KORTE BERICHTEN

— NOGMAALS DE „100 % ONWAARHEID". In een tUd van synodaal schisma wordt de polemiek van den (moreelen) verliezer er altijd toe gebracht, het eigen verzwelgen van kerneis te accompagneeren met het uitziften van eens anders mug. Dat overkwam ook dr Berkouwer; zijn naam zette hij onder stukken, die grove en in een critiek tijdsgewricht beslissingen foreeerende „100 pet. onwaarheden" de kerk (en verder) üislingerdan. Van de weerlegging nam ook hij geen nota, hü is zijn vrijheid kwijt. Maar hij vond het wel noodig, ons van het debiteeren van een 100 pet. onwaarheid te betichten. En de heer Scheps, die uit de klachten over zulke monstra een keuze doet, waarvan ons de logica ontgaat, vond het gevalletje de vermelding waard.

Nu ligt onze copie soms weken en maandsn te wachten op plaatsing. Eerlijk gezegd, ik was, toen Dr Berkouwer klaagde, al lang vergeten, welke de bijzonderheden van het artikel van v. d. M. te E. waren, waaruit het knipseltje destijds was genomen.

Maar nu de heer J. v. d. Mark te Eindhoven ons de gelegenheid biedt, de memorie weer eens op te frisschen, willen wy onze lezers graag daarvan kennis doen nemen. Om 't gevalletje net zoo gewichti-g te maken als de anderen? O neen, maar omdat de heer v. d. Mark zoo'u fijne pen heeft, en algemeene typeering geeft, in een artikel, dat we, nu eindelijk onze Korte-Berichten-copie zoo ongeveer een plaatsje vond, hier kunnen opnemen.

Het geval is dan aldus.

Eerst las de heer v. d. Mark een artikeltje in het synodocratisch orgaan: „Kerkblad — officieel orgaan van ds Gereformeerde Kerken in Noord-Brabant en Limburg", Vrijdag 3 Mei 1946, Ie jaargang — No. 39. Het luidt als volgt:

AMERIKAANSCHE BRIErVEN. Aan een vriend in Brabant.

Waarde vriend! • Mijn derde brief aan U uit de Nieuwe Wereld welke ook zoo langzamerhand oud begint te wórden, en zoo dicht bij Nederland ligt door onze vliegmachines.

Ik had gemeend door te gaan met mijn brieven over de Kerkelijke toestanden in Amerika, doch ik moet mijn brieven onderbreken met een brief over iets, wat mij bijzonder interesseert.

WÜ hebben een predikant uit het Oude Vaderland in ons midden, een man met een gullen lach.

Hij is hier als een „ambassador of Good wiU" voor de HoU. regesring en om de banden tusschen Calvinistisch Holland en Calvinistisch Amerika nauwer te maken.

Üe prediltant is Ds A. G. Barkey Wolf van Den Haag en zijn sponsors ol voorlichters zijn ^ zeer bekende personen in de Hollandsch-Amerikaansche kringen, de heeren: John Valk Sr. van New York en Prof. M'«.ton Hofman van New Brunswük.

Het is een genot Ds Barkey Wolf te hooren spreken in het HoUandsch of In het Engelsch.

Het doet een Calvinistisch-Hollandsch hart goed te zien hoe de Amerikanen zijn ingenomen met de gentleman of Holland. Een eer voor ons Geret. Volk. Ik hoorde hem preeken, onder zijn gehoor was de Hollandsclie Consul met zyn vrouw, Jhr van Swinderen. Het was een tractatie. Na al de pessimistische berichten over de Schilder-revoluties deed het ons goed te zien, dat de Gereformeerde Kerken nog levend zijn en dat er nog geestelijk vuur is.

Het was zoo'n genot, als ik reeds schreef, te zien dat Ds Wolf de eer ophield van Hollands Calvinisten. Wij waren dat 200 anders gewend; ik heriimer my den laatsten bezoeker van vóór 1940, een Hooggel. Heer, welke geen woordje Engelsch verstond. Dan slaat men een gek figuur. Wij zeiden zoo vaak onder elkaar: is dat wat Holland aflevert. Het was beter voor de studenten en voor naar Amerika gaande professoren, dat zij eerst eens goed Engelsch gingen leeren; dat was'beter dan moeite en verdriet over de Kerken brengen.

Ik hoor, dat de reis van Ds Barkey Wolf zoover een groot succes is.

Honderden dollars zijn reeds ontvangen voor onze menschen op Walcheren.

Van New-York gaat de reis per vli^machine 'naar Grand- • Rapids Michigan. Vandaar naar Dr van Raalte's Koloniën Holland Mich. enz.

Dan verderop naar Chicago en lowa, naar Ds H. P. Scholte's Settlemets, Pella, lowa en ik denk dat de geachte spreker wel iets zal vertellen in Pella öVer Genderen in Brabant, vanwaar de uitttocht onder Ds Scholte in 1834 begon.

Waarde vriend, ik hoop dat dit schrijven je interesseert, weest Gode bevolen en onze trouwe God zegene Holland en zün Gereformeerde Kerken en institutions als onze Theologische School en Vrije Universiteit, der vaderen Stichtingen.

PETER STUYVESANT.

Wat dien hooggeleerden heer betreft, die in Philadelphia een Engelsche lezing over Barth hield, over hem zullen we Stuyvesant maar laten roddelen. Hij moet immers de formule van , , voor wedergeboren (perfectum) houden", verdsdigen als goddelijke waarheid? Dat gaat tegenwoordig zóó.

Nu volgt wat naar aanleiding daarvan de heer v. d. Mark schreef (en waaruit wij citeerden), onder den titel:

„DE" KERK EN HAAR ROEPING.

Het artikel luidt:

„Omstreeks half Mei werd in Groningen een christelijk schoolcongres gehouden. Daar refereerde o.a. Prof. Brlllenburg Wurth. Hij toonde zich ongerust over de verzwakking der zedelijke normen. Volgens het verslag in „Trouw" van 22 Mei zei hü daarvan: „De Kerk is door deze levenshouding voor een deel geïnfecteerd. Dit komt tot uiting o.a. in de boeken van Weatherhead, die naar zijn meening te veel op aanpassing wijzen. In de laatst^ jaren werd echter de Kerk zich haar roeping duidelijk bewust."

„De" Kerk "was voor een deel ge'infecteerd. Zoo was het Ds Barkey Wolf, die indertijd trachtte Weatherhead bij ons te introduceeren. Hü schreef in , , De Standaard", dat God naar zün meening bezig was in Engeland groote dingen te doen door Weatherhead.

In de laatste jaren werd „de" Kerk zich echter haar roeping duideUjk bewust. De man, die inöartüd, tegen Ds Barkey Wolf UI, gewaarschuwd had voor Weatherhead, veroordeelde zü als ketter. Daarna zond zü een vertegenwoordiger naar Amerika , om de Amerikanen in te lichten over onze kerkelüke toestanden. Zü koos daarvoor Ds Barkey Wolf. Ds Fanoy liet hém deswege in het synodale „Kerkblad" voor Nooi-d-Brabant en Limburg een pluim op den hoed steken. Zoo in dezen trant: hoe gelulskig Is toch die keuze van Ds Barkey Wolf, na het malle figuur dat Prof. Schilder in 1939 in Amerika geslagen heeft.

Zou Prof. Brlllenburg Wurth Ds Barkey Wolf nu ook de aangewezen man achten om den Amerikanen te vertellen, dat , , de" Kerk zich nu haar roeping ten opzichte van de bóelren van Weatherhead zoo duidiUjk bewust geworden is? Of Wkt ook hier weer. hoe de , , Gereformeerde Kerken" zich door haar „tucht"-procedures krachteloos gemaakt hebben? Die procedures hadden nu wel niets te maken met het „verzwakken van de zedelüke normen", maar het moet toch «en verademing zyn, zoo bü gelegenheid eens heel zyn eigen kerkeUjke ballast af te schudden en te oreeren over „de" Kerk en haar roeping."

v. d. M.

Na ons citaat hieruit schreef nu Dr Berkouwer. En aan dezen zond de heer v. d. Mark nu onlangs volgenden brie":

Aan den Hooggeleerden Heer Prof. Dr G. C. Berkouwer te AmsterdEim.

Betreft: „100 PROCENT ONWAARHEID".

Hooggeleerde Heer,

Een vriend Vestigde er mUn aandacht op, dat een stukje van mün hand in „Ons (vrügemaakt) Kerkblad voor Noord-Brabant en Limburg" voor U aanleiding is geworden in het Gereformeerd Weekblad van 1 Nov, te constateeren, dat Prof. Schilder „100 pet. onwaarheid" spreekt.

Ik wil daarover graag het een en ander tegen U zeggen, ook nadat Prof. Schilder in „De Reformatie" van 9 Nov. er al op geantwoord heeft. Hü merkt op, dat ik niet schreef: „de synode" (zond Ds Barkey Wolf), maar: „de Kerk". Als ik nu even uw spraakgebruik mag overnemen: K. S. spreekt daar wéér , , 100 pet. onwaarheid". U kunt zelf in „De Reformatie" van 19 Oct. het nog eens nalezen (volgens Scheps hebt U intusschen a'. erkend, dat U den eersten keer wat haastig las), dat ik niet schreef: „de Kerk" maar: „de" Kerk. En de bedoeling daarvan kunt U ook op dezelfde plaats zien, hoewel „De Reformatie" maar de helft van mün artikeltje overnam. Ik citeerde immers eerst Prof. wurth, naar het verslag in „Trouw". Die sprak over de levenshouding van d3 Kerk. Ik nam zün woordgebruik over met de duideUJke bedoeling, te laten zien, wat men op deze wüze zooal van „de" Kerk kan zegden, dus juist om aan te toonen dat men met dit vage spreken alle betooning van Geestkracht onmogelük maakt. In den werkeUjken slotzin van mün artikeltje, (waarvan ik U hierbU een copie stuur) komt dat.nog duidelüker uit. De aanhalingsteekens zün dus essentieel, in wat ik schreef. En het duidehjke verband met de uitdrukkingswüze van Prof. Wurth niet minder. „De" Kerk, die is in mün stukje den eersten keer (aanbeveling van Weatherhead) vertegenwoordigd door Ds Barkey Wolf, En in het tweede geval (veroordaeling van Janse van Biggekerke)? Doelde v. d. M. daar op de synode? Hü zal wel wüzer zün! Bü mün weten hebben Uw synoden in 1942 en daarna nog geen uitspraak in verband met de leer gedaan, waarvan zelfs de eigen synodeleden de ware bedoeling kunnen omschrijven. Zoodra een van hen zich er over uitlaat, springt onmiddellük een ander op, om te betoogen, dat de eerste volkomen verkeerd interpreteert! Het debat Bouwmeester-Ridderbos Sr.-Grosheide over de „verruiming" heeft dat pas nog in Zwolle op onmiskenbaar duideUjke wüze bevestigd. In zulke gevallen laat dan „de synode zeU" ons „met het mes in den buik" zitten.

Ik dacht dan ook niet aan synode-uitspraken zelf, maar aan een „interpretatie" daarvan, waaraan wü hier in Eindhoven „de facto" gebonden waren. Ds Zeyl — later synodelicJl — heefi

namelijk zwart op wit gezet, dat de synoös heel het boek „Rondom de Reformatie" van Janse veroordeeld heeft, zoodat ér op een gerefêrmeerde mannenvereeniging niet (zooals ik gedaan had) met instemming uit mocht worden geciteerd (vuistslagen op den katheder).

