Niet in slaap te preeken? Ze snurken!

Dr Norman Vincent Peal, predikant van New York'^ Marble Collegiate Church is een beroemd man. En vrijzinnig. Tusschen dat beroemd zijn en dat vrijzinnig zijn behoeft geen oorzakelijk verband te bestaan. Wij kennen ook rechtzinnige beroemdheden onder de dominees. Rechtzinnigheid is geen voorbehoedmiddel tegen beroemdheid. De scherpe op de situatie der kerk toegespitste verkondiging van Gods Woord is dat wel. En is dat reeds sedert de dagen der profeten en apostelen. Die zijn bij hun leven nooit beroemd geweest. Wel voor en na hun sterven gesteenigd soms. Gesteenigd door een geslacht, dat hen weigerde te hooren. En daarna , , gesteenigd" door een nageslacht, dat hun graven bouwde.

Maar dat nu daargelaten. Dr Peal is beroemd. Althans volgens een in Kerknieuws overgenomen berichtje van de hand van een rechtzinnig Hervormd predikant. En volgens hetzelfde bericht is hij ook vrijzinnig. En naar ons dunkt ook een klein tikje ijdel. Dat zal wel meer met de beroemdheid dan met de vrijzinnigheid in verband staan. Het zijn sterke beenen, die de weelde dragen. Onder dien last zijn rechtzinnige en vrijzinnige beenen al even zwak. Maar deze beroemde én vrijzinnige dominee verhaalt, dat het tegenwoordig bijna onmogelijk is de menschen in slaap te krijgen met een preek: „Ik heb in jaren niemand in de kerk zien slapen". Bescheiden schrijft Dr P e a 1 deze slapeloosheid niet toe aan de goede kwaliteiten van de preek, maar aan de kwade kwaliteiten van het gehoor. De menschen zijn zoo overspannen en zenuwachtig, dat ze zelfs met een preek niet in slaap te krijgen zijn. U begrijpt de geestigheid: als dat niet helpt, dan helpt er niets Intusschen, de Nederlandsche collega is er jaloersch van. Hij verzekert: bij mij slapen ze allemaal!!

Wij voor ons gelooven, dat, afgedacht van de vraag van slapers in de kerk of slapeloosheid onder de preek, afgedacht van Amerika of Nederland, afgedacht van rechtzinnigheid of vrijzinnigheid, de slaap — de geestelijke dan — èn in Amerika èn in Nederland zeer groot is. Wie in Jeruzalem geen onbekende is, moet, als hij de kerk, voor zoover mogelijk, overziet, ten aanzien van haar vaak denken aan hetgeen Heine in zijn dagen opmerkte van Duitschland:

Toen ik op den Sint GJothard stond. Toen hoord' ik Duitschland snurken.

Dr Peal make zich niets wijs en de rechtzinnige collega in Nederland zij niet jaloersch: ze snurken, hier en ginds. Een geest des diepen slaaps En de oorzaak?

De pireek, de preek!

In slaap gepreekt!

En hoe en of die slapende, snurkende kerk weer geestelijk gesproken wakker worden zal?

Als 't God belieft: de preek, de preek!

Ontwaakt gij die slaapt, en staat op uit de dooden en Christus zal over u lichten!

Die preek is het krachtig middel tot zaligheid.

Voor jaren gebeurde het eens, dat in een Zeeuwsche kerk zoo ongeveer heel de gemeente onder een „rechtzinnige" preek diep ingedommeld was.

De dominee, nauwelijks begonnen, zei Amen. Dankte, vroeg „vergeving" voor het slapen en liet de gemeente zonder slotzegen gaan. Maar een, die die gemeente kende, zei toen: Die dominee had beter gedaan vergeving te vragen voor de preek. Want als het Woord Gods daar bediend wordt slaapt die gemeente niet.

Zóó kan het ook.

Dominee moet bij dominee beginnen: Wees wakker in alles!

P.S. Lees in ons vorige stukje i.p.v. „drie man in een boek": „drie man in een boot".

D. E. C.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen