In enkele plaatsen

Amsterdam, 14 October.

In enkele plaatsen schijnt over de wijze waarop de Kerkelijke Kas in het leven behoort te treden, zeker misverstand te bestaan.

De bedoeling is natuurlijk, dat de kerkeraad, in zijn gewone vergadering, de oprichting tot stand brenge. Wilde dan ook de regeering op een inzending door den officieelen kerkeraad handelen, dan zou de inzending alleen door praeses en scriba geschieden. En alleen omdat men vooruit weet, dat de overheid dit niet doet, wordt het stuk dan ingezonden, onderteekend door al de leden.

Maar men versta wel, dat toch de kerkeraad, als vertegenwoordigende en vertoonende de geheele gemeente, hier den eersten stap heelt te doen.

Het kon ook wel anders; maar het zou anders niet goed zijn; men zou er zijn positie door verzwakken, alsof men onzerzijds aan de deugdelijkheid van zijn kerkeraad twijfelde.

Is echter op die wijs de opzending door den kerkeraad eenmaal geschied, dan moet natuurlijk, na ontvangst van de koninklijke goedkeuring, onverwijld een vergadering, nu niet van den kerkeraad, maar van zijn leden plaats hebben, die op wordt geroepen door die heeren, die in de concept-statuten als eerste bestuurders benoemd zijn.

Deze bestuurders roepen dan deze kerkeraadsleden saim, omdat deze dan op dit oogenblik nog de eenige leden van de vereeniging de Kerkelijke Kas zijn.

Maar hun eerste werk moet dan ook wezen, om terstond een huishoudelijk reglement gereed te maken en in te voeren, waarbij bepaald wordt, hoe nu alle leden der gemeente lid kunnen worden, voorzoover ze bij den kerkeraad op het duplicaatlidmatenboek als leden der gemeente bekend zijn.

Het doel is dus, dat de heele gemeente lid zij, en de Kerkelijke Kas niet anders zij dan de gemeente selve, maar nu voorzien van rechtspersoonlijkheid, om te kunnen koopen en verkoopen, huren en verhuren en allerlei dading te doen.

Het op meer dan éen plaats uitgestrooid verzinsel, alsof deze Kerkelijke Kas beoogen zou de diaconieën in staat van afhankelijkheid te brengen, mist dan ook eiken grond.

Integendeel, de Kerkelijke Kas wil voor de diaconie uitsluitend kassiersdiensten doen, en alle beschikking over de gelden geheel aan broeders diakenen overlaten.

Te Amsterdam b.v. is dit zoo geregeld, dat de broeders diakenen evenals van te voren rekening en verantwoording aan den kerkeraad doen, en dat de kerkeraad aan de Kerkelijke Kas alleen de eindcijfers in ontvangst en uitgaaf overgeeft.

Rekenplichtig aan de Kerkelijke Kas wordt een diaken dan alleen, als hij zijn plicht niet doet, zijn rekening niet aan den Icerkeraad inzendt, of burgerrechtelijk moest nagezeten.

Dan natuurlijk zou zulk een goddeloos diaken den kerkeraad uitlachen. En daarom moet dan in zulk een geval de Kerkelijke Kas achter den kerkeraad staan, om zulk een eer-en pliclutvergeten mensch desnoods door een actie bij den rechter te kunnen dwingen.

Men zij dus volkomen gerust.

Goede, vrome, godzah'ge diakenen hebben niets te vreezen.

Een schrikbeeld kan de Kerkelijke Kas alleen zijn voor wie goddeloosheden zou willen bedekken.

En nu, dit ware eenvoudig .schandelijk.

Het tegendeel van Gerejormeerd!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen