GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Wierooz voor den nieuwen afgod: Kalamazoo-Meppel

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Wierooz voor den nieuwen afgod: Kalamazoo-Meppel

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Rampen als van 1944 nemen immer grooter omvang aan. Een strijd wordt geopend onder partij-aspect; uitspraakjes worden in elkaar gezet met zooveel stemmen, al of niet van tot oordeelen bevoegden, vóór dan wel tégen. De ultspraakjes worden gedragen door een publiek, dat het probleem van de balans-van-machten nimmer verzuimt in stilte te stellen. Een wil, om ieder te laten bukken, van wien verstoring van die balans geducht wordt, zet zich door, desnoods tot in de ergste vormen. Een scheuring komt; geen mensch van wie de „balans-van-kraohten" wilden beheerschen door die uitspraakjes bekommert zich nog om den inhoud ervan; men mag het voortaan ook wel anders zeggen, als men maar denkt aan die balaoas, en aan wie ze in evenwicht houden; en steeds verder groeit men uit elkaar. Wat van de ééne zijde komt, wordt tenslotte aanvaard, ook al heeft men vroeger er nooit een woord van ingedacht; wat van de andere zijde komt, wordt meer en meer verworpen, zoodra er maar een mannetje is, die voor de verwerping een dragelijke formule bedenkt.

Daar heb je nu den synodocratischen ds Vellenga. Ook hg heeft gelezen van het nieuwe idool, dat dr S. J. Ridderbos heeft opgericht, herinnert zich, dat over „de algemeene genade" „wat te doen geweest is", ook in een paar uitspraakjes en zoo, zal waarschijnlijk, als dat iaoo te pas komt, aan de samensprekingsmentaliteit goede diensten willen bewijzen, door op te merken, dat die uitspraken over de algemeene genade toch eigenlijk geen kwaad kunnen, omdat „geen mensch erdoor „getroffen" is", maar springt met dat al ineens, nadat hij maar één woordje van den jongen Ridderbos gelezen heeft, terug op een stand-, punt waar hij nooit van z'n leven gestaan heeft: nl. op dat van die amerikaansche synode in Kalamazoo, die Kev. , Hoeksema uitwierp met ondeugdelijke formules over ds algemeene genade, op grond van rapporten, waarvan de onhoudbaarheid bewezen Is, onder aanbod van verdergaanS. bewijs.

Hij schrijft nu pardoes: „dat Prof. Schilder in zijn gemeene-gratie-beschouwing te kort doet aan de genadig'e GEZINDHEID Gods jegens de ongeloovigen".

Eén van beide: ds V. heeft iets van de historie der amerikaansche kwestie gelezen en begrepen, of hij weet van die historie de fijne puntjes niet, terwijl hij er over schrijft. Hij maakt den indruk, er niet genoeg van gelezen te hebben. Vlak onder zijn neus is al jaren openlijk geschreven, dat de amerikaansche synode van Kalamazoo onrecht handelde, en theologisch fout construeerde, toen zij van een gunstige GEZINDHEID van God jegens éUe menschen sprak. Bijvoorbeeld jegens den antichrist! Prof. Greijdanus zei: neen. Ik zei hetzelfde. Ds V. zweeg. Zijn synode zweeg ook. Ineens komt er een brochuretje, en pardoes, Kalamazoo wordt te Meppel geadopteerd. De scheur heeft een nieuwen grond. Samenspreken ? Eigenlijk onzin.

Overigens: ik doe niet „te kort" aan'die gunstige, of genadige gezindheid van God aan ieder mensch. Je doet t8 kort alleen aan wat je overigens Iaat staan. Maar Ik ontken die gunstige gezindheid jegens allen. Ik gebruik weer TWEE woorden, de nieuwe afgod vraagt er om BEN. Ik zeg al jaren lang: zijn eigen WERK heeft God in allen lief, ook in den antichrist, den duivel. Maar de mensch is meer dan een brok natuur; er is ook nog zoo iets als verlaten ambt en verbroken verbond.-En den zondaar die zoo blijft, heeft God niet lief, noch is zijn GEZINDHEID jegens hem, die persoon is, ipso facto, gunstig of genadig.

Men ziet waar de strijd op uitloopt: de vergissingen van Kuyper worden gecanoniseerd, totdat men in het llberalendom vervalt. De onderscheidingen van natuur en persoon worden glad vergeten. Er is geen strijd meer, alleen maar los geharrewar. Maar de tendenz is duidelijk: nooit willen deze menschen weer by ons.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 17 december 1949

De Reformatie | 8 Pagina's

Wierooz voor den nieuwen afgod: Kalamazoo-Meppel

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 17 december 1949

De Reformatie | 8 Pagina's