GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Wat ook sommige

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Wat ook sommige

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Amsterdam, 9 Nov, 1888.

Wat ook sommige vrienden der Haagsche Synode tegenpruttelen, dit neemt het feit niet weg, dat deze Synode door haar bekend besluit in zake den Doop der Doleerenden zichzelve leelijk in de vingers snead; haar vijandschap tegen den Christus en zijn dienst nogmaals op het ergerlijkst verried; en, buiten kijf, voor het oordeel van een onpartijdige nakomelingschap gevonnist ligt.

We binden daarover dan ook geen nieuvir debat aan.

Er zijn zaken, wraarop men een brandmerk zet, en dan hebben ze dit brandmerk, en geen zeepbel of waterstroom wascht er dit nieer uit.

Niet, alsof zulk een brandmerk op zichzelf iets afdeed, maar omdat een lijn die scheef loopt, slechts als scheet behoeft aangewezen, om te maken dat ieders oog er op valt, en ieder, behalve de knoeierige architect en zijn helpers, er over roept, hoe scheef ze is.

Laat ons intusschen op één lichtpunt in deze droeve geschiedenis wijzen.

Ook in 1836, toen de actie van 1834 de Haagsche Synode voor ditzelfde moeilijk vraagstuk plaatste, nam ze even ergerlijk besluit als thans.

Ook toen wierd de vraag behandeld, oi men den Doop, toegediend door zoogenaamde leeraars, van wie in conventikelen vergaderd zich tegen de Hervoriside kerk stelden, zou erkennen; en ook toen had men den boozen euvelen moed, in zijn odium theologictim, en gedreven door kerkelijken hartstocht en bitterheid van hart, het heilige Sacrament des Doops te ontheiligen en c. q. /^^rdoop te gelasten.

Doch lang duurde dit niet.

Toen er wat meer water door de Hervormde sluis was geloopen, en de demon vasi den kerkelijken hartstocht wat tot bedaren kwam, hernam beradener zin de overhand, en besloot dezelfde Synode in vlak tegenovergestelden zIn.

Had men toch in 1836 beslist (evenals nu en op geheel gelijken grond) dat men met den Doop van niet erkende kerken niet rekenen ken, later (1847) rapporteerde de commissie, dat het toch niet aanging re geldigheid van den Doop van uiterlijke formaliteiten bij de Overheid te laten af hangen, en dat het geraden was zulk een Doop eenvoudig te erkennen.

En de Haagsche Synode zag haar fout, en zie, ze haalde een streep door haar vroeger onchristelijk besluit.

Hoeveel jaren zal het thans moeten duren, eer ze ook nu weer van haar dwaling terugkomt?

Ds hartstocht is thans zooveel feller. Toch manen we een iegelijk die zijn goeden naam ook voor de toekomst lief heeft, zich niet door verdediging van dit Synodale Doopsbesluit in geestelijken en wetenschappe lijken zin te encanailleeren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 11 november 1888

De Heraut | 4 Pagina's

Wat ook sommige

Bekijk de hele uitgave van zondag 11 november 1888

De Heraut | 4 Pagina's