Wederzijdsche overeenstemming noodig

Het wordt ons toch wel wat gortig. Nu komt dr de B. na vijf jaar op een allang tot zijn arbeid ingeganen candidaat af, onder redactie van praeses en praeadvlseur der. dit verhinderen willende synode, en beroept zich op dr V. d. Linde. Hij, dr de B., vindt daar een mooi zinnetje: dat nl. de sacramenten (pas op voor dat woord, zie boven) m een bepaalden zin (!) verzegeling zijn van het Geesteswerk in ons, niet maar van de belofte ervan. Dr de B. drukt het af, en ik kan het begrijpen, het lijkt zoo méénens „synodaal". Een streep komt óók nog eronder bij dr V. d. Linde —• want die polemiseert tegen dr Oorthuys; deze , , scheidt" naar het heet, Gods genade in ons, , én Gods belofte; en dr v., d. Linde meent nu, dat dr Oorthuys scheidt, wat Calvijn onafscheidelijk acht.

Nu, dan moeten we maar eens letten op de bronnen. Eerste plaats is:40, 492. Het is den auteur blijkbaar te doen om de uitspraak (de anti-synodale, zeiden we al), dat de doop een bad der wedergeboorte IS, ook al is „de heele wereld" ongeloovlg. Het schijnt, dat dr v. d. L. dat zóó leest: e heele wereld min dan de wedergeboren leden der kerk.' Ik lees het zóó, als het er staat. Een preek is een preek, - al wordt ze gehouden in de hel. En een doop is een doop, al staan ze allemaal tot. vlak bij het doopvont kauwgum te bewerken (zulke zijn er, afgezien van dat gum, geweest) of — te grijnzen. Ik wou, dat dr de B. den candidaat, die niet „over zichzelf", maar over da kerken, en de classis Den Haag) en dus over dr de B. zeif

dat dikke boek schreef (o, dr de B.), nu eens pas-'D-a' studie van zijn citaatjes te lijf gegaan was: wat liadden we liet dan misschien nog goed gekregen in de voormalige classis Den Haag. Want Calvijn zegt dit antisynodale scriptum in een prachtig verband.

Om te beginnen: ij heeft het nog altijd over dien sabbath van zooeven: ij geeft aanteekenlngen op Ezech, 20 : 20. Nu, zoo zegt Calvijn, als dan die sabbath Pen sacrament der wedergeboorte is, hoe is dat dan bedoeld? Wel, God betuigt, in Ez. 20 : 20, aan de Joden, dat zij dé werking (het effect) zullen ondervinden van de in den sabbath afgebeelde (gerepraesenteerde) genade. Indien zij maar naar voorsclirift (rite) den sabbath waarnemen. God belooft dus de werking van zijn H. Geest, als ze maar niet zelf de deur voor Hem op slot doen door hun ongeloof en verachting ('t is, alsof je Greijdanus hoort, geschorst, omdat hij b.v. niet beloofde niets te leeren, dat ). Daaruit zien we, zoo vervolgt Calvijn, dat de sacramientep nimmer beroofd worden van de kracht .des Geestes, tenzij dan, inzooverre de menschen zich de hun aangeboden genade onwaardig maken (wat een , , voorwaarden", is 't niet semi-remonstrantscji ? ). Nog" is Calvijn niet klaar: oed vasthouden, zegt hij nog, dat er tusschen sacramenten en geloof een wederkeerige relatie is (zou dat die cprrelatie zijn, waarmee Berkouwer nog al eens opereert? ). Wat voor een wederkeerige relatie? Wel, de sacramenten, aldus Calvijn, ontvangen, verkrijgen, hun EFFECT uit het geloof (de onwaardigheid der menschen doet daaar niets van ^f, doop blijft doop, 3.1 is de heele wereld ook een heidensche bende ). Maar, al blijven de geestelijke realiteiten altijd dezelfde, als ons ongeloof profaan-maalt wat God heiligde, dan gaat het effect der sacramenten ons voorbij.

Voorlooplg acht ik dr Oorthuys en den candidaat van 1944 In de hier getrokken lijn zich te bewegen; niet alzoo de heeren dr v. d. L. en dr de B.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen