BOEKBESPREKING

L, H. van der Meiden, Allegorische Prediking. Dordrecht, D. J. van Brummen, 1946.

Prof. L. H. V. d. Meiden geeft hier zijn rectorale rede, uitgesproken te Apeldoorn in de maand September van dit jaar. We kunnen haar met vreugde begroeten als een bijdrage van ook in Apeldoorn aan den dag tredende diepere bezinning op de - vragen, waarvoor de Schriftgetrouwe wetenschap zich van ouds, en wederom in onzen tijd, zich geplaatst - vindt. Behartigenswaardige opmerkingen naast van allerlei akker saamgelezen voorbeelden van allegorese maken de lezing dezer rede interessant op elke bladzijde. Een enkele maal zouden zoowel de schrijver zelf als ook -wij gaarne op onderdeelen van het betoog nader - willen ingaan. Zoo b.v. als het gaat over het bnderscheid tusschen „allegorie" en „analogie", met welk onderscheid b.v. Geesink zijn uiterst bedenkelijke „preek" over Rebekka die van den kernel „valt" bij haar ontmoeting met Izaak heeft willen goedpraten; als de •redenaar meer tijd gehad had, zou mogelijk wat hij in dezen op bl. 16 zegt, zijn verduidelijkt. Ook inzake de kwestie der heilshistorische dan wel exemplarische prediking (waarbij het mij gaat om „historische stoffen") zou nog wel iets te zeggen zijn, bl. 20, 15. Ook over het afgewezen „huwelijk" tusschen „de theologie en filosofie"; de vraag van een geloovige filosofie blijft buiten bespreking. Maar dit alles kon in een kort bestek als de rede - vroeg, niet worden uitgewerkt. Wij zien in deze rede een be-wijs, dat Apeldoorn zioh meer en meer gaat toerusteo voor den ons allen oi^edroagen strijd tot behoud van wat God ons gaf ook door middel van wetenschappelijken arbeid. Prrf. v. d. Meiden heeift 2ajn onderwerp beperkt tot „zulk een prediking, welke in den tekst een allegorie - veronderstelt of stelt en dan die allegorie expliceert en appliceert". Terecht heeft hij daaa: mee de door de Schrift zelf gege-ven allegorieën als zgnde van eigen gezag en uitlegging onderscheiden - van die projecten van menschelijke Tivillekeur, die htj terecht hoogmoedig

noemt,

K, S.

Adriaan van Boven, Jan Jansen, in bezet gebied. Oorlogsdagboek van een am-bteoaar, J, H. Kok, 1946.

Schrijver, een ingezetene van Kampen, geeft hier onder pseudoniem een verhaal „der kleine burgerlieden, die onder den vloek van Hitler's horden hun God, htm Koningin en hun vaderland trouwe hieklen". Hij doet dat in den vorm van een dagboek. Dat geeft het geheel het voordeel van het pikante soms, het vlotte altijd. Wat dit boek van vele andere overeenkomstige oorlogslectuur onderscheidt is de verbintenis van het verhaal van particuliere ondervindingen mèt dat van de groote lijnen van den jongsten wereldoorlog. Tenslotte is het — blijkens de indeeling van hoofdstukken — deze laatste, die het schema van het werk bepaalt. Daardoor is het boek (463 blad2djdenX gekomen boven het niveau van private belevenissen. Wie in den oorlogstijd, al of niet als onderduiker, met zijn oor vlak tegen de „radio" heeft gelegen, dag in dag uit, zal bij de lezing - van dit boek weer stuk voor stuk zich voor den geest zien komen wat hij destijds in zijn denken en zorgen en hopen heeft ger^istrewd. We zijn voor dit boek dankbaar en wenschen het een goeden loop. 'Voor zoover het op plaatselijke conflicten in de ondergrondsche, naar het ons - toeschijnt, ihier en daar reflecteert, verklaren we ons, destijds afwezig, tot oordeelen onbekwaam. Niet, als Ihij het blad „De Heraut" even noemende, zegt: „neen, dank

u" (162).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen