„Inlijving in Christus” door Dr de B. misverstaan

Wij nemen natuurlijk aan, dat dr de B. Calvijn's 2e verdediging tegen Westphal gelezen heeft. Westphal was een lutheraan. Dr de B. zal Intusschen zich op de kwestie Westphal met des te grooter élan geworpen hebben, omdat in het Praeadvies dr Polman, bl. 69, beweerd had, dat Westphal elke heiliging der kinderen vóór den doop ontkende. Een synode-apologeet zal na vijf jaar de ooren spitsen; hij denkt bij die „heiliging" aan de subjectieve, want daar liep het immers om ? Hij zal daarna dr Polman hooren beweren: in Calvijn's Tweede Verdediging, u ziet, beide heeren komen naar hetzelfde stuk toe, verklaart Calvijn uitdrukkelijk, dat de kinderen door den doop niet wedergeboren of gered WORDEN, MAAR (ik zelf accentueer, K. S.) slechts de bezegeling ontvangen van het heil, WAARVAN ZIJ REEDS DEELGENOOT WAREN (en hier accentueert dr Pohnan). Dr Polman verwijst dan naar bl. 114/5; precies naar dezelfde ook dr de Bondt. Vijf jaren vérliepen; we zijn dus gewaarschuwd. Van belde kanten.

Nu liep de strijd tusschen Westphal en Calvijn meer over het avondmaal dan over den kinderdoop. - Maar de laatste krijgt uitteraard ook een beurt. Calvijn had gezegd, dat de kinderen der geloovigen heilig waren en lid van de kerk reeds vóór hun doop (zie ons doopsformulier). Westphal (vgl. de Luthersche symbolen inzake de anabaptisten) had toen gevraagd: waartoe dient dan op uw (Calvijn's) standpimt, de doop? Met de bijgedachte: dan héb je toch niet veel aan den doop, als die niet wat „geeft", dat er eerst niét is? Calvijn antwoordt: wel, de doop laat de kinderen meer verbonden worden aan de - gemeenschap van Christus (ace), 't Zou wat, geeft Westphal terug: hoe kan dat nu? Ik ontken, dat ze al vóór den doop in de kerk ingelgfd zijn, als ze door den doop moeten worden ingelijfd. Maar Calvijn weet bescheid. Hij zegt: ze waren al in Cluistus' lichaam (de

kerk) ingelijfd; en als Ik nu zeg, dat ze daar meer en meer aan verbonden worden, dan strijdt het ééne heelemaal niet met het andere; want als ik beweer: de doop lijft ons de kerk in, en dat is de eigenlijke taak van den doop, dan heb ik daarmee heelemaal niet gezegd: tevoren waren ze nog heelemaal vreemd aan de kerk; o neen. De kwestie is evenwel deze: in den doop geeft God GETUIGETNIS, publiek en officieel, (testatur) dat Hij ze daarin toelaat. We kunnen dus terecht volhouden, zoowel de stelling, dat de kinderen al eerder leden van de kerk waren, als óók de andere, dat ze door den doop de kerk worden ingelijfd.

Het krioelt op de aangehaalde plaats van den term „de kerk inlijven". Christus inlijven is hier: de kerk inlijven. Dit niet duidelijk te zien, is zoolang er niet gedebatteerd en beschuldigd en weggestuurd wordt, niet erg. Dit niet duidelijk te zéggen, in een Praeadvies van Polman, en in een echo erop van dr De Bondt, tegen een candidaat, dat is wèl erg. Want het ligt er toch duimen dik op, als je Calvijn naleest. Maar dr de B. distancieert zich van Calvijn. Nog al wat.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen