Ingezonden Stukken.

{Buiten verantwoordelijkheid van de Redactie^

Mijnheer de Redacteur!

Wij gaan, te oordeelen naar een schrijven in het • Wagen. Weekblad van 3 Aug., weder terug naar de middeleeuwen; banvloek, pijnbank, guilliotien etc. treden als schimmen voor onzen geest, althans als ik de wijze naga, waarop men anders handelenden en anders denkenden openlijk kwalificeert.

Hoe onwaardig, hoe onwaarachtig, hoe flauw wordt een doleerend predikant met zijne gemeente te Tienhóven, kl. Amersfoort, te pronk gesteld.

Is het niet onwaardig, in een nieuwsblad dat geheel ons moederland doorgaat, een predikant, die allen en een ieder zoo in ontmoeting als omgang eerbied afvordert om zijne onberispelijkheid, werkzaamheid, voorzichtigheid en wat boven alles gaat, liefde tot den Heiland, en wederliefde openbaart tot allen die God vreezen, of ze Nederd. Geref, of Chr. Geref., of nog Nederd. Hervormd zijn, zóó in zijne persoonlijkheid aan te randen ? Ik vraag slechts ieder weldenkende en allermeest allen die hem kennen, waaronder zijn die na de uittreding uit het Hervormd kerkverband hem verwenschen en vloeken, of ZEw. als jeugdig leeraar niet bejaarden beschaamde door gebed en huisbezoek bij kranken en stervenden?

Hoe onwaar, wat de opkomst betreft bij de ringpredikanten, wijl de schrijver blijkbaar meer nadruk legt op getal dan op gewicht. Juist niet meer dan de helft van het opgegeven getal bezet het kerkgebouw en dat wel bij den meest verkozen predikant wa« dien ring.

En waar die verandering van »love den Heer" in »love den Heere" gebracht is. moest een Christelijk weekbladschrijver dat allerminst als een vrucht vari zwakhoofdigheid uitkrarnen. Foei! wat een geest van verbittering! niet vrij van persoonlijke aanranding ! Heeft dat schrijven ten doel, dien jeugdigen dienaar des Heeren belachelijk, onbruikbaar te maken, waar hij in zijn doen en laten, vooral in het herderlijk werk, mij en anderen, die kennis onwillekeurig verkrijgen van zijn omgang m de gemeente, die uitgestrekt is, bekend is. Dan, ja weerspreken zelfs zijne vijanden, richters zijnde, den laster van »zwakhoofdigheid".

Chr. Geref. leden te Tienhoven achten hem zijns werks wil. Of is meerdere begaafdheid in de prediking en onbeschroomde wel sprekendheid een waarborg van »sterkhoofdigheid of juiste bekwaamheid voor God en menschen"? Heeft dan dat spreekwoord onzen bodem verlaten: »Hoe grooter geest, hoe grooter...." ?

Had ZEw. veellicht den moed om meer plagiaat of misbruik van reeds gestorven of levende predikers te maken, veellicht ontging dien leeraar dat misnoegen, door den correspondent van het Wagen. Weekblad geopenbaard.

Hoe flauw om de volgelingen van ZEw. in een veiachtelijk daglicht te plaatsen van voor een lotal jaren terug! Toen kwamen zij bijeen onder den naam van Evangelisatie, maar in de werkelijkheid was het een lichaam tegen zichzelven verdeeld, en toch offerden zij hunne gecollecteerde penningen vrijwillig ten bate der Nederd. Hervormden. En die mensc'hen verzamelen bijeen in eene collecte in een boerenschuur waar in der waarheid 400 a 500 menschen bijeenkomen, ƒ 110.06 op éénen Zondag voor een eigen kerkgebouw, daar zij met kalmte hun vorig kerkgebouw aan de Classis overlaten. Bejammer u vrij, die dat stuk geplaatst hebt in het Wag. Weekbl., wat mij en die den Heere vreezen eerbied afvergt is het geloof, dat Ds. Westerbeek van Eerten openbaart in zijne nog onbezoldigde werkzaamheid en luid sprekenden stillen wandel.

Dat de smadelijke bejegening, verregaande beleediging dien leeraar en zijne gemeente aangedaan, bij ieder weidenkenden Christen op het diepst beklaagd moge worden, moet ik verwachten als Chr. Geref. leeraar.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen