„Noe zwak is uw hart!”

Hoe zwak is uw hart (spreekt de Heere HEERE), als gij alle deze dingen doet, zijnde het werk van eene heerschende hoerachtige vrouw! Ezechiël 16 30.

Gods engelen waardeeren u naar de deugdelijkheid van uw hart., de duivelen naar de sluwheid van uw hoofd is. Ziet ge nu aan alle kant, hoe op het laatst dezer eeuw in de toongevende kringen naar de kunde van het hoofd een ieder, naar de reinheid van het hart slechts een enkele meer vraagt, meet daarnaar dan zelf af, uit wat hoek de leidende inspiratie van ons geslacht komt. Uit de rijen van hen, die het iheilig, heilig, heilig" voor Gods troon zingen, of uit den schuilhoek der listigen^ gelijk van de slang in het Paradijs staat geschreven, dat deze listiger was dan iets waarin adem was onder Gods creatuur.

In Gods Woord is het dan ook omgekeerd. Nergens staat in de Openbaring het knappe hoofd., altoos daarentegen het reine hart op den voorgrond. Wat voor God verwerpelijk maakt is niet gemis aan velerlei wetenschap, maar is wel shet verkeerde hart." En omgekeerd ligt het onderpand des eeuwigen levens niet eerst in de hooge verlichtheid van uw denken., maar vóór alle ding daarin dat uw steenen hart veranderd worde in een vleeschen hart, en dat uit dat nieuwe hart God zelf zich een tempel vorme.

De uitgangen des levens, betuigt Jezus u, liggen niet in uw denkend brein, maar in uw zinnend hart. En de verlegenheid waarin ge u telkens én tegenover uzelven, én tegenover anderen vindt, komt niet daaruit, dat het hoofd gemeenlijk zoo verward., maar daaruit dat het hart zoo arglistig is. Arglistig, meer dan eenig ding.

Wie tegen den stroom wil oproeien, om de zake van het Koninkrijk Gods tegenover het rijk dezer eeuw te verweren, moet deswege allereerst in het hart zijn sterkte zoeken, mits hij wat de Schrift van ons hart zegt niet verwarre met wat de jgemoedelijke lieden" zoeken in gevoelsbeweging en sentiment.

Gevoelsbeweging is kostelijk als de zenuwen een deugdelijk hart dienen, maar ze is schuim in plaats van zilver, als het een werk der zenuwen is, dat omgaat buiten het hart.

Zelfs niet op de zenuwen van uw hart, maar op uw hart zelf komt het aan.

Woorden van berouw en zelfwegwerping blijven klanken; zuchten en geween over eigen verlorenheid zijn op zichzelf niets dan sentiment. Wat voor God beslist is alleen of uw hart waarlijk verbroken is en de geest verslagen in u.

Van dat hart des menschen spreekt nu de HeiUge Schrift allerlei uit.

Het zegt van dat hart dat het kan zijn een ^tnat hart, " een sbedroefd hart", een ionbedachtzaam hart", een ^verkeerd hart", een srein hart" een •!> steenen hart", een ^vleeschen hart", seen verstandig hart", seen wijs hart", een ^bevreesd

hart", een tonwankelbaar hart", een tvolkotnen hart", en zooveel meer.

Doch achter en onder dat alles ligt ten opzichte van het hart altoos nog deze geheel andere vraag, of namelijk uw hart is een sUrk hart of een zwak hart.

Die sterkte van hart wordt dan op zijn hoogst uitgedrukt, door te spreken van seens leeuweti hart"; en die zwakheid des harten wordt op het uiterste gekenmerkt, als het laaxtgthtd versmolten is; of ook als er staat dat den mensch zijn hart ontvalt (i Sam. 17:32).

Daarom is het een straf, en in die straffe de uitvoering van een oordeel, als God zegt: Ik zal in hun hart een weekigheid laten komen" (Lev. 26:36) of ook: Ik zal hun hart doen versmelten, " Maar dan ook omgekeerd een genadegifte, en blijk van de gunst des Heeren, als het heet dat God het hart sterken zal door genade.

Een week hart is een hart, dat als zms is, en waar de buitenwereld in drukt, wat haar gevalt, zonder dat het weeke was des harten tegenstand kan bieden; en evenzoo week als was daarin, dat het als de hitte des daags komt versmelt.

Een sterk hart daarentegen is een hart, dat zich verzetten kan, dat bekwaam is om weerstand te bieden, om zichzelf te blijven, en zelfs om op anderen indruk te maken.

Daarom heet een sterk hart ook wel een sti/f hart, in tegenstelling met de slapheid des harten van den beginselloozen mensch.

Een week hart is, als we zoo zeggen mogen, druk/a/ïVr, een sterk hart is een drukpers.

En in dezen zin nu is het, dat het ooê bij Ezechiël, half klaaglijk, half verwijtend tot het inzinkend Jeruzalem heet: » Hoe zwak is uiv hart. spreekt de Heere HEERE."

Hoe zwah is uw hart! is het Goddelijk verwijt, dat u terugwijst naar wat achter u ligt, naar uw persoonlijk verleden, naar de zielsbevinding, die ge opdeedt.

Het is een woord, dat u spreekt van bezwijken in nederlaag, waar ge ter overwinning u hadt aangegord; en het roept u voor den geest, klaar en helder, alsof het altemaal gister pas voorviel, al uw pogen om de verleiding te weerstaan, al uw aanvankelijken moed om weerstand te bieden, uw eerst niet willen en er u tegen verzetten; en toch al die goede intentiën, al dat kostelijk beginnen bijna onveranderlijk gevolgd door zwichten en bezwijken, en dan de schande van uw zedelijke nederlaag.

Daarom klinkt ook in dat Goddelijk verwijt: »Hoe zwak is uv/ hart" een toon van tragische deernis.

Aldus toch spreekt ge niet tot iemand, die van meet af, die terstond, die opzettelijk het kwade gewild en gezocht heeft. Integendeel, er ligt in, dat ge wildet tegenstaan, dat ge begonnen zijt met het goed te bedoelen, ja zelfs dat ge zoudt overwonnen hebben, als u«v hart maar sterkte had bezeten; en dat deswege uw nederlaag uitsluitend te wijten is daaraan, dat uw hart, toen het er op aankwam, zwak bleek.

Zoo spreekt in het verwijt de toon des mededoogens, om u te winnen, opdat het ver wijt er bij u in zou gaan.

Harde bestraffing zonder meer zou hét hart toeschroeien; nu het schier deelnemend, half klaaglijk heet: »Hoe zwak is uw hart", is dat woord zelf een prikkel om het hart weer te doen opwaken, en zich te doen ontsluiten voor een hooger bedoelen.

Het beeld van het' zwakke en van het sterke hart is uit den krijg genomen.

Als het in Spreuken heet: »De rechtvaardige is moedig als een leeuw", dan wordt toch in den leeuw geroemd, dat hij niet laffelijk op de vlucht slaat, maar zijn man staat, fier en energiek zijn vijand tegemoet treedt, en niet door listig sluwen sprong als de tijger, maar moedig als een held den kamp opneemt.

Die hooge moed nu maakt ook onder menschen den krijgsman tot een held in den strijd. Vooral in de dagen vanouds was dit zoo, toen een ieder man tegen man vocht. En vandaar dat ook de Schrift zoo telkens van versmelten van het hart, meest in het verhaal der oorlogen van Israël gewaagt. De mannen die hun rechterhand niet kunnen vinden, zijn de laffaards die vertreden worden; David dringt alleen, mits met zijn God, door een bende.

En dit nu hangt aan het hart, en aan het hart alleen. Als dat hart innerlijke verweerkracht en sterkte bezit, is er moed, en in dien moed waarborg van overwinning. Maar ook als dat hart slap als een vaatdoek ineenvalt, dan zinkt de moed zelfs den gewapenden man in de schoenen, en wordt hij afgemaakt, gelijk een os dien men slacht.

En die tegenstelling brengt de Schrift nu over op de geestelijke worsteling, op den strijd van Gods kind met de geestelijke boosheden in de lucht, op den kamp in het leven, tusschen hen die tot ongeloof en zonde verleiden willen, en die anderen, die weten, dat ze in Gods kracht die verleiding hebben te weerstaan.

Ook bij die geestelijke worsteling toch is al wat zwak van hart is een licht verwinbare prooi, en zal alleen wie sterk van hart is een held blijken, die weerstand tot den einde biedt, en dank zij zijn geestelijken moed, overwint.

Telkens leest gzv2.VLra2xaxtn, volvan kracht e des Heiligen Geest es; welnu dat zijn die sterken van hart, niet omdat ze kracht uit zichzelven putten, maar omdat hun God hun hart gesterkt heeft door genade.

Tot in iemands optreden, en tot in den klank van zijn stem toe, hoort gij dat. Wie zwak van hart is, schuilt en durft niet vooruit komen. Zijn oog neigt er toe, om voor menschen zich neer te slaan, omdat zijn oog onvast, zijn blik zwevend is, en hij door zijn oog, als door de vensters van zijn ziel, niet naar het oog des anderen durft uitgaan. Ook is zijn stem gedempt, zijn woord is afgebroken, er klinkt geen mannenmoed in den toon waarop hij spreekt.

En dan natuurlijk is men reeds half verloren eer men begint. Dan raakt men verward eer de slag geslagen is. En dan bezwijkt men, en laat af, en sluipt naar zijn tente terug, eer er een enkele tropee voor den Christus is gewonnen.

Aldus bij het pogen der «zwakken van hart" om voor de zake van den Christus op te komen, en niet anders vergaat hetj hun bij hun »persoonlijken levensstrijd."

Allerlei zonde belaagt hen, allerlei verleiding wacht hen op, allerlei onheilige gewoonte bindt hun het koord om de vleugelen des geloofs. En in stede van dan moedig, kloek en fier al zulke zonde en zondige gewoonte bij de keel te grijpen en in den diepen afgrond, naast hun levensweg, neer te stooten, zoeken ze het laffelijk met de zonde op een onheilig akkoord te werpen. In zekere ergerlijke uitersten zullen ze niet vervallen. Meer dan halverwege zullen ze het pad der zonde niet opgaan. Maar in die helft bewilligen ze, en als slaven der zond? gaan ze Satan op dien halven weg achterna.

Nu ligt de hoofdoorzaak van die zwakheid van harte natuurlijk in het ongeloof. Alle twijfel verslapt, gelijk elk diep zich buigen voor de waarheid Gods en zijn heilige ordinantiën sterkt.

Halfslachtige, onbesliste overtuiging verslapt het karakter en straft zich met weekigheid van hart.

Maar die szwakheid van hart" wