Confidentie - pagina 49

!

45 meester

over

Scliolten

de

Kerk"

Hervormde

der

,,leer

En,

met omgekeerde sympathie.

edoch

hoorde leeraren,

wat voor mij althans de meeste aantrekkelijkheid had, hier sprak

een

hart,

ring,

dat

eigen

geraakte

ik

op

predikant

deed

nam om mijn

best,

maar

houden,

te

niet

ik

dat

Zoo

genegenheid.

woordenstrijd

mijn

ik

maakte

Dit

wekte

De

gesprek.

in

aandoeningen

en

kende.

terugkomen

Wel

einde.

ook

ze

Dat

terugkwam. een

gewaarwordingen

maar

had,

slechts

dat een geschiedenis, dat een levenserva-

allengs eer als

ondanks mijzclven

toch

voelde ik bij die ontmoetingen meer neiging tot luisteren

dan tot spreken, en onwillekeurig merkte

dat na zulk

ik,

een samenspreking, het prediken op den Zondag beter vlotte.

Toch hinderde het

dat

mij,

Zooveel inschikkelijkheid,

men

zoo

op zijn stuk stond.

stijf

ik betoonde,

als

had,

meende

ik,

op eenige toegevendheid aanspraak. Maar neen, van toegevendheid nooit een zweem. Ik merkte zoo, het was die lieden

om

niet

zaak

en

mijn toegenegenheid, maar

kwam

meer

al

Ze

doen.

te

om

den triomf van hun

wisten van geen schikken of plooien,

ik voor de pijnlijke

keus

te staan,

mij scherp tegen hen te zetten, of onverbiddelijk tot

volle souvereine genade'^', zooals

,,de

zij

mee

van of te

gaan

het uitdrukten,

zonder dat een plaatsje hoe klein ook

in beginsel erkend was,

overbleef voor de veiligheidskleppen, waarin ik heil zocht.

Welnu, lieve broeder, ik heb mij niet tegen hen gesteld, en ik dank nog mijnen God dat ik die keuze deed. Hun taaie

volharding

gaan

van

de

is

mij de zegen voor mijn hart, het op-

morgenster voor mijn leven geworden.

was

wel gegrepen, maar had het

nog hun

niet

gevonden.

gebrekkige

waarin mijne

ding werkt,

en

ziel

taal

Dat

hebben

gebracht

alleen

Woord

rust

is

mij gebracht,

God,

met

absoluten vorm, in de aanbid-

:

die

alle

dingen

het willen en werken, naar zijn welbehagen

Toch, dit gevoelt ge, gaven onzer eeuw

ij

dien

kan vinden

verheerlijking \^an een

beide

z

in

Ik

der verzoening

zij

me

niet genoeg.

Het denken

een ander dan het denken van Gomarus, en

hun gedachtenwéreld was nog

letterlijk uit

de dagen kort na

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen