UIT DE BUITENLANDSCHEKERKEN

DE Z.G. OECUMENISCHE SYNODE VALT GROSHEIDE EN RIDDERBOS AF.

„The Banner" en „De Wachter", vroeger ons toegezonden, ontvangen we niet meer. We gaan niet bedelen bij de redacties, die kahnweg zonder nader onderzoek de grofste onwaarheden van hxin (direct of indirect) Amsterdamsche vrienden doorgeven, en nemen nota van wat we af en toe uit verontwaardigde brieven van amerikaansche zijde (verontwaardigd over die redacties) vernemen.

Maar ds H. Hoeksema van de Protestant Reformed Church zendt ons weer trouw The Standard Bearer, en zoo blijven we op de hoogte. Zie op één bepaald punt de rubriek „Kerkehjk Leven".

Nu schreef het nimuner van 15 October ook over de z.g. oecumenische synode, pas in Amerika gehouden. Het blijkt, dat de Nederlandsche afgevaardigden de vraag hebben opgeworpen: „zelfs indien de synode der Gereformeerde Kerken (inzake haar besUssingen van '44 enz.) verkeerd zou zijn, zou dit een breuk in de kerk rechtvaardigen? " Prompt hebben de gevraagden geantwoord: neen.

Alsof dat iets zegt.

Wij hebben óók gezegd: neen. En daarom wilden wij den kerkelijken - weg inslaan, om tot revisie te komen.

Maar men zei: dat mag niet, het is revolutie.

En de heeiren schreven ons — en niet alleen ons: verbreek dan toch m.aar het kerkverband.

Ze hebben zélfs dr Jager van Voorthulzen nog pas gevraagd: maak u dan toch vrij, dat beteekent in hun mond: verbreek het kerkverband. En toen hij voet bij stuk hield zeiden ze: we schorsen u. Want in óns kerkverband, het synodocratische moet ge alle besluiten a 11 ij d uitvoeren. Een „i n- terim" staan wij bij ons elkaar niet toe, tenzij ge bij de favorieten hoort

Wie in 1946 zich vrijmaakt, herstelt het kerkverband.

Maar in 19 4 4 was er nog niet een hersteld kerkverband.

Als toen, in 194 4, men tot ons zei, officieel: loop er dan maar uit (wat wij niet wilden), dan beteekende dat destijds: heb voor minder besluiten dan die van schorsing en afzetting gerust een scheur in de kerken over.

Ja, het wordt nog gekker. Reeds in 1942(!) zeiden de synodale leiders: zelfs om nögminder conflicten moet men maar het kerkverband verbreken. Ds F. C. Meyster, dr G. M. den Hartogh, ds P. de Jong, dr D. Nauta, dr J. Ridderbos schreven toen officieel volgende allesbehalve gulden woorden aan een kerk, die gelukkig wijzer was dan zij: „Besluiten eener generale synode kunnen natuurlijk door een volgende gewijzigd worden, maar zoolang dit niet geschied is, zijn ze bindend. Meent iemand om der conscientie v, ril zich er niet aan te kunnen houden, dan mag hij zeker niet tegen zijn conscientie handelen, maar moet hij dan ook tevens tot de conclusie komen „DAT HIJ MET HET KERKVERBAND MOET BREKEN". (Acta, 1940-1943, bijlage CXH. bl. 274).

Naar deze lichtvaardige wijsheid, aan professoren, en dan nog wel twee kerkrechtelijke onwaardig, heeft men gehandeld. Gaerdantochuit! Breek met het kerkverband! Mogelijkheden uitputten? Geen sprake van, meneer! Een breuk is 't eenige wat u overblijft! En geen interim! Dat was toen de wijsheid van heel het corps: Ridderbos-Nauta, en de anderen. Die hebben 'ze niet voorgelegd aan de „oecumenische synode".

Hoe het zij: indien die idtspraak der z.g. oecumenische synode iets waard is, wel, dan hebben de heeren Ridderbos en Polman »> « Grosheide en al die anderen flaar in Amerika een „geweldige" afstraffing gehad. En ook die heele synode —: Bergschenhoek is buiten de deur gezet. En die classis daar üi Zeeuwsch-Vlaanderen: geen geestelijke gemeenschap meer, en zoo.

Maar natuurlijk denken ze, dat het net precies andersom is. Dat meenen de menschen der oecumenische synode zelf ook: ze kennen de feiten niet!

Ds Hoeksema merkt dan ook — volkomen terecht — op, dat dat oecumerdsche gevalletje van neenzeggen op ónze wérkelijke kwesties slaat zóó als een tang op een varken. Wij zijn geen kinderen: men moest nu eindelijk maar eens een eind maken aan al dat hulpelooze gescharreL Maar als 't op z a k e n docji aankomt (publieke schriftelijke behandeling) dan durven deze pilgrimfathers niet. Ze praten liever wat in de ruimte: de heeren, die een beroep Üeten annuleeinen(!) ea hOe bezwaren afwijzen.

De Z.G. OECUMENISCHE SYNODE VALT GREIJDANUS EN SCHILDER BIJ.

in aansluiting aan het bovenstaande merken we nog op, dat volgens „The Standard Bearer" de z.g. oecumenische synode heeft uitgesproken: „ingeval iemand overtuigd is, dat een sjmode een onverantwoordelijke leeruitspraak doet, is hij niet gerechtigd een breuk te veroorzaken, tenzij hij alle mogelijkheden heeft uitgeput, die in de kerkordening voorzien zijn voor het verkrijgen van revisie en de kerk erbij blijft een standpunt te handhaven dat tegenovergesteld is aan zijn overtuiging omtrent de waarheid".

Dat is precies wat onzerzijds gezegd is. Daarom zeiden wij: wacht met b i n d e n tot na den oorlog en laten we dan nog eens praten. Laat ons de mogeüjkheden, die de K.O. biedt, gebruiken.

En toen 't niet hielp, zeidein we tot de kerk e- raden in gesloten enveloppe (tegenwoordig roepen ze 't van de daken): zoo en zoo denken we erover; en dat deden we, opdat die zouden gaan nadenken en voor de volgende synode langs den kerkdijken weg konden komen tot revisie.

En wij meenden en meenen nóg, dat de kerkorde zulke wegen openlaat. En deze mogelijkheid kent.

Maar de heeren Ridderbos, Nauta, etc. zeiden, en hun synode at het voor zoete koek op: de kerkorde kent die mogeüjkheden niet, tenzij dan, dat ge onze besluiten allemaal altijd minstens 3 jaar begint uit te voeren, en dus wit noemt wat ge zwart oordeelt te zijn. Ge krijgt geen kans om nog verder de mogelijkheden der kerkorde uit te putten, want we werpen u eruit, als ge 't niet doet (Eergschenhoek, Zeeuwsch-Vlaanderen) en ge wordt meteen geschorst en afgezet en zoo. Uitvoeren — en anders maar het kerkverband verbreken: officieel geschrift der synode (commissie Ridderbos).

Nu kunnen de heeren wel doen alsof Ridderbos hier gelijk kreeg maar dat is eenvoudig dwaasheid. Hier kregen de collega's gelijk, die hij in hoogmoed uitgeworpen heeft. Want z ij zeiden: de kerkorde kent mogelijkheden, om ALS CHRISTEN (d.w.z. als een, die niet openHjk wat hij als wit ziet, zwart noemt) op revisie aan te sturen. Maar dr Ridderbos zei: de K. O. kent zulke mogelijkheden niet; er valt niets „uit te putte n".

Met zulke niets-zeggende oecumenische wijsheid, zélfs daarmee, is vanwege haar onderstellingen, de heele Ridderbos-schrijverij veroordeeld en krijgt de correspondentie der door hem zwart gemaakten nog gelijk. Want wat hier staat, dit abc der wijsheid, heeft Schilder gehandhaafd tegen Ridderbos-Polman. U kunt het nalezen; want, weliswaar niet de Ridderbos-synode, doch het Voorburgsch comité heeft gezorgd, dat 't gedrukt werd. Een zoon van dr Ridder­

bos heeft zelfs deswege geschorst!!!

K. S.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen