GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Herhaaldelijk wordt tegen onze

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Herhaaldelijk wordt tegen onze

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Herhaaldelijk wordt tegen onze tot reformatie gekomen kerken het bezwaar geopperd, dat zij als particuliere kerken geen recht hebben, om over de Kerkenordening te beslissen.

Dit is geen bezwaar.

Immers dusver heeft geen enkele dezer kerken zich aan dit euvel bezondigd.

Ze hebben niets over de Kerkenordening beslist. Ze hebben zich geen enkele macht in zake de Kerkenordening aangematigd. Eer integendeel hebben ze zich, wat de Kerkenordening aangaat, stipt gehouden binnen de palen van heur plicht en roeping.

Wat toch hebben deze kerken gedaan?

Hebben ze een nieuwe Kerkenordening opgesteld.' Hebben ze een nieuwe Kerkenordening aanbevolen.' Hebben ze een nieuwe Kerkenordening ingevoerd .' Of ook hebben ze in de Kerkenordening een nieuw artikel ingelascht, waarin de bevoegdheid om over de Kerkenordening te beslissen van de kerken saam op de kerken in het particulier wierd overgebracht?

Niets er van.

Aan niets van dat alles hebben ze zich schuldig gemaakt.

Omgekeerd deden ze van dit alles het tegendeel.

Slechts dit was heur gezonde en zuivere redeneering.

Een Kerkenordening vast te stellen is het recht der gezamenlijke kerken in wettige generale Synode saamgekomen, en van zulk een Synode alleen.

De Synode van Dordrecht in 1619 was de laatstgehouden generale Synode. Deze Synode heeft een Kerkenordening vastgesteld. Die aldus vastgestelde Kerkenordening is door de kerken aangenomen en uitgevoerd. Zij alleen had dus kerkelijk recht van gelding.

Wat in 1816 tusschenintrad, om de werking van deze Kerkenordening te stuiten, was onwettig, gold niet en bezat geen rechtskracht; omreden alleen een generale Synode de Kerkenordening opzij had kunnen zetten.

Zulk een generale Synode is in 1816 niet saamgeroepen. Ook niet in 1852.

Derhalve moet al wat sedert 1816 geschied is, en strekte om de Kerkenordening van 1619 te ontwrichten, af te schaffen en te vervangen als van nul en geener waarde beschouwd.

en onkerkelijk en on­ dat niet meetelt. Een ongeestelijk christelijk intermezzo,

Weshalve elke kerk, die zich hiervan bewust wordt, van rechtswege gehouden en verplicht is tot de gehoorzaamheid aan de Kerkenordening van 1619 terug te keeren; op grond van deze Kerkenordening naar het weer saamkomen van een generale Synode te streven; en door die Synode te laten beslissen, in hoeverre er aanleiding bestaat, om deze Kerkenordening te herzien.

Zoo ziet men dus, hoe geheel valsch ingediende beschuldiging is.

Wel verre van eenig recht aan de particuliere kerken toe te kennen, om inzake de Kerkenordening te beslissen, hebben onze kerkeraden veeleer zulk een bevoegdheid betwist.

Betwist dat de'kerkeraden in 1816 bevoegdheid bezaten om de Kerkenordening af te schaiïen.

Beweerd en volgehouden dat, zoolang geen generale Synode de Kerkenordening van 1619 had terzijgezet, alle kerken gehouden waren die na te leven.

En eindelijk voor wat haar aangaat, zich tot die naleving wederom bereid verklaard.

Wat men ons verwijt, heeft men dus zelf gedaan.

Zelf hebben de Synodalen in 1816 en 1852 zonder de autoriteit van een generale Synode de geldende Kerkenordening van 1619 terzijgezet.

En terwijl zij aldus de Kerkenordening mishandelden en knevelden, en wij haar in eere herstelden, komt men ons thans naroepen, als hadden wij het eenig wettig beginsel ten deze geschonden.

Het is zoo dwaas!

De kerken die tot reformatie kwamen, verklaarden wederom de Kerkenordening van 1619 te zullen naleven, een Kerkenordening waarin ttitdrukkelijk staat, dat alleen de generale Synode in deze materie beslissen mag.

En kerken, die aldus zuiver in het pad van ons Gereformeerd kerkrecht liepen, beschuldigt men thans van datgene, wat niet zij, maar de Synodalen zich ten laste lieten komen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 20 mei 1888

De Heraut | 4 Pagina's

Herhaaldelijk wordt tegen onze

Bekijk de hele uitgave van zondag 20 mei 1888

De Heraut | 4 Pagina's