VU Magazine 1974 - pagina 481

De tweede vraag bleek meer moeite te geven, zoveel zelfs, dat een aantal groepen niet meer aan de derde vraag toekwamen. Die tweede vraag luidde: noem eens een paar veranderingen, die u naar uw gevoel dichter bij God of verder van God af brengen. Er zijn groepen geweest, die hier begonnen met de vraag naar het godsbeeld, dat in de Enige weken geleden deden de rechtswinkels vraag lag opgesloten. Is het eigenlijk wel eer- (ook wel wetswinkels) van zich spreken. Op lijk om te denken, dat noodzakelijke verande- een persconferentie werd een nota gepresenringen je automatisch dichter bij God bren- . teerd (de vrucht van een congres dat dit voorgen? Is geloven niet ook: doorgaan op de jaar werd gehouden) en daarin werd een plan weg, waarop je je geroepen weet, ook al be- ontvouwd dat - als het doorgaat zoals de grijp je niets meer van de God die je riep? rechtswinkeliers zich het voorstellen - moet Ook al wordt elk godsbeeld datje had, je uit leiden tot opheffing van hun winkels, dat wil handen geslagen? Is geloven in God niet zeggen, voorzover het betreft de manier juist: onzekerheid aandurven? waarop ze momenteel rechtshulp verlenen. Daarvoor in de plaats zou een aantal bureau's Andere groepen maakten zich daar niet zo moeten worden opgericht, dat zou moeten druk over. Die hielden de vraag vaag, lazen worden bemand met juridische hulpverlehem ongeveer in de zin van het verhaal van ners die zich geheel zouden moeten toelegVan Peursen: welke veranderingen hebben je gen op het werkterrein dat nu door rechtsdichter bij de uitgang van de doolhof ge- winkels zo goed en zo kwaad als het gaat bracht, waardoor ben je de zin van je leven wordt bestreken: de rechtshulp aan de geduidelijker gaan zien? En wat was daar een wone man. rem voor? Omdat men ook wel begreep dat het opzetten De reacties op deze vraag lagen natuurlijk van een landelijk netwerk van bureau's, met weer ver uiteen, maar waren ook vaak erg daaraan verbonden gespecialiseerde hulpververrassend. Vooral, omdat zoveel veranderin- leners, niet van vandaag op morgen in wergen door de mensen als verrijkend waren er- king kan treden werd van de minister van varen. Voorbeelden: justitie gevraagd tenminste te beginnen met 'de ontdekking, dat ik niet alles in de Bijbel een experiment. Gevraagd werd om alvast meer letterlijk hoefde te nemen, heeft me dich- één bureau op het platteland en één in een ter bij God gebracht'; 'gesprekken met mijn stad (gedacht werd aan Amsterdam) in het kinderen hebben me veel gedaan'; 'voor mij leven te roepen. heeft een wereldwinkelgroep, waar mensen hun Mr. A. van der Deure en Dick Jalink (respecgeloof in daden probeerden om te zetten, veel tievelijk advocaat en organisatiemedewerker betekend'; 'de jongste ontwikkelingen in Mo- bij Rechtshulp VU) legden VU-magazine uit zambique hebben me nieuwe hoop gegeven'. hoe het streven van de rechtswinkels zichzelf Over wat remmend werkte, was naar mijn in- op te heffen, moet worden begrepen. druk minder verschil van mening. Heel vaak In de jaren na 1969 werden - met name door werd de traagheid van de kerk genoemd, en de inspanningen van studenten aan de verhet gebrek aan bereidheid van het kerkelijk schillende juridische faculteiten in het land establishment om welke verandering dan ook her en der rechts- of wetswinkels opgericht. in zich op te nemen. Zelden werd bijv. rijk- Men was zich druk gaan maken over de situadom als rem genoemd. tie waarin aan de gewone burger met zijn rechtskundige problemen van alle dag, niet of En elke groep stuitte wel op een aantal voor- nauwelijks hulp werd geboden door de advovragen. Ergens kwam men niet meer verder, catuur. toen iemand zei: 'we mogen best wat meer verdienen, dan kunnen we meer aan ontwikke- Officieel lingshulp doen'. De groep zag zich genood- De rechtswinkels begonnen dit soort hulp te zaakt weer terug te keren naar de vorige werk- verlenen, in de verwachting dat de 'echte' dag, die over versobering. Een andere groep hulpverleners, de advocatuur, nieuwe opbleef steken bij het probleem werkloosheid, vang-capaciteiten zou gaan scheppen die in en dus bij het eerlijk verdelen van werk- de 'leemte in de rechtshulp' zou kunnen voorgelegenheid in eigen land en op wereldschaal. zien. Er gebeurde iets anders: hoe langer hoe In de groep waar ik/zelf deel van uitmaakte, meer gingen de rechts- en wetswinkels een werd dat de opmerking van iemand: 'nee, mijn officieel karakter dragen, waarnaar door tal geloof is niet afhankelijk van veranderingen in van overheidsinstellingen, ja zelfs door advode wereld'. Iemand anders reageerde: 'hoe kan caten en rechters werd verwezen. Dat was het probleem van arm en rijk je eigen bestaan niet de bedoeling en de Stichting Rechtsonberoerd laten en dus je geloofsleven?' Het winkel Amsterdam organiseerde het al eergesprek dat toen ontstond, werd fel en open- der genoemde congres om deze situatie hartig. Je werd gedwongen tot nieuwe positie- onder ogen te zien en nog eens de nadruk te bepalingen, tot verandering dus, en daar was leggen op wat wél de bedoeling was. Men het in deze werkdag om begonnen. hoopte dat de op dat congres uitgenodigde

Wetswinkels willen overbodig worden (Rechtshulp VU niet)

pohtici het Ministerie van Justitie tot actie zou aansporen, maar daar kwam niets van. De nota die eind oktober/begin november door een aantal rechtswinkels naar buiten werd gebracht lag als het ware in het verlengde van die eerdere poging een eind te maken aan het gevestigde karakter dat de winkels hadden gekregen. Wat is ertegen dat rechtswinkels zouden blijven doen wat ze nu doen? Een aantal punten. Allereerst is er het praktische bezwaar dat wetswinkels afhankelijk zijn van de studenten die meedraaien. De continuïteit is bij de meeste winkels nogal zwak. Landelijk gezien loopt de belangstelling van studenten voor de wetswinkels terug. Het kost hun te veel tijd en ook is het nieuwtje er zo langzamerhand een beetje af Bovendien willen de wetswinkels niet tot instituut worden verheven. Ze hebben een leemte in de rechtshulp willen aantonen. Daarin zijn ze geslaagd. Duidelijk is nu, dat er iets moet gebeuren, maar de rechtswinkels verbeelden zich niet, dat ze 'technisch' gezien evengoed hulp kunnen verlenen als de gevestigde hulpverlening. Een derde punt is, dat rechtswinkels - Rechtshulp VU uitgezonderd - draaien zoals de wind waait: ze zijn volkomen afhankelijk van subsidiegevers. Wanneer van die kant de kraan dicht gaat, zakt de zaak in elkaar. Op het ogenblik zijn de subsidies die aan wets-

griep? nisylén 't zijn druppels 't Is plantaardig

helpt! I

^iUinarS

nerveus? prikkelbaar?

plantival geeji

I

rust een plantaardigpreparaat dragees of druppels )^^

DR. WILLMAR SCHWABE»

7

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen