"De Liefde Gods in onze harten uitgestort!"

PINKSTER.

En de hoop beschaamt niet, omdat de Liefde Gods in onze harten uitgestort is door den Heiligen Geest, die ons is gegeven. Rom. 5 : 5.

Zoo kostelijk heet het in onze schoone Belijdenis, dat God, dat eeuwige Wezen, 3> de overvloeiende Fontein is van alle goeden." Juist wat de heilige apostel ons voorzegt, dat »alle goede gaven zijn afdalende van boven, van den Vader der lichten."

Al wat licht ontsteekt in onze aardsche duisternis; al wat glans werpt op onze somberheden; al wat gloed ontsteekt in de dofheden van ons leven, dat komt van Boven, «van dat Volzalige .Wezen, die de oorsprong van alle licht is, en daarom Vader der lichten heet.

Vader van het uitwendig licht dat gloort en glanst van zon en maan en starren. Maar Vader ook van alle inwendig licht, dat de morgenster doet opgaan in uw hart.

En als van en uit Hem dan alle licht en alle glans is, zou dan de zachtste gloed die ooit koesterend onder menschen blonk, zou dan het goud der liefde niet uit Hem, maar uit uzelven wezen?

Maar dit kan immers niet.

Beter, rijker, höoger, zoeter dan de Liefde is er niet, en zoo dan uw Vader in de hemelen een overvloeiende Fontein van alle goeden is, AiW'inoet immers ook uit Hem de Liefde in u zijn overgestort, en dan kan er nooit in eenig kind der menschen een vonkje hoe teer, noch een glansje hoe zwak ook van wezenlijke Liefde glinsteren, of uit Hem moet dat vonkje zijn en door Hem moet die glans zijn ontstoken.

Zoo is het nu, nu ge met uw zelfzuchtig en vijandig hart koud voor uw God staat. Maar zoo was het ook in Adam, toen nog geen zonde zijn hart bevriezen deed. En zoo zal het eveneens dan eeuwiglijk met u zijn, als de laatste zonde door u beweend, en het eeuwig leven uw deel in storelooze vreugd bij uw God zijn zal.

Nooit e» nimmer kan er in een schepsel een oorspronkelijke Liefde wonen.

Het was altoos, zal altoos zijn en moet altijd wezen gegevene Liefde. Liefde u geschonken om te kunnen minnen. Liefde in u uitgestort door den Heiligen Geest.

Is er dan in uw natuur geen Liefde? o, Gewisselijk. Liefde hoort tot het wezen van den mensch. Liefde is elk menschelijk wezen ingeschapen. En de zonde sneed dien trek van Liefde niet uit u weg, maar richtte ze, en dat is het schrikkelijke, averechts op een verkeerd voorwerp.

God schonk u die Liefde, om Hem en om uw broeder te minnen; en wat deedt gij ?

Gij entstaalt die Liefde aan uw God en schonkt al uw Liefde aan de wereld. Gij roofdet die Liefde aan uw naaste en naamt ze heimelijk voor uzelven weg.

En daarom krenkt de zonde de eere van uw God zoo diep. Niet maar omdat ge u aan de wereld gehecht hebt, en u zelven hebt gezocht; maar omdat ge u vermeten hebt die wereld lief te hebben met die brandende Liefde die God u schonk 07n Hem te minnen, en omdat ge uzelven zijt gaan liefhebben met de Liefde die God u inschiep om het heil te zoeken van uw broeder.

Er zit roof in uw zelfzucht. Misbruik van Gods beste gave in uw wereldzin. Het is schennis aan het heilige wat ge in uw zelfzucht doet. Roof, daarom te schriklijker, omdat ge niet alleen uw Liefde die ge ontvingt om uw God te minnen Hem ontrooft, om ze aan de wereld te geven, maar overmits ge Hem, na Hem uw Liefde ontstolen te hebben, nu, onder hoe bedekte vormen ook, voor Liefde niets geeft dan vijandschap en haat.

En dit nu wreekt zich.

Want dat kostelijk goud der Liefde, die God u inschiep, heeft in zich de toovermacht om u innig rijk en overgelukkig te maken.

Niets verkwikt een ziel zoo zaliglijk als wanneer ze lieven mag-Maar, en van dit beding gaat nooit iets af, Liefde kan en zal nooit dat zoet en zalig aan uw ziel schenken, tenzij uw Liefde zich richt op het door God zelf bestemde voorwerp.

Ook de gestolen Liefde gedijt niet.

En hoe ge ook uw Liefde op de wereld richt in plaats van op God, en uw min op uzelf keert in stee van op uw broeder, ze zal en kan u nooit gelukkig maken.

Ze verzadigt uw hart niet, maar prikkelt veeleei in u een steeds toenemenden honger, een heimwee dat u verteert.

En kondt ge nu maar het gestolen goud der Liefde aan God en uw naaste teruggeven, maar dat kunt ge niet.

U als mensch wierd wel de macht ingeschapen , om de veer der Liefde in uw hart van God af naar de wereld te buigen.

Maar die veer der diepe Liefde weer van de wereld af naar uw God terug te buigen, dat kunt ge nimmermeer.

Dat staat niet aan u. Dat kan alleen de eeuwige genade. Ook dat terugbuigen van uw Liefde naar God is een goed, dat alleen afvloeit van den Vader der lichten, en alleen uit de overvloeiende Fontein van alle goeden u toekomt.

Maar dit is dan ook de heerlijke zaak waar een kind van God in roemt en jubelt, dat de Wachter Israels, de trouwe Ontfermer, die goede gaven in hem heejt doen afdalen, en dat wonder aan zijn ziel verricht heeft.

Het kind des Heeren weet te verhalen van een toekomen van den Heere tot zijn ziel.

Dat is die wondere belijdenis van den Heiligen Geest, die eigenlijk alleen Gods kmd verstaat.

De belijdenis van dien goddelijken Inwoner die bij ons introk, niet maar om bij ons te vernachten, maar om eeuwiglijk zijn woning bij ons te maken.

Die Trooster, die van binnen troost. Die Bidder, die innerlijk met en voor ons bidt.

Die trouwe Getuige, die ons bezegelt dat al het Woord onzes Gods waaarachtig is.

En die wondere Inwoner in ons binnenste, die ons nimmer verlaat, maar in ons waakt, ook als wij sluimeren, die heeft nu ook dat wonder der herboren Liefde in onze ziel gewrocht.

De Heilige Geest deed het. Hoor den roemkreet van den apostel maar van „de Liefde Gods, die in onze harten uitgestort is door dsn Heiligen Geest, die ons is gegeven !" En wat is dan nu dit Liefdewerk van den Heiligen Geest in 's Heeren kind ?

Wat anders dan dat Hij het eenig Voorwerp der zuivere Liefde aan de Liefde van ons hart hergeeft, en als met goddelijk magnetische kracht onze Liefde weer naar dat goddelijk Voorwerp toetrekt.

Uw Liefde is een peilloos ledig dat vervuld moest worden, en alleen kon vervuld worden door uw God. Och, werp heel de wereld met al haar schat en al haar glans in die diepte uwer Liefde, en alles verdwijnt er in, zonder dat ge nog merken kunt, dat er iets aan den honger uwer Liefde wierd geboden.

Maar nu komt de Heilige Geest en trekt bij u in. Hij die met den Vader en den Zoon te zamen eeuwig en waarachtig God is. En hiermee heeft uw hart het oneindige Voorwerp van zijn liefde terug.

Nu die Heilige Geest bij u introk, nu is uw God niet meer verre, maar nabij. Nu hoeft uw hart tiw God niet meer te zoeken, omdat God utv hart heeft gezocht en het verkoor tot zijn tempel.

En zoo vlechten zich dan nu weer de teedere banden van gemeenschap. De innerlijke verkleefdheden waken op. Er wordt weer heilig saamleven en teedere omgang tusschen u en dat Eeuwige Wezen, en dat wel in uw eigen hart, geboren.

En in die stille gemeenschap laat nu die Heilige Geest het goud der goddelijke Liefde flonkeren, waarmee de Ontfermeru van eeuwig heeft gemind-Door de flonkering dier grondelooze barmhartigheden begint ook wat in u dof en glansloos was, weer een schijnsel der Liefde van zich te geven.

En als dan die Liefde, die van uw God oJ> u afstraalt, en die weerglans der Liefde uit uw hart, elkaar ontmoeten, ineensmelten en saamvloeien, dan tintelt in uw verloste en rijk gemaakte ziel weer die weelde en onuitsprekelijke genieting, die uw God voor u bestemd had, en die in het zoet der ^volmaakte Liefde" voor' u school.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen