VU Magazine 1974 - pagina 83

waard?' Verwarrend, omdat men toch zelden zal stuiten op een ernstig dubbende automobilist die geen besluit kan nemen zich al dan niet te omgorden met een veillgheidsgordel. In werkelijkheid echter is ze een instrument, dat de onderzoeker van een uitgangspunt voorziet. Drs. Andriessen; 'Het aardige van dit model is, dat het de zaken praktisch houdt. Diepgaande onderliggende drijfveren, als bijvoorbeeld een machtsmotief, of een doodsdrift, of zelf-realisatie blijven buiten beschouwing. De vraagstellingen richtten zich op de verwachtingen die men koesterde over de gevolgen van veilig gedrag. Verwachtte men er minder ongelukken door te krijgen? Verwachtte men een lovende reactie van de baas, of, omgekeerd, een boze? Verwachtte men door zijn collega's voor een brave Hendrik te worden aangezien? Ervoer njen veiligheid als ballast bij het werken of niet? En hoe zwaar wogen dit soort overwegingen voor de ondervraagde werknemers?' Want wanneer de verwachting bestaat dat de baas in toorn zal ontsteken zodra men het woord 'veiligheid' maar in zijn omgeving laat vallen, behoeft dat nog weinig te zeggen, wanneer de werknemer in kwestie van oordeel is dat de baas hem nog meer kan vertellen.

Werktempo Als belangrijkste factor kwam uit de studie naar voren dat men meer of minder veilig werkt indien men verwacht dat veiligheid het werktempo drukt. Dus hoe meer men meende dat veilig werken hetzelfde is als slecht opschieten, hoe minder veiligheid men bij het werk in acht nam. Minder 'hard', maar niettemin aantoonbaar kwam naar voren dat dit standpunt vooral afhankelijk was van de norm die bij de leiding en de groep arbeiders heerste; of men met het werk wilde opschieten en veiligheid daarbij als belemmerend ervoer, of dat het 'groepsW/maal'juist veiligheid een kans wilde geven. Stond de produktie voorop dan was men geneigd veiligheid als hinderlijke flauwekul te zien, afgezien van de vraag of het nu feitelijk juist zou zijn, dat veiligheid tijd (geld) kost. Pas na déze factoren kwamen andere aan bod: of men verwachtte door veilig werken minder ongelukken te zullen maken en het lastig en hinderlijk zijn van veilig werken. Drs. Andriessen in commentaar op deze uitkomst: 'Uit gesprekken in de eerste onderzoeksfase is me wel gebleken dat er bij heel wat leidinggevende figuren in de bouw de opvatting heerst dat veiligheid te veel geld kost, zonder dat ze dat hard maken. Vooral in een conjunctuur zoals we die tot een paar jaar geleden hadden en waarin veel werk te doen was, huldigde men die mening. Over het algemeen kun je over de bouwwereld zeggen dat de veiligheid er een stiefkind is. Er lopen slechts weinig veiligheidsfunctionarissen rond. Dat is een symptoom van de benadering die men er op na houdt. De instelling is zo'n beetje van: de bouw heeft nu eenmaal een wat provisorisch karakter, veiligheid past daarin niet zo best. Dat moetje maar nemen, of ergens anders gaan werken.'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen