PERSSCHOUW

Ds ToomvHet kan tevreden zijn.

Enkele weken geleden ontvingen we een verslag vam wat ds B. A. Bos zoo al had uitgeroepen op een ver< gadering in Stadskanaal. We waren 't er nog niet met ons zelf over eens, of het wenscheUjk zou zijn, heul publiek aan zijn nonsens te herinneren, want we weten, wat het gevaar van een improvisatie is. Maar nu staat het stuken Gron. Kbl., en bovendien: we gelooven niet meer, dat het losse improvisatie is. Dus:

Hieronder volgt een beknopte weergave van enkele opmerkingen, die Ds Bos maakte In een vergadering te Stadskanaal, In de Gereformeerde Kerk aldaar op 16 Dec. 1948, waar hij sprak over „Oosterbeek".

Spr. zette eerst 'Uiteen, hoe het gekomen was tot de conferentie van Oosterbeek en besprak daarna de conclusies van Oosterbeek.

Bij het beantwoorden der vragen ging Ds Bos uitvoeriger op bepaalde punten In.

Spr. stemde nog ten volle in met de besluiten van de Synode van Gronmgen. Het slot van dat besluit luidde, dat om 's Heeren wil de uitnodiging tot samenspreking niet mocht worden afgewezen, wijl men de dwalende broeders tot bekering moet trachten te brengen. Het was toen, volgens spr., pr^ctisch het beste dat voorshands schriftelijk te doen. Spr. handhaafde, dat we t.a.v., de samenspreklng in een inpasse zaten. Dat de deputaten van de overzijde niet wilden, maar wel mochten schrijven, moet eerst maar eens beter worden aangetoond.

Volgens spr. moet men nu de bekeringspogingen niet staken, zoals volgens het Amersfoortse besluit gebeurt. De actie-Bos alleen is in overeenstemming met het besluit van Groningen, en tracht alsnog de broeders tot bekering'te brengen; niet alzo het besluit van de Synode te Amersfoort.

Inderdaad kost samenspreken zelfverloochening. Spr. wees op de figuur van Ds Schep, die in Assen op zijnplaats IS gekomen. Het kostte spr. zelfverloochening, zo' iemand als broeder te ontvangen en met hem als broeder te spreken, zoals dat in Oosterbeek gebeurd Is. Niettemin is het resultaat geweest, dat Ds Schep volledig is overtuigd geworden van de zonden, die bedreven zijn en die ook heeft beleden. Dat Ds Schep zich desnlettemta niet vrijmaakt, is volgens spr. niet af te keuren. Inuners, Ds S. heeft nog een taak t.a.v. de kerkmensen in Assen.

Gevraagd werd, of spr. vandaag nog Ds Stam zou' aansporen tot vrijmaking, zoals hij dat mdertijd heeft gedaan. Inderdaad zou spr. Ds Stam vandaag nog daartoe aansporen. Hij handhaaft Immers de zaaksgerech-' tlgheid der vrljmakmg ? Waarom dan Ds Schep daartoe niet aangespoord? Spr. antwoordde, dat Ds Schep inderdaad nu niet tot vrijmakmg moet overgaan; hij heeft nog een taak t.a.v. degenen in Assen, die zich nog niet vrijmaakten. Als „bezwaard" predikant moet hij blijven, 'teneinde Invloed te kunnen uitoefenen op de gang vanhet kerkelijke leven. Het behoeft toch niet persé te gaan in de weg van vrijmaking.

Als de bindingen en schorsingen etc. werden teruggenomen, onder belijdenis van schuld, dan is het resultaat toch hetzelfde. Daarom moet er nu In de kerkelijke weg revisie worden gevraagd, opdat de Synode, die in 1949'! vergadert, op die manier gebracht wordt tot het terug nemen van de zondige besluiten en de herenigmg tot stand kan komen. Spr. had gezegd: de Friese predikanten moeten niet te Oosterbeek komen, daar schiet ik^ niets niee op, met die zijn we het eens.

Spr. toomde tegen de „vervloekte" consequenties en, constructies, en tegen het „of-of-schema". Spr. accep-' teerde de broedernaam en kon ook zeker in Oosterbeek. bidden met de broeders aan de andere zijde van de; scheur. Immers een predikant bidt toch ook met eeü gemeentelld, dat staat onder censuur?

Bovendien mag inen maar niet zonder meer leder kerklid aansprakelijk stellen voor de daden der Synoden, en niet zo maar zeggen, dat ieder heeft geschorst en afgezet en dus buiten het Koninkrijk heeft gesloten. Dat is weer zo'n vervloekte constructie. En t.a.v. hen, die Inderdaad zelf meewerkten aan de totstandkoming van die besluiten en die ook uitvoerden, moeten we ons indenken m hun standpunt, dan is er veel te verklaren. Zij hebben gemeend Gode een dienst te bewijzen, en hebben gezondigd. Maar ook bij de vrijmaking is gezondigd. En God weegt de zonde, niet wij.

In elk geval was er in Oosterbeek de enigheid des waren geloofs, daar men bijeen was als leden van de algemene Christelijke Kerk.

Dat de besturen der Jeugdbenden, volgens spr., eerst adviseerden tot mondelinge samenspreklng met de synodale verenigingen, en later, klaarblijkelijk onder in-. vloed van het te Amersfoort beslotene, dat advies weer intrekken, zag spreker als een symptoom van wat in heel de kerk gebeurt: als de leiders• spreken, volgt al het volk gedwee. Toen de „grote Klaas" begon spr.'s brochure te vermoorden, en sprak over de aanval op de vrijmaking, volgden de anderen terstond. Het is niet anders dan napraten. Als K. S. zegt: twee maal twee Is zeven, wordt dat door 80 pet. beaamd. Daarom wil spr. het aftibt der gelovigen activeren.

Tot zover de weergave van enkele opmerkingen van Ds Bos, die verhelderend kunnen werken voor het verstaan van de zin en Inhoud en bedoeling van de actie-Bos.

Ds B. A. Bos geeft zich bloot, zoo stond boven het nu toegezonden verslag. Inderdaad: zulke onbehouwenheden zeggen meer dan tien artikelen met optatieven. 'gi

Om zijn „impasse"-theorie goed te praten, d.w.z. om te approbeeren, dat hij, nog vóórdat de amersfoortsche synode samenkwam, de H.H. Toornvliet, Volten, Ridderbos, Den Hartogh, hielp in het zoeken van een mooi woord voor een leelijke zaak (den onwil van de deputaten-Ridderbos, om over de brug te komen' met zakelijke woorden), houdt ds Bos nog vol: het moet maar bewezen worden. Zie het Amersfqortsclie

Rapport (dat heelemaal niet vóór de synode al „klaar lag", zooals gesuggereerd wordt).

Verder: niet de synode „staakt" een bekeeringspoging, want die is niet de taak van een vergadering, die al weer verdwenen is. De kerken prediken liet Woord, en de particulieren verspreiden lectuur. Overigens kan niemand de ooren ópenèn van menschen, die ze stelselmatig dichthouden voor óns geluid, door schorsen en afzetten en zoo. Maar de bekeeringspoging van anderen stoppen doet ieder, die zooals Oosterbeek, de fijne punten verdoezelt, en formules ontwerpt, die neerkomen op de foutieve van 1944.

neerkomen op de foutieve van 1944. Alleen de actie-Bos conform de Groningsche synode ? Men moet maar durven: eerst heette het nog: de depu. taten doorbreken.

Waar heeft ds Schep volledig de zonden zijner kerken lieleden? En, kan hij er dan nóg aan meedoen? En de vrijmaking nalaten? Wat is dit geredeneer anders dan dat van de hervormde menschen, die het beeld gebruiken van 'de kerk als een „zieke moeder" „op het krankbed", en van henzelf als die „brave zonen", die niét „van moeders bed wegloopen"? Ze vergeten, dat de kerk moeder is, e n z ij d u s o o k, indien tenminste het lichaam, dat zij „moeder" noemen nog kerk zou zijn. Hoe het zij: wat daar ziek op bed ligt, dat z ij n z ij zelf.

Met die friesche predikanten het eens? Dat valt dan erg tegen. Ik vind het maar vreemde praat, als de synodocratische dr Schelhaas beweert, dat een ambtsdrager, met schending van de belofte van art. 31, zijn werk maar staken moet, om koekebakker te worden, zoodra een synode de afspraak schendt en dus tegen alle recht in met het zwaard gaat slaan. Luther werd gelukkig geen koekebakker, De Cock ook niet, Kuyper evenmin. Als we zulke dingen lezen, dan zucht ik: er zijn twee menschen, die hun uiterste best doen om „De Reformatie" achteraf gelijk te geven, toen het blad zei: Oosterbeek, aanval op de vrijmaking als acte van trouw: dr F. L. Bos en ds B. A. Bos.

Als ds B. A. Bos zegt, 2 maal 2 is 7, en een of andere kleine Jan of Piet of Klaas zegt: ietwaar, 2 maal 2 is 4, dan zucht ds B. A, Bos:80 % volgt die kleine mannen. Neen, ds Bos, iedereen volgt, die nog geluisterd heeft. Maar het ergste is dan ook, dat u het luisteren verhindert. Ds Toomvliet kan tevreden zijn over u. Men mompelt over fusie van zijn blad met het uwe. Die zou ook consequentie zijn van het streven: en atoder laten opknappen wat de synodocratische leiders zelf liever niet direct doen: et smaldeel losweeken. Want dat er van „h e r eenigin g" niets komt, dat weten »ze zelf bizonder goed.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen