Vreemd is de bewering van den heer Ds.

Vreemd is de bewering van den heer Ds. Segers van Leiden, dat met „Kerkgenootschap" in de wet van 1853, niet ook enkele kerken, , maar uitsluitend verzamelingen van vele kerken zouden bedoeld zijn. Een genootschap van kerken.

Vreemd ia alle opzicht, vooral zoo die bewering ontsnapt aan de pen van een Synodaal.

Immers in alle arresten en vonnissen is dusver juist aangenomen, dat het Ned.

Herv. Kerkgenootschap niet uit kerken, maar uit leden bestaat. Uit leden, die dan groepsgewiJ7e in gemeenten zijn ingedeeld.

Vreemd, omdat oorspronkelijk het woord nooit anders dan voor plaatselijke kerken gebruikt is.

Vreemd, omdat feitelijk reeds tal van plaatselijke kerken onder vigeur de^; er wet door de Overheid gerangschikt zijn. Denk slechts aan de Doopsgezinde kerken. Aan de Engelsche kerk.in Den Haag. Aan de Duitsche kerk aldaar, enz.

Vreemd ook, omdat de rechtbank van Assen de Christ. Geref. kerk van Nieuw-Amsterdam, die uittrad, als afzonderlijk kerkgenootschap erkende.

En vreemd niet minder, omdat het R. Cath. kerkgenootschap geen plaatselijke kerken als zoodanig kent.

Blijkbaar heeft men dan hier ook met een lapsus calami te doen.

Ten overvloede kan nog aan het gezegde toegevoegd dat het denkbeeld, om na wegvalling van het Reglement van 1870, de plaatselijke Christ. Geref. kerken als kerkgenootschappen in den zin der wet van 1853 te laten optreden, natuurlijk niet in de lucht hangt, maar voorloopig met de bevoegde macht besproken is en niet de allerminste bedenking heeft ontmoet.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen