STEMMEN UIT ONZE KERKEN

Hooggeachte Redactie.

Mijn dochter met haar vriendin willen in de verpleging en soUiciteeren bij het Gere f. Juliana Ziekenhuis in Amsterdam.

In him argeloosheid geven zij mede als referentieadres op Ds H. Vogel van Amstelveen.

Ze krijgen bericht terug, dat op hun soUicitatie wèl kon worden ingegaan, doch dat als voorwaarde geldt: belijdend lid eener Geref. Kerk in Synodaal verband met bijvoeging, dat deze laatste voorwaarde is conform de bepaling in de Statuten.

De vraag is: Is die bepaling , , in Synodaal verband" pas bij wettig besluit in de Statuten opgenomen, of loopt de Directie van het ziekenhuis de wettige instanties (die ev. een dergelijke nieuwe clausule in de Statuten op kunnen nemen) al vast vooruit ?

M.a.w. ging de Directie haar boekje te buiten bij deze al te groote kerkistische ijver?

Overigens: hoe denkt de Directie over de geldeüjke- en andere steun, die zij ontvangt van Gereformeerden (vrijgemaakt) en b.v. Christ. Geref. Verbieden de Statuten de in ontvangstneming daarvan ook of niet?

Is het niet wenschelijk, dat het Bestuur van gemeld ziekenhuis zich precies uitspreekt over het standpunt dat zij door de Directie wenscht ingenomen te zien? Dan weten al onze menschen, waar ze bij die instelling aan toe zijn.

Nog #en noot.

Beide bovengenoemde sollicitanten brachten na de ontvangst van het briefje nog een bezoek bij den Directeur.

De man was erg „Synodaal" en zeer verstoord over de scheuring.

Zijn critiek op Prof. Schilder was niet malsch.

Wat zijn groote grief tegen dezen was?

„Wanneer bij ons een kindje gedoopt is en het sterft 8 dagen later, dan hebben wij de verbondsbelofte. Dan weten wij, dat dat kindje naar den hemel gaat, omdat wij de zekerheid en dus de troost van die heerlijke belofte hebben. EN DIE TROOST NEEMT SCHILDER ONS AF".

Wie helpt die arme Directeur daar in Amsterdam van zijn ontstellende onkunde af? Hem aan zijn verstand brengende, dat die zaak precies omgekeerd ligt? En dat juist „Prof Schilder" de troost der Verbondsbelofte v o l k o m e n handhaaft in tegenstelling met de synod. Synode, die niet verder kan komen dan een veronderstelling en die poneert, dat bij den doop God ten aanzien van dat bepaalde bij name genoemd kind alléén dan iets echts belooft, indien het uitverkoren is. En omdat dit laatste aan niemands lichaam is te zien, weet geen enkel ouder of aan hun lieveling bij het doopvont iets door God beloofd is of niet, en gaan allen onwetend en dus o n g e-

troost weer naar huis, volkomen in de mist verkeerende en kan niemand van hen pleiten op de d o op s b e 1 o f t e.

Hecht die Directeur aan die troost voor ouders en kinderen, laat hij zich dan nogvóór a. s. Zondag vr ij maken van zijn Synodaal verband, want daarin hoort hij niet meer thuis.

N i e t de V r ij g e m a a k t e, doch de S y n o d o- cratisch gebonden kerken ontrooven de ouders de heerlijke verbonds- en doopsbelofte. Wat is er in Amsterdam nog veel voor te lichten, vooral ook bij het intellectueele deel des volks.

Enschede, Juli 1946.

(Proeve van het belangstelUngspeil èn den vrijmoedigheidsgraad onder synodocratisch geleide intellectueelen te Amsterdam. En noodige waarschuwing. — Redactie).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen