VU Magazine 1974 - pagina 93

I/ZI magazine Het gaat er natuurlijk uiteindelijk om erachter te komen wat degene die verdriet heeft zelf wil met dat verdriet, dat is weer dat respect voor de wil van de ander.

Doe-het-zelf ST Er zijn veel mensen die in de huiskamer de spelletjes uit de boeken zelf gaan doen of Nadine Scott spelen, met buren en vrienden. Dan denk ik, in het dagelijkse leven gebeuren al zo ontzaglijk veel dingen, laat de mensen daarvan uitgaan als ze eens wat verder willen komen dan de gewone visite-praat, daar heb je geen spelletjes voor nodig, spelletjes kunnen dan juist een camouflage zijn voor de

dingen die werkelijk tussen mensen aan de gang zijn, als je met de buurvrouw wat meer contact wil hebben dan moet je niet voorstellen één of ander wonderlijk spelletje te doen maar dan moet je gewoon zeggen dat je wat meer contact wilt hebben. Spelletjes zijn dan ook nog gericht op het intensiveren van gevoelens, en dat kan geweldig doorslaan, verdriet bijvoorbeeld en dat is op z'n zachtst gezegd erg onplezierig. Als je de keus hebt en je kunt weinig met de gewone dingen en je wilt meer, dan is verstandig om een vakman in te schakelen, zo de situatie dat natuurlijk toelaat. In het dagelijkse leven gebeuren de dingen natuurlijk ook wel maar de vakman kan dan behulpzaam zijn in het ontdekken wat de werkelijke reden voor ons gedrag is.

Ongelukken? Zelf heb ik dat nooit meegemaakt, heb het alleen van horen zeggen en dan weet ik eigenlijk niet precies wat er dan met ongelukken wordt bedoeld, ik veronderstel dat ermee bedoeld wordt dat iemand erg depressief wordt of opgenomen moet worden in een inrichting, ik kan me goed voorstellen dat zoiets op mensen overkomt als een bewijs van zie-je-wel, het is eigenlijk te gek zulke onzinnige dingen, het is gevaarlijk, aan de andere kant vraag ik me af of het altijd wel ongelukken zijn, gebeuren er in de ST meer ongelukken dan in het dagelijkse leven, in het dagelijkse leven lopen gevoelige mensen een opeenstapeling op van kleine kwetsingen en dan

kan het opeens ook teveel zijn. Bovendien moet je je altijd afvragen of de ernstige depressie ook niet zonder die ST zou doorgebroken zijn maar dan later en tenslotte denk ik dat die depressiviteit misschien een aanzet kan zijn om het leven eens goed te bekijken en nieuwe manieren van gedrag uit te vinden die beter voldoen. In het algemeen wijst onderzoek rond de ST uit dat V3 er veel aan heeft, V3 weinig of niets aan de ST overhoudt en V3 het gevoel heeft slechter te worden door de ST, een resultaat dat vrijwel altijd naar voren komt, onafhankelijk van het soort ST. Dat geeft ook al aanleiding om geen jubelstemming of verheerlijking op te bouwen, je moet nuchter concluderen dat een ST hoog-

uit een aanzet kan geven om mensen verder te brengen maar dat de omgeving waarin de mensen na de ST terechtkomen uiterst belangrijk is, kom je in een omgeving waarin ruwweg gesproken positief wordt ingehaakt op de ST-ervaringen, dan zit je goed, is het tegendeel het geval, dempen je medemensen jouw nieuwe manier van omgaan, dan is het erg moeilijk de ST-ervaring vast te houden. Ook is erg belangrijk waarom mensen zo'n training binnenstappen, wat verwachten ze, het paradijs of een gewone leerervaring, het is goed om van tevoren bij jezelf na te gaan wat je eigenlijk van zo'n training verwacht en waarom, dan heb je er misschien meer aan. 39

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen