Johannes Maccovius - pagina 365

353

nieuwe polemiek over twee andere punten, die door beiden behandeld werden onder den titel „Quaestiones duae affines." De eerste quaestie was deze: „ütrumne Verbum Dei, ante regenerationem, salatariter audiaturf welke polemiek ik in deze § wensch te behandelen. Amesius *) beantwoordt deze vraag bevestigend, wanneer daaronder verstaan wordt dat het iets toebrengt tot de zaligheid

echter

die

verkregen

later

eerst

maar

wordt,

ontkennend wanneer de staat der zaligheid voorondersteld wordt, en in zekere connexie er mee verbonden is ^). Maccovius ') beantwoordt deze vraag beslist ontkennend, en verwerpt deze distinctie van Amesius. De H. Schrift leert toch dat het Evangelie voor een iegelijk die niet is wedergeboren een dwaasheid en ergernis is. 1 Cor. 1 23 2:8, 9. En wat Amesius voor zijn gevoelen aanvoert *), acht Maccovius van geen waarde, want het gehoor des :

Woords vooronderstelt de wedergeboorte, vooronderstelt de geschiktheid des harten. Act. 16

nam

auditus

14.

„Probatio nihili est;

qui producit fidem, praesupponit

verbi,

ille

:

regenerationem, praesupponit enim dispositiones, vide Act.

Ex illo enim auditu, qui vocatur attentio, fides non ex auditu, qui praecessit attentionem: nam auditus iste, si solus fuisset, non magis creditura fuisset Lydia, quam alii, qui turn una cum ipsa Paulum audive16.

V.

14.

secuta,

runt."

(p. 406).

Hierop geeft Amesius voor zijn gevoelen drie voorbeelden aan. 1. Timotheus, die reeds als knaap kennis der

')

Amesins behandelt deze „quaestio

tione Peccatoris ad Convessionem."

(p.

Salatariter aliqnid dicitur

1.

)

et formali ordine, certaque 2.

Quando

illud

qnod

fit,

fieri,

affinis" in zijne

„Disp. Theol. de Praepara-

32, 33).

Quando

actio ipsa

statum salutis praesupponit,

connexione, saluti adhaeret. Heb. 6

aliquid confert ad salatem postea

.

9. ê'X.ó^.svoc (TCfOT>jptag.

commnnicandam. Posteriore

sensu (nou priore) affirraative respondemns. *)

Maccovius behandelt deze „quaestio

*)

Bij

de bespreking van Act. 16

Dominus adaperuit

cor, attcndebat.

:

affinis" Coll. Theo), (ed.

1641)

(p.

406

14 zegt Amesius: „tria haec coniunguntur

:

— 408), audivit.

Quis potest negare illum auditum, qui apertione cordis

perficiebatur fuisse salutarem, quamvis ordine praecesserit, fidei fuit effectum auditus, in genere morali. liter salutaris."

Causa autem

(p.

efifecti

formaliter salutaris, non potest non esse causa-

33).

23

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen