„De laatste weken”

In „De Roeper" deelt ds B. A. Bos mede, dat hij (met anderen) zich „genoopt" gezien heeft, zich „te wenden tot de deputaten voor samenspreking met de Synode van 's Gravenhage, en deze om samenspreking te verzoeken. „Deze samensprekingen", zoo voegt ds Bos eraan toe, „zijn reeds enkele weken gaande en verkeeren in een zeer ver gevorderd stadium".

Deze mededeeling komt voor sommigen allerminst onverwacht. Voor velen ongetwijfeld wel. Voor zeer velen zelfs.

Men concludeere niet minder, maar ook niet meer dan wat hier letterlijk te lezen staat. Om bepaalde redenen houden we eenige opmerkingen alsnog achterwege.

Wel willen we herinneren aan twee dingen. Allereerst aan het feit, dat het woord „doorbreken" (nl. van den arbeid van deputaten) van den aanvang af een beteekenende beteekenis gehad heeft in de publicaties, die ds Bos ten beste gaf over de kwestie der z.g. samenspreking (met hen, die publiek gespro­ ken hadden zooals in 1944 en daarna is geschied).

En vervolgens aan het feit, dat de Groningsche Synode direct heeft gewezen op het feit, dat de deputaten der uitbannende synodes naast de opdracht, om met onze kerken in synodaal geregeld contact te treden, óók de machtiging kregen, om desondanks ook te (onder) handelen met particulieren of groepen. Groningen heeft, terecht meenen we, daarover den staf gebroken. Men heeft van de zijde van ds Bos c.s. nog al eens den indruk gegeven, dat men met „Groningen" het zoo eens was, in tegenstelling met „Amersfoort". We kunnen niet zien, dat de geest van Groningen is ge\aren in hen, die hierboven door ds Bos zijn bedoeld, noch in hem zelf, die thans, voor wat hem zelf betreft, met deze mededeeling voor den dag komt.

Overigens: niemand late zich van het spoor brengen door enkele geruchten omtrent een tweetal plaatsen, waarvan het kerkelijk leven in opspraak gebracht is. De feiten, voorzoover ze ons bekend zijn, worden uit deze geruchten niet bekend in hun werkelijke toedracht, noch in hun samenhang met andere factoren, die voor het kerkelijk leven bepalend zijn.

Binnenkort hopen we meer over een en ander te zeggen. We hebben maar één raad, en die is nuchter: lees de rapporten en de vonnissen van 1944 en vervolgens, en weet, dat alles is gehandhaafd. En dat dus de openbare normen, ginds van kracht, geen an­ dere zijn dan deze.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen