GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1974 - pagina 192

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1974 - pagina 192

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

ten aanschouwe van een honderdtal onvermoeibare dansers verschijnt inderdaad de Messias. Hij mag dan lang haar hebben dat op de kleur van de koperen munten der blanken gelijkt, maar de reden waarom de littekens aan zijn voeten niet waarneembaar zijn komt omdat hij mocassins draagt. Ook zegt Hij dat Hij eerder naar de aarde gezonden is om te onderwijzen. Maar de blanken behandelden hem slecht en lieten littekens op Zijn lichaam achter. Zo had Hij terug te gaan naar de hemel. Maar nu is Hij als Indiaan teruggekeerd om de aarde te vernieuwen zoals deze behoort te zijn.

Wounded Knee Het lijkt erop dat de Indiaan uiteindelijk niet weet om te gaan met datgene wat je hem aanrijkt: Alcohol, landbouwwerktuigen, godsdienst. In plaats van zich op de reservaten te bevinden zwerven ze dansend over de prairie. Militaire waarnemer 'Withaar' McLaughlin meent, dat aan een volk dat op de drempel van de beschaving staat geen verderfelijker systeem aangeboden kan worden dan de cultus van de Dans der Geesten. Er ontstaat verontrusting want Christus heeft bovendien geprofeteerd dat de blanke van de aarde zal verdwijnen. De manier om de Indianen blijvend van de Messiasgedachte te genezen wordt gevonden als in 1890 een Amerikaanse legereenheid een groep van enkele honderden Dansers onder leiding van Bog Foot onderschept en insluit op een terrein waar een riviertje met de naam Wounded Knee een kromming maakt. Met ruggesteun van artillerievuur vanuit posities op de omringende heuvels wordt de groep door de 7e Cavalerie eenheid van 'Berevel' Miles neergemaaid. Vanaf dat moment vinden de bekeringen geluidloos plaats. En, naar de invloedssferen die de diverse kerken op het Amerikaanse continent hebben belijden ze de Westerse godsdiensten. Hun oude culturen staan er borg voor dat de religieuse uitoefening zich niet tot de zondagse kerkgang beperkt. Spottenderwijs wordt beweerd dat zij, de Indianen, vroeger het land hadden, de blanken de godsdienst en nu is het andersom. Het enige onregelmatige dat nog wel eens binnensluipt is de Peyote Cultus. De met deze naam aangeduide en alleen in de Zuidelijke Staten groeiende cactusplant bevat een aantal altaloïden die, als je erop kauwt, psychedelische effecten veroorzaakt (Mescaline is het meest werkzame bestanddeel). Er zijn groepen die als in een Heilige Eucharistie viering na veel gebed en een uitgebreid ritueel de Peyote tot zich nemen. Gedurende

de Seance raken de deelnemers in trance en zien de wereld 'zoals deze behoort te zijn'. Afgezien van het feit dat de Peyote als schadelijke drug in de meeste staten van de V.S. verboden is, schijnt het gebruik zeer beperkt - en zeker voor de Sioux-stammen - vanwege de grote zeldzaamheid van deze cactus. Anthropologen menen dat stammen en groeperingen die naar dit soort bewustzijnsverruimende middelen grijpen op die manier uit hun werkelijke levenssituatie willen ontsnappen - zeker als die beroerd is. Hetzelfde wordt van religie gezegd. Maar niemand hoort graag over zichzelf opmerken in ellendige levensomstandigheden te verkeren, aldus de Indiaanse schrijver Vine Deloria die in dat verband spreekt van een zichzelf tegenwerkende profetie. Wat er ook van waar moge zijn, de interesse voor de Peyote is minder groot op de Indianenreservaten dan op de campussen der universiteiten waar de jeugd weer eens wat anders wil, is mijn indruk, getuige de bestsellers van Carlos Castaneda (The teachings of Don luan en Aya qui way of knowledge).

Slachtpartij De Indiaan begint zijn minderwaardigheidscomplex af te leggen. Dat is het werk van de American Indian Movement die op diverse fronten zeer actief is. Ze wil dat bij de geschiedschrijving van de overwinnaar ook de overwonnene wordt gehoord. Zo mag op het toeristenbord waarop de 'Slag van Wounded Knee' staat vermeld, best de correctie gemaakt worden dat het een slachtpartij was want de vredelievende dansers hadden als enige wapen gewijde vesten teneinde beschermd te zijn tegen de kogels der blanken. De Big Foot trail, de laatste gang der dansers op de Pine Ridge reservation ligt bezaaid met lege bierblikjes, zoals de afval op bijna alle wegen hier op

> . Er moet slachtpartij staan

34

overmatig drankgebruik wijst en ook dat moet verdwijnen. De vele Amerikaanse vlaggen die op de reservaten wapperen wekken de suggestie van een overdaad aan overheidsaktiviteiten, maar figuren als Dennis Banks en Russell Means die de 71 dagen volgehouden bezetting vorig jaar te Wounded Knee geleid hebben, menen dat het beter kan. In hun pamfletten wordt erop gewezen dat de Indiaan van Noord-Amerika gemiddeld 44 jaar wordt, tussen de vijfhonderd en duizend dollar per jaar verdient en dat de kans dat hij zijn leven voortijdig afbreekt vier en een half maal hoger is, dan die van zijn blanke medebroeder. Als je de toespraken van de A.I.M.-leiders hoort en hun geschriften leest, dan krijg je het gevoel dat de geest en de stijl terug is van de grote opperhoofden uit de vorige eeuw, toen deze de belangen van de Indiaan tegenover de blanke hebben verdedigd, maar niet werden gehoord: Tecumseh, Seattle, Red Cloud, Chief Joseph, Kicking Bird en vele anderen. De A.I.M. is een prille vogel. Hopelijk krijgen Dennis Banks en Russell Means niet de tachtig jaar en de 80.000 dollar boete die de openbare aanklager te Sioux Falls, waar ze op dit moment vanwege de bezetting van Wounded Knee terecht staan, in zijn hoofd heeft. Aanbevolen literatuur: 1. Custer died for your sins - An Indian Manifesto door Vine Deloria, Avon Pocket. 2. Bury my heart at Wounded Knee An Indian history of the American West door Dee Brown, Pan Books. 3. North American Indian door Christopher Davis, the Hamlyn Publishing Group Limited, London. 4. Indian Oratory, samengesteld door W. C. Vander Werth, Ballantine Books Inc., New York. VS.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1974

VU-Magazine | 516 Pagina's

VU Magazine 1974 - pagina 192

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1974

VU-Magazine | 516 Pagina's