Daaraan dacht ilc — en ook aan Ds Gilhuis, een ander Eindhovens predikant (nog geen synodeheid, maar wie weet hoe hij op de a.s. evangelisatie-synode nog voor den dag komt!). Die heeft namelijk in het (synodale) „Kerkblad voor N.-B. en L, " zijn jeugdige lezers aangeraden het boekje van Ds S. J. Pcr.iii.'i. ., De Psychologie van een Schisma" maar eens te lezen. Dan .; ou hun duideiyiiT worden dat het in de scheuring om heel v; at anders gaat dan de vrijgemaakten beweren. Nu, de hoofdzuil die dat boekje moet schragen is Ds Popma's apodictische uitspraak, dat er in 1942 niemand veroordeeld is, zoodat er volle ruimte gebleven is voor , , den nieuwen geest". Het was alleen beter geweest — voegt hij er aan toe — als de synode er • dat ineteen maar duidelijk bijgezegd had.

Niet aan de synode zelf dacht ik dus, maar wel aan de Godgeklaagde, chaotische' toestanden die zij geschapen heeft in de Kerken, o.a. in die van Eindhoven, en die haar opvolgsters moedwillig, doen voortduren.

En nu kom ik tot de derde maal, dat ik „de" Kerk ten tooneele voerde: het kiezen van Ds Barkey Wolf als voorlichter van de Amerikanen. Ik wist zeer wel dat hy niet door „ds Gereformeerde Kerken" uitgezonden was en heb dat ook geen oogenblik willen suggereeren, In het afschrift van mijn volledige artikeltje — geschreven voor een regionaal blaadje — kunt U echter zien, dat ik teruggreep op een ander stukje, dat hier in het Zuiden verspreid is door Ds Panoy — ook al weer een synodelid! — in het (synodale) Kerkblad voor\N.-B. en Limburg. Ook daarvan sluit ik copie in. Wellicht iets voor U, om op zijn waarheidsgehalte te onderzoeken.

Maar misschien wenscht U mij niet verder te volgen. U zoudt kunnen zeggen: „K. S. citeerde niet verder, en dus gaat het tusschen mij en hem alleen over het eerste deel van Uw stukje" Welnu, dan zult U het moeten doen met wat ik hierboven opmerkte. Maar dan trek ik de conclusie, dit ook naar Uw overtuiging Janse als ketter veroordeeld is. Want dan heb ik, naar Uw meening, gedoeld op „de Geref. Kerken" in haar offioieele vertegenwoordiging, en blijkbaar was dan alleen de laatste zin „100 pet. onwaarheid" in Uw oog. Deze laatste opmerking is niet om het een of andsr, maar ik verzamel „interpretaties", ziet U.

• JHebt U echter gevoel voor de waardigheid van Uw tegenstander, dan moet U eerbied krijgen voor K. S., die met dat artikeltje van Ds Fanoy op de hoc< 5te was, en die dus wist waar ik op doelde, maar die dat .ar weggelaten heeft. Ik neem dus aan, dat U bereid bent nog even naar mij te luisteren. Ds Barkey Wolf is op verzoek van de regeering naar Amerika gegaan om aan volk en Kerken den dank van Nederland over te brengen en om het Amerikaansohe volk in te lichteii over ons'land (Scheps' Kerknieuws, nos. 144 en 164). Hoe hij de uitvoering van die taak opgevat heeft vertelt Scheps ons ook. , , De eerste preekbeurt werd vervuld in de Presbyteriaansche Kerk in New-York. En van dat moment af tot aan zijn vertrek uit Amerika heeft Ds Wolf eiken Zondag minstens drie maal gepreekt. En hij deed dit in Kerken van zeer verschillende denominaties. Zoowel, de kansels van de C/lir, Ref Church (wat wij in Nederland ds Geref. Kerken zouden noemen) als de Ref. Church (bij ons de Ned. Herv. Kerk), als ' die van de Baptiste-gemeenten, de Methodisten als de Presbyterianen werden door hem beklommen". Scheps voegt er aan toe: ., Wie Ds Wolf kent weet, öat dit precies naar zijn aard is". En wij zijn geneigd er bij te zeggen: , , en die weet dat zooiets tegenwoordig in de Gereformeerde Kerken ook best mag". Houdt Ü vol, dat dit alles niets te maken heeft met de houding van , , de" Kerk? Ik durf rustig zeggen dat dit, üi de huidige situatie, rechtstreeks de synode raakt Hoe zei U het oök al weer? „De sjTiode vreest veeleer Gods toorn over de Kerken te halen, als ze Prof. Schilder niet tot de orde roept'. Maar we gaan verder.

Want Ds Barkey Wolf heeft in Amerika meer gedaan dan preeken, tijdens de vervulling van zijn regeeringsopdracht. Hij heeft ook lezingen gehouden over actueele kerlielijke vraagstukken in Nederland. Daarbij is de scheuring in de Geref. Kerken meermalen ter sprake gekomen. Vooral bij de theotogen was belangstelling voor „het schisma", al was de interesse niet sterk enj^l overheerschte het verlangen , , dat het schisma van ds Chr. Ref. Church verre moge blijven". Blijkbaar heeft Ds Wolf dus in het bijzonder de Chr, Ref, Church, waarmee zijn Kerken in correspondentie staan, , , gediend" met zijn ..voorlichting" over „het schisma". Als U nu de exclamaties van „Peter Stuyvesant" naast het verslag van Ds Wolf legt, dan begrijpt U wel zoo ongeveer hoe het daar is toegegaan. Zou Ds Wolf zich nooit eens hebben laten ontvallen, dat htj nog een bescheiden reformatorische rol gespeeld heett tegenover de „Schilderrevoluties"? „Revolutie, ha, dat was immers juist het thema van het befaamde telegram dat Ds Wolf destijds zond aan de synode die U presideerde! zoo'n fijn persoonUjk trekje, (ik neem Scheps' woorden over), „wie Ds Wolf kent, weet, dat dit precies naar zijn aard is". Leest U er zijn Kuyper- en Colyn-herinneringen nc^ maar eens op na, in „Timotheus" van Oct. 1937 en „De Standaard" van Juli 1939. Dan komt U stellig in de gedachten dat hoofdstuk uit de Camera, „waarin de auteur zelf de mooie rol speelt, hetgeen hij wel weet dat hem in het geheel niet staat, maar dat hij dezen keer toch volstrekt niet helpen kan". '

Hoe het ook zü, dit aUes heeft op den eenvoudigen geest van Peter Stuyvesant den indruk gemaakt, „dat Ds Barkey Wolf de eer ophield van Hollands Calvinisten. Een eer voor ons Geref. Volk". (In Nederland, wel te verstaan.) „Na ai de pessimistische berichten over de Sehilder-revoluties deed het ons goed te zien dat de Gereformeerde Kerken nog levend zijn en dat er nog geestelijk vuur is." Al mij daar betrekt Peter Stuyvesant róómaar „de Gereformeerde Kerken" er in! En oen gereformeerd prediliant, later rapporteerend lid van de Zwolscni' Synode, wikt en weegt, en maakt het wereldkundig!

•Zie Professor, déze dingen stonden ^J voor de aandacht toen Ik schreef, dat „de" Kerk Ds Barkey Wolf koos. Maar er is nog meer. U zult zich namelijk herinneren, dat er wel eens meer prominente figuren uit de Gereformeerde Kerken naar Amerika gegaan zijn, van wie men óök niet, zonder „100 pet. onwraarheid" te spreken, zou kunnen beweren, dat , , de" Kerk ze gekozen had. Ik spreek nu niet over Prof.' Hepp'— dat is wat gevaarlijk, nu we zoo dicht in de buurt van „het schisma" zijn. Neen, U hebt het al geraden, ik dacht aan K. S. Weet U nóg wat er toen van hieruit allemaal klaar gemaakt is in Amerika, nog vóór hij op reis was? Weet U'ook nog wat Prof. Dijk' in dat verband opmerkte in „De Bazuin"? Herinnert U zich nog het Indianen-gehfill in de plaatselijke en landelijk kerkelijke pers hier, dat zijn werk daar begeleidde? Toen zorgden de kerkelijke „leiders hier in Nederland er wel voor, da'. men ginds niet in het onzekere bleef, of K. S. al dan niet met instemming van „Hollands Calvinisten" daar voorlichting gaf Maar toen ik dézen keer speurde naar de reacties in onze kerkelijke pers op de reis van Ds Barkey Wolf, vond ik alleen bijgevoegdan brief van Stuyvesant-Panoy en een enthousiast hoofdartikel in Scheps, waaruit ik zoo juist iets citeerde. O neen, ik vergis me, ik las toch nog een protest tegen de suggestie, dat Ds WoU representatief zou zijn voor „Hollands Calvinisten". Maar dat stond in Ons (vrijgemar.kte) Kerkblad voor N.-B. en L." (25 Mei; het was niet van mijn hand, hoor).

Of ik dan van meening ben dat alle leidslieden in , , de Gereformeerde Kerken" van heden, Ds Barkey Wolf's escapades tn Amerilta met instemming begroet hebben? Neen, dat volstrekt niet. Maar dat schreef ik dan ook niet! Ik zei: kijk, hier blijkt weer hoe „de Gereformeerde Kerken" zichzelf krachteloos „getuchtigd" hebben. En dat feit. Professor, laat zich met den krachtterm „100 pet. onwaarheid" niet verdringen. Pijnlijk is het accent, dat dit alles nog krijgt, nu er wél weer ormiiddsllijk activiteit ontwikkeld werd toen er iets bekend was over een mogelijke reis van Ds D. van Dijk,

Ik wijs dus Uw kritiek op wat ik schreef volstrekt af — als ik op de strelcking let; alleen onwaaraclitig formalisme kan hier met een schijn van recht blijven spreken van ..100 pet. onwaarheid". Ik hoop dan ook van harte dat U het, na deze uiteenzetting, niet meer zult volhouden.

En toch heeft Uw reactie mij goed gedaan. Want ik meen er toch óók in te hooren den onrustigen klop van het nog niet tot zwijgen gebrachte geweten. Heeft dat interview van Scheps in Ds Barkey Wolf's „riante woning" U óók pijn gedaan, Professor? En heeft het U nu ook gestoken, dat Ds Fanoy_ om K. S.' invloed te breken alles geoorloofd acht, daarbij" gretig de hulp van Ds Barkey Wolf aanvaardt, en zich daarvoor op uw, uw, uw synodebeleid beroepen kan? Laat dan uw slotwoord daarvan getuigenis afleggen.

Met hoogachting, •

26 Nov. 1946.

Uw dw., J. V. d. MARK.

Tot zoover het lange verhaal. Ditmaal geen kort bericht, maar

wel een collectie van dezelve. Leerzaam ook.

K. S.

— SCHEIVENINGEN. In verband met den bijzonderen groei der gemeente heeft de kerkeraad besloten het medegebruik te verzoeken van de Bethel of de Prins Willemkerk,

— BERIJMING-HASPER. 'We lezen in „De Hervorm.de Kerk": „De Gereformeerde Kerken (bedoeld zullen wel zijn: de synodocratische) staan immers op het punt de berijming- Hasper in te gaan voeren? " Daarna wordt gezegd, dat (ook) deze voorstelling van zaken den wensoh tot vader der gedachte gehad heeft

— GROEN CITEERT TRIGLAND. Uit „De Vrije Kerk": Groen van Prinsterer, „Vaderlandsche Geschiedenis", achtste druk. pag. 241, schrijft: „Synoden, ook in de Prot. Kerken, van den beginne af en uit den aard der zaak, in zwang. Goede en SchrUtmatige conciliën heilzaam. Verschillen over ds lesr moeten daar worden beslist naar Gods Woord; de Kerken, gelijk ellc geloovige, toetsen de uitspraak aan de Heilige Schrift."

En dan volgt een citaat van Trigland: „De Papisten willen, dat men simpeiijk geloove, zonder onderzoek, of het concilie wel of kwalijk, met of tegen Gods Woord geoordeeld hebbs. Dit heeft nooit iemand van de Geref. beweerd; maar van het loochenen eener absolute magt moet men niet overgaan tot het loochenen van alle magt."

— HOE KOMT MEN ER UIT? Ds E. T. V. d. Bom in Ons Kerkblad (Amersfoort): Gü zijt met uw kinderen wel eens in een speeltuin geweest, waaraan een ..doolhof" verbonden was. Was men daar eenmaal in met zijn kleuters, dan zag je. dat ze er niet meer uit konden komen. Zij werden gevangen gehouden door een kunstig en hedriegelijk net van paadjes. Zulk een doolhof is een spel. Het gaat er ook om de kinderen te vermaken.

Ik wil u een ander doolhof binnenleiden. Dat is geen spel. Dat is bittere werkeüjkheici. Ik heb het oog op de debatten der laatste Synode-zittingen der Synode der Geref. Kerken. Gij zult zien, dat u er niet meer uitkomt, tenzij men er uitspringt door zich vrij te maken.

— HOE EEN MOEDER DE GEMEENTE WILDE , , TES­ TEN". „In de waagschaal" haalt een brief aan, dien de moeder van den lateren professor Van Oosterzee schreef, toen haar zoon, die een heel mooi , , talent" had, twee beroepen had, Rotterdam en Den Haag:

„Het verwondert my geenszins, lieve Jan!, dat de vrees ook in uw hart opkomt, dat uw verdere promotiej, zal benadeeld worden Wanneer gij twee zulke beroepen gelijkertijd afslaat en men u stil in Alltmaar zal laten rusten. Daar is misschien geen voorbeeld te noemen van een jong mensch van 27 jaar, die pas Z'A jaar predikant geweest is, dat die twee zulke groote bevorderingen worden aangeboden en voor beide bedankt heeft Gord dus als een man uwe lendenen en ziet of het de gemeente wezenlijk ernst is. dat gij bij hun blijft, door de aanbieding van meerder tractement, dat het Rotterdam evenaart; dit is ook volgens Van den Ham de eenige toetssteen of een gemeente belang in den dienst van hunnen leeraar stelt "

— CO-ORDINATTE DER BIJBELVERSPREIDING, Te Hawards Heath, 50 km. ten Zuiden van Londen, zijn eenigen tijd geleden vertegenwoordigers van Bijbelgenootschappen uit 13 landen bijeen geweest. Besloten werd tot de oprichting van een •Wereldbond van Bijbelgenootschappen, die het werk der Bijbelverspreiding in Europa en over de geheele wereld ml coördlneeren en als één groeten gemeenschappelijken arbeid zien.

Het hoofdbureau zal gevestigd worden te Londen. Bijkantoren zullen geopend worden te Geneve en waar dat verder noodig zal zijn. Minstens om de drie jaar zal een mternationale conferentie worden belegd. Tot algemeen secretaris werd benoemd Dr John R.-Temple, thans algemeen secretaris van het Britsclen Buitenlandsch Bijbelgenootschap en tot secretaris van het bureau te Geneve Mr O. Beguin.

K. 's

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen