schrijft ons: „Gaarne zou ik Uw meening vernemen over het lezen van het formulier voor het H. A. Er schijnt hierover den laatsten tijd nogal verschillend te vrorden gedacht. Er zijn kerken vraar men bijv. in den namiddagdienst, bij de voortzetting van het H. Avondmaal, bet formulier niet meer leest, nadat - dit 's morgens wel is gelezen. Men volstaat dan 's middags met het lezen van het allerlaatste deel van dit formulier en het dankgebed. In vreer een andere kerk heeft men een proef genomen door het formulier in tweeën te verdeelen en op den Zondag van voorbereiding het eerste deel —• van de zelfbeproeving —• te lezen en op den Zondag van viering het tweede deel.

Nu is mijn vraag, hoe staat het met het verplicht lezen van bet formulier? Is dit in de vrijheid der kerken gelaten of moet het vóór elke viering, zoowel des morgens als des middags, worden gelezen?

Als motief van niet-lezen wordt genoemd, dat het te eentonig en te lang is voor de gemeente. Maar zou men op deze manier ook niet kunnen komen tot het systematisch weglaten van bepaalde gedeelten, zooals bijv. in de Ned. Herv. Kerk wel gebeurt? En kan men het praedicaat „eentonig" dan ook niet gaan toepassen op het D'oopsformulier, wat toch zooveel meer wordt gelezen, en dit dan ook maar weglaten?

Trouwens, als het aanhooren van het formulier voor het houden van bet H. A. voor de Avondmaalgangers van den morgen noodzakelijk is, is het dit, naar mijn meening, voor hen die na den middag komen en dus 's morgens niet in de gelegenheid waren, toch ook?

Ik vind overigens het H. Avondmaal-formulier een prachtige samenvatting van de Gereformeerde leer der waarheid en 't aanhooren en overdenken dubbel waard".

Tot zoover de brief.

Ons antwoord kan kort zijn. Naar onze meening is de door den schrijver twijfelachtig bevonden praktijls inderdaad onjuist. Het staat met de formulieren van doop en avondmaal eigenlijk als met die sacramenten zélf. Menig debat over den doop zou direct verhelderd worden, als men inzake de beteekenis, en de zeggingskracht, en de onderstellingen van dit sacrament, een vergelijking trok met het avondmaal. Zoo staat het ook met deze „formulieren-kwestie". Wie het formulier van het avondmaal willen splitsen door b.v. het gedeelte van de zelfbeproeving te lezen bij de voorbereiding, zou, hetzelfde mutatis mutandis kunnen doen een paar weken voordat er een kindje verwacht wordt, met de bedoeling dan, om de ouders te herinneren aan de beteekenis van den doop; de „kwestie" van de tegenwoordigheid van de moeder, af of niet, was dan ook opgelost. Grapjes? Niet heelemaal, want men zou het formulier voor den doop der volwassenen eveneens voor wat betreft dat thetische deel, kunnen lezen een week of zoo voordat de volwassene wordt gedoopt. Hetzelfde kan men zeggen inzake de herhaling of niet-herhaling van het avondmaalsformnlier op één dag. Het gebeurt ooK wel eens, dat er twee keer op een dag gedoopt wordt. Maar dan wordt 's avonds ook weer het heele formulier gelezen.

Natuurlijk komen zulke praktijken op uit andere motieven, b.v. de kwestie van den 'beschikbaren tijd. Maar men moet toch niet daarom een formulier gebruiken tegen zijn bedoeling in. Dat verbiedt feitelijk reeds het auteursrecht. Ik zou niet graag zien, dat men een stuK van mijzelf zóó verknipte, als het gebeurt bij het avondmaalsformulier. ^) Een formulier voor het avondm a a 1 is wat anders dan een formulier voor de v o o r - bereiding voor het avondmaal. Denkt men voorts aan het formulier van den ban, van het huwelijk, dan voelt iedereen de onregelmatigheid van de door den schrijver aangewezen praktijk. Redelijk zou het bmnen deze praktijk zijn, dat het huwelijksformulier, voor wai het thetisoh gedeelte betreft, gelezen werd op den /ondag van de laatste (of eerste? ? of vóór-eerste? ? ? ) huwelijks-afkondiging. Toch gebeurt het niet, en terecht. Maai dan dat andere liefst ook niet.

Ten deele zit er achter, dat men het formulier van het avondmaal inzake de zelfbeproeving zoo heel speciaal gebruiken kan voor de voorbereiding. Maar, wij staan tiier voor een psychologisme, waaraan de vaderen niet dachten.

1) Zoo begint ons avondmaalsformulier te zeggen: onS zijn twee dingen noodig. Punt a en punt b. Men Ifest < W echter alleen punt a (de beproeving van ons zelf). MO'^ men dan in den aanhef de verriielding van punt b weglaten- Ik zag het reeds ergens op een preekstoel tusschen potloou haakjes staan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen