„Op conditie”

Onze belangstellende lezer vervolgt:

„ïn dezelfde driestar zegt U, dat, indien het sacr. niet iedere ontvanger verzekert, dat hij inw. genade bezit, - de kinderen nog niet weten, wat ze aan hun doop hebben. De kinderen weten echter heel goed, dat die doop hun verkondigt, dat de genade hun met gezag aangeboden wordt op conditie van geloof. Zodra ze tot geloof komen en dus aan de conditie beantwoorden, maken ze door hun geloof hun doop tot een verzekering, dat ze inw. genade bezitten."

Tot zooverre inzender. Hij vergist zich ditmaal zóó erg, dat ik goede hoop krijg, dat hij nü heilzaam schrikken zal van eigen consequenties.

Hij zegt immers: zoodra die kinderen dit en dat beleefd hebben, „maken" (!) ze door hun geloof hun doop tot (!) een verzekering. Daar ligt het subjectivisme, dat zijn synode hem heeft opgedrongen met haar ongereformeerde redeneeringen, heelemaal bloot. IK maak door MIJN inwendige (en uitwendige)) verandering Gods Woord tot iets anders? IK maak Gods Woord? IK voeg aan ZIJN uitspraak Iets toe, dat er eerst niet In lag opgesloten? Poel, laat ons van dergelijke monstrueuze consequenties zóó schrikken, dat we dadelijk het roer wenden. En laat inzender aan den kerkeraad berichten, dat hij zich niet langer door hem zal laten afscheuren van zijn broeders, voor wie die kerkeraad zoo dom was den kansel te sluiten, hem daarmee makende tot sectekansel. Zou het subject, dat hoort, Gods Woord veranderen? Maar Gods Woord verandert het subject.

We zijn nog niet geheel gereed met den ons gezonden brief. Volgende week het slot, hopen we.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen