Confidentie - pagina 69

65

Bijna

met elkaar

hebben

leefd

maar

,

spoedig

eigen

het

ónze

beste

digen,

en

vreemdelingen,

en

in Duitschland geheel

om

Zonderling!

onverbiddelijk

heeft in de eerste

ijver

stroo en stoppelen

ten

vure te doemen, wat

nog

men

wezen,

heimwee

allen

ruimte biedend, allen zou omvatten.

en

om

kinderen

wat God tegen

wil

geestelijk

historische

had

men nu

dank

en

Als ongehoor-

reeds op aarde realiseeren,

zie,

hoe

nu eenmaal

bitter

men

geest,

te

schande wierd!

indeeling

der

kreeg

rust,

verstoren, en in stede

kerken, die

men

De

spottend met die valsche

k-ram ongevraagd de zoete had,

het

veranderen naar eigen wille-

te

den

van

gedompeld

afgekeurd,

ordinantiën, die

de

regelen,

eenheidsdroomen, zich

kerk der toekomst, die voor

ééne

de

wilde

leven

veelvormigheid

men

gaf.

voor zijnen hemel heeft bewaard, en zocht dies

Maar

keur.

heugenis

/^algem een'' Protestantsch wilde met prijsgeving van het bestaande, riep

Christelijk,

aller

zame

en van

Men

geesten

der

iudeeling

,^Algemeen^'

bezoeken

ons

die

eeuw met klim menden

oude

de

waarmee

betuigen over dit onheilig, betreurens-

te

waard verschijnsel. aangedragen

als

bekend worden, gaan zelden van ons,

ons

zonder hun smart

helft dezer

van

zich jegens elkander plegen te bezon-

mannen

met

naderbij

van

geringschatting,

onderlinge

in Engeland, in Frankrijk,

is

onbekend,

allengs

Zoo kleingeestige, zon-

elkaar in het harnas zijn geraakt. naijver

misverstand,

ik,

voor elkaar verkoeld en ten laatste tegen

elkaar vervreemd,

dige

in aanraking

door

daarna,

nawerking van

en

ambtsnijd

ont-

betee-

een oogenblik van hart tot hart ge-

soms

geweest,

te

mannen van

bespeurt ge, dat

altijd

kenis in ons goede Holland even zijn

individuen

enkele

der

tirannie

ongeestelijke

die

komen.

men

waarin

van de

uit de hoogte

de ephemeridische, altijd weer

verbrokkelende, bloot willekeurige indeeling naar de enkele personen,

die

Kerk

der

de

kerk eigen,

va:n

elk

aan

hun

speeltuig wel een zang voor

Toekomst ontlokten, maar in afwachting de het Heden ongemerkt vervingen door hun

om hen

zich groepeerende school.

5

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen