HET BEFAAMDE ARTIKEL 31.

Van synodocratisehe zijde houdt men niet op, te verzekeren,

a) dat besluiten eener synode ALTIJD moeten worden uitgevoerd, al zijn ze nóg zoo raar, zoolang ze niet herroepen zijn door de generale synode; tenminste, als men in het kerkverband wil blijven;

b) dat de generale synode niet aan de K. O. gebonden is: ze mag ze immers veranderen?

Maar wat zei de Particuliere Synode van Arnhem, 13 Juni e.v., 1598? Dit:

„Hetghene dat eenmaell in den sijnodo gedecreteert is, en sail geensins noch classis noch kerkenraedt sich vervorderen tho annulleren ofte verbreecken, tensij dat bewesen kan worden, dat sulcx met G. 'Woort ende gemene kerckenordeningh strijdich sij" (Reitsma & Van Veen, IV, 71).

Hieruit blijkt duidelijk:

a) een „mindere" vergadering mag, indien het be-wijs te leveren valt van Strijdigheid met Schrift of K. O. een besluit annuleeren of verbreken;

b) ook de synode is aan de Kerkenordening gebonden.

Terecht wordt dan ook door Reitsma en Van Veen in het register, bl. 390, uit dit besluit geconcludeerd: DE KERKENORDENING STAAT BO"VEN DE BESLUITEN DER SYNODE.

Onbegrijpelijk, dat dr Nauta dit artikel van de Amhemsche Acta niet heeft aangehaald, toen het erop aankwam, zijn krommen handel te verdedigen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen