GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1974 - pagina 227

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1974 - pagina 227

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

de invloed, die Verenigingsleden zouden kunnen uitoefenen op wat de Universiteit doet. 'Ik heb jaren een bescheiden aandeel gehad in het bestuur van de Universiteit, maar er is geen lichaam denkbaar dat zó moeilijk te besturen valt als een Universiteit,' verzucht hij terugblikkend. 'Het meeste wat die docenten doen, onttrekt zich aan je beoordeling. Ik begrijp vaak niet eens wat die docenten daar geven voor een vak, laat staan dat ik het op z'n waarde kan schatten. Hoe kun je dan het een tegen het ander afwegen? Dat was in het verleden ook al zo bij de begroting. Je deed dat naar beste weten, maar ik zal niet bestrijden dat het er in sommige gevallen toch wel op neerkwam dat, wie majoreerden hun zin kregen en wie bescheiden waren de kous

Prof. Kuypers: 'Wat het eerste betreft: het is bijna ongelooflijk, hoe ook bij ons in korte tijd steeds meer studenten bewust, halfbewust of onbewust zijn gaan denken in termen als deze: geschiedenis is klassestrijd. Algemeen belang is een smoesje. Politiek wordt gedicteerd door economische verhoudingen. Overheden zijn instrumenten van het grootkapitaal. Universiteiten niet minder. Politicologie ('theorie') en politiek ('praxis') zijn één. Wetenschappelijke werkverdeling ('vakken') is behalve gevaarlijk niet interessant. Conflict is altijd goed, samenwerking slechts voorzover nodig voor de strijd. Bestaande systemen versluieren tegenstellingen, hierin werken betekent: ze in stand houden. Twintig jaar geleden sprak in het Westen, orthodoxe communistische partijleden daargelaten, bijna niemand meer

Mr. D. Schut

Prof. dr. G. Kuypers

op de kop kregen. Eenvoudig omdat je die dingen nauwelijks kon beoordelen, en als je het al kon dan was het nog heel moeilijk ze tegen elkaar af te wegen.' Wat precies de rol en de taak van de Vereniging wordt, zal zich overigens nog moeten uitkristalliseren, meent de heer Schut. 'Dat is niet allemaal in formules te vangen. Er staat in het VU-reglement een merkwaardige zinsnede, namelijk dat het College van Bestuur 'in belangrijke aangelegenheden' eerst het bestuur van de Vereniging moet kennen. Maar wat is belangrijk? De grootte van het bedrag waarom het gaat? Er kunnen zaken zijn, waar weinig geld mee gemoeid is, maar die toch zeer belangrijk zijn, b.v. Potchefstroom. Ik meen dat het College van Bestuur zélf op het standpunt moet staan, dat als het om dit soort zaken gaat, dan behoren we het bestuur van de Vereniging daar in te mengen. En dat geldt ook voor de Universiteitsraad.'

zo. Vanwaar deze verrassende wedergeboorte van marxistische ideeën? Zij is naar mijn mening alleen te verklaren als een reflex van ongeduld en onmacht van vooral jonge mensen, die het goede willen. Die getroffen zijn door de (snel stijgende) noden der mensheid en ons aller minieme bereidheid om daar iets aan te doen. Dit pleit voor hen. De tragiek is echter, dat zij niet zien hoe het marxistische ideeën verder vergaat. Of belangrijker: hoe het wetenschap en (op langere termijn) de samenleving onder de adem van het marxisme verder vergaat. Velen willen er zelfs niet van horen. De zekerheden van het marxisme zijn enerzijds geweldig activerend (onze studentenorganisatie 'Mundus' is een toonbeeld van organisatie en toewijding) en anderzijds volstrekt verlammend (de meeste Mundusleden zijn nauwelijks in staat of bereid in enig 'bestaand systeem' te functioneren).'

Problemen

Nijmegen

Te bespreken op de 'regionale bijeenkomsten' zal er in de toekomst meer dan voldoende zijn, immers de gevolgen van de verontrusting over de wijze waarop 'de wetenschap' - zo men daarvan kan spreken - haar maatschappelijke verantwoordelijkheid beleeft, gaan niet voorbij aan de Vrije Universiteit. De spanningen b.v. bij de politicologen waren eind april zo hoog opgelopen, dat prof. dr. G. Kuypers in Trouw/Kwartet van 20 april gewaagde van 'zelfvernietiging van de studierichting politicologie'. Hij weet dit ten eerste aan 'een grondzee van snel herlevend marxisme', met name onder studenten en voorts aan 'een revolutie in het universiteitsbestuur' (de invoering van de WUB - wet Universitaire Bestuurshervorming, die ook een grondige wijziging bracht in de verhouding Universiteit-Vereniging).

Ook de Nijmeegse Universiteit (ook een bijzondere) borrelt van verwante spanningen, door prof. dr. A. G. M. van Melsen, voorzitter van het college van bestuur, geweten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1974

VU-Magazine | 516 Pagina's

VU Magazine 1974 - pagina 227

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1974

VU-Magazine | 516 Pagina's