GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1974 - pagina 444

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1974 - pagina 444

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

en naar 'wetenschappelijke' trant zou willen turven hoeveel hoogleraren of medewerkers 'ja', 'nee' of 'geen mening' antwoordden op de vragen, zou men al spoedig in de knoei komen. Enkelen lieten de vragen liggen en anderen leidden het beantwoorden van de vragen in met opmerkingen die hun standpunt veel duidelijker maakten dan de antwoorden zelf. De één betreurde dat de grondslag is vervangen door de doelstelling; een ander betreurde dat eveneens, maar in een betoog en met argumenten die totaal van de eerste verschilden. De één juichte een door prof. Van Zuthem gesuggereerde organisatievorm waarin men elkaar kan aanspreken op het beleven van de doelstelling toe; een ander wilde er niet van horen omdat hij vreesde dat de vrijheid van denken in zo'n organisatievorm gemakkelijk zou kunnen worden beknot; weer een ander vond het onnodig: wanneer zo'n gesprek niet lukt in de bestaande organisaties, dan ook niet in een nieuwe.

De één getuigde, dat aan de VU een klimaat heerst dat zich gunstig onderscheidt van dat aan een andere universiteit; een ander had daarvan niet veel gemerkt, een derde vond het verlangen naar een stimulerend klimaat irreëel. De één zag de relatie geloof-wetenschap in z'n werk meteen voor zich; een ander, werkzaam in een andere hoek van de universiteit zag die niet, of had veel meer woorden nodig om uit te leggen hoe hij die relatie beleefde. Zoals gezegd, niet de 'keiharde tegenstellingen' vallen op, maar eerder de afwezigheid van 'overlappingen': weinig meningen vallen samen. Een poging tot bundeling zou aan die werkelijkheid geen recht doen. De lezer wordt verzocht de komende pagina's op te vatten als een documentatie rondom het probleem: VU-doelstellingtoepassing. Dat het probleem bestaat is op het eerste gezicht duidelijk. Het bestaat al enige tijd en zal nog wel even blijven voortbestaan ook. Misschien kunnen de uit-

spraken van prof. Van Zuthem en de reacties daarop van alle anderen, fungeren als een schets van dat probleem op dit moment. Tenslotte: de naam van de 'commissiedoelstelling' wordt nogal eens genoemd. Duidelijk is, dat er belangstelling voor het werk van deze commissie bestaat. Er worden verwachtingen gekoesterd (voor de commissie is te hopen, dat die nog niet te hoog gespannen zijn). Tot degenen die door vu-magazine om een reactie werden gevraagd behoorde ook prof. dr. M. A. Mauri(:;e, voorzitter van de commissiedoelstelling. Deze liet echter weten op dit moment liever van antwoorden af te zien. Het viel hem in dit stadium moeilijk een persoonlijk standpunt af te zonderen van zijn voorzittersfunctie. Zijn denken over grondslag/doelstelling ging wel een bepaalde kant op, maar was nog niet voltooid. De lezer houdt zijn mening (en wellicht ook dat van zijn mede-commissie-leden) te goed. Conclusie: wordt vervolgd.

ocumenten

'\/an Zutliem neemt ontgooclield afscheid: 'Weinig evangeiisclie inspiratie meer aan de Vrije Universiteit', zo meldde Trouw/ Kwartet op 14 september, boven een beknopte weergave van de gebeurtenissen op een afscheidsdag die enige vakgenoten van prof. Van Zuthem daags tevoren hadden georganiseerd. In NRC/Handelsblad werd een verslag van deze dag besloten met: 'Opmerke//y7c wus, dat prof. Van Zutfiem die de VU verlaat om aan de TH Twente een studiericfiting sociale bedrijfskunde op te bouwen in het slot van zijn toespraak zijn twijfel uitsprak over de confessionele inspiratie van de wetenschappelijke arbeid aan de VU. Er klonk enige teleurstelling en bitterheid in zijn afscheidswoorden door toen hij zei dat hij zich gegeneerd voelde als hem 'evangelische bewogenheid' wordt togeschreven.'

Neiging tot verantwoording Dit waren de woorden die de aandacht van beide kranten hadden getrokken: 'En dan nu tenslotte een paar opmerkin14

gen over de VU en de bedrijfssociologie. Ik heb altijd gemeend dat het bijzondere karakter van de VU haar wetenschappelijk corps verplicht tot een worsteling met de relatie geloof en wetenschap en ik ben die mening nog toegedaan. Nu ik over deze toch wel precaire aangelegenheid toch wel een paar opmerkingen wil maken, dan doe ik dat niet met de bedoeling personen binnen de VU, of de VU als zodanig verwijten te maken. Bovendien overzie ik dit aspect ook maar voor een klein deel, hooguit de sociale wetenschappen. Wel is het zo, dat wanneer ergens die relatie beleefd kan worden, dat binnen de sociale wetenschappen is. Er is dus alle reden, op basis van een zekere neiging tot verantwoording, deze zaak ook hier aan de orde te stellen, al weet ik niet of dat past in de opzet van de hele dag, met name in de bedoelingen van de forumdiscussie. Ik heb op mijn manier geprobeerd, met name in de keuze van de onderzoeksprojecten, waaraan ik een bijdrage heb mogen leveren, de relatie geloof en wetenschap gestalte te geven. Ook in de keuze van de uitgangspunten waarvan ik vind dat onder meer het kiezen voor de verantwoordelijke mens bijbels verantwoord is, heb ik geprobeerd die relatie zichtbaar te maken. En ik heb niet geschroomd in woord en geschrift stelling te nemen als ik vond dat het op mijn weg lag.

Nu zijn mij een paar dingen opgevallen. In de eerste plaats is mij opgevallen dat je in deze zaak van geloof en wetenschap toch eigenlijk alleen blijft staan, ik bedoel niet, dat ik de enige was die met deze relatie worstelde, integendeel. Maar wel dat er geen gemeenschappelijke aanpak is. Zelfs geen besef van een herkenning van de poging bij elkaar. Men kan zeggen dat dit zijn oorzaak vindt in mijn gebrek aan belangstelling voor het werk van anderen, zoals ook het omgekeerde geponeerd kan worden.

Gêne Maar toch ligt deze zaak niet zo simpel, vooral niet omdat ik bij mezelf een afnemende lust heb waargenomen de relatie geloof en wetenschap werkelijk serieus te nemen. En in feite is de situatie nog ernstiger: wanneer in een van de recensies van mijn 'Inleiding in de economische sociologie' onlangs iemand opmerkt dat ik een evangelisch geïnspireerde kriticus van de samenleving ben, geeft mij dat

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1974

VU-Magazine | 516 Pagina's

VU Magazine 1974 - pagina 444

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1974

VU-Magazine | 516 Pagina's