VU Magazine 1974 - pagina 218

conservatieve lezer. Hij is een stuk ongenuanceerder en daardoor minder bereid andere opvattingen dan de zijne te incasseren. Links is toleranter en genuanceerder, zo blijkt uit de gegevens. Een ander belangrijk aspect is, dat er voor conservatieve lezers veel meer alternatieven zijn dan voor progressieve lezers' (De Telegraaf). Nog enige kenmerken van de Tijd-abonnee: 92 procent van de oude en 71 procent van de nieuwe is rooms-katholiek, de gemiddelde abonnee is in zijn kerkelijke opvattingen gematigd conservatief. Ruim een kwart van de abonnees is veel minder veranderingsgezind dan zijn krant in dit opzicht; ruim tien procent wil meer veranderingen dan de krant. In de politiek is de gemiddelde Tijd-lezer gematigd progressief, de nieuwe iets progessiever dan de oude, maar driekwart van de oude en de helft van de nieuwe abonnees is conservatiever dan de krant. De meeste abonnees hebben minder belangstelling voor politiek nieuws, economisch nieuws en voor sport dan de aandacht die De Tijd aan die onderwerpen besteedt. Voor religieus nieuws en nieuws over gemeenschappelijke voorzieningen hebben de meeste lezers meer belangstelling dan de aandacht die de krant eraan geeft.

in procenten breedte belangstelling bij lezer + 48 tijd die aan krant wordt besteed + 27 selectiebreuk (wordt de lezer beloond voor de moeite die hij lezend moet doen) + 19 rooms-katholiek zijn + 14 inkomen 4-11 belangstelling religieus nieuws -H 11 leeftijd + 7 informatie-oriëntatie + 4 genuanceerdheid + 4 belangstelling nieuws over gemeenschappelijke voorzieningen + 4 belangstelling economisch nieuws + 1

TOD

Binding Er was, zoveel was duidelijk, verschil te zien tussen de krant en zijn lezers. Nu moest de hamvraag nog worden gesteld: zijn die verschillen van invloed op de binding die de lezers hebben met de krant? Voorop mag worden gesteld dat de gemiddelde binding van de Tijd-lezer aan De Tijd sterk is. Wanneer een zelfde lineaal wordt gehanteerd als zojuist bij de meting van de politieke opstelling van de drie kranten, dan scoort de gemiddelde lezer 4,77 punten (O = totaal geen binding; 7 = sterkst mogelijke binding). Daarbij kan nog worden gemeld, dat de lezer die zich aanmeldt, bijna 3 (2,89) scoort. Zakt zijn binding na verloop van tijd beneden dit getal, dan mag worden aangenomen dat hij zijn abonnement zal opzeggen. Er is dus sprake van een gemiddelde binding; een constante binding, die men eenvoudigweg heeft omdat men abonnee is en er is het verschil tussen die twee, de zogenaamde gemiddelde variabele binding, dat is de binding die wordt opgebouwd tot het gemiddelde van 4,77 is bereikt. Waardoor werd die variabele binding nu bepaald? Het volgende tabelletje geeft het in procenten weer. Boven de streep staan de factoren die de binding opvoeren; er onder staan de factoren die haar doen afnemen. 8

blijkt de sterkste negatieve factor te zijn. 'De inhoud van de krant bleek niet zo sterk van invloed op de binding van de lezer. De speelruimte van een redactie is dus groter dan vaak wordt aangenomen, al moet ze natuurlijk niet de drempel overschrijden waarbij de lezers massaal worden weggeschreven. Kritici die wel beweren dat een krant kapot gaat aan z'n inhoud, kunnen op grond van deze uitkomsten moeilijk gelijk krijgen. Overigens heeft dit gegeven ook zijn negatieve kant. Want je kunt je ook afvragen: wat doet de inhoud van de krant er dan toe; wat bereiken we als redac-

leesvermogen (te moeilijk of niet) belangstelling sportnieuws innovatie-oriëntatie (kerkelijke verandering) politieke richting religieus-kerkelijke oriëntatie belangstelling politiek nieuws tijd aan ander kranten besteed ontevredenheid bezorging

— 1 •—- 1 — — — — — —

1 4 6 8 9 20

Bezorging Aan de hand van de beleidsnota van De Tijd zou men misschien mogen veronderstellen dat men bij De Tijd hoopte op een groep rationele, intensief bij de krant betrokken, goed geïnformeerde lezers. Of dat in de toekomst zal worden gerealiseerd is natuurlijk niet bekend, wel is duidelijk dat het onderzoek een ander beeld gaf. De factoren die de binding van de lezers aan de krant het meest beïnvloeden, zowel in positieve als negatieve zin, blijken buiten de redactionele inhoud van de krant te liggen. Hoe breder de interessen van de lezer zijn, hoe groter zijn binding aan de krant; ontevredenheid over de bezorging

tie? Voor wat De Tijd betreft, die toch een groep lezers heeft met een zeer hoog opleidingsniveau, vinden we deze uitkomst wel triest. Ook in dit verband kun je je afvragen waartoe Van Doorn een media-beleid zal moeten voeren. Misschien kan uit dit onderzoek nog eens blijken dat kritici van de media, die zich meestal ter rechterzijde bevinden en zich zorgen maken over de "hersenspoeling" die het volk zou worden toegediend via krant, radio en televisie, de mogelijkheden van die media verschrikkelijk overschatten. Er zijn tal van onderzoekingen gedaan waaruit keer op keer blijkt, dat deze media niet in staat zijn om, althans op korte termijn, ideeën te veranderen. Het lijkt gerechtvaardigd te veronderstellen dat de kritiek die De Tijd-redactie en de redactie van Trouw te slikken krijgen, over een te linkse koers in politiek en kerkelijk opzicht en dat die koers ertoe zou leiden dat er abonnees bedanken, in wezen dezelfde is. Men zou zich eerder moeten afvragen of het bezorgingsapparaat nu wel zo goed functioneert'.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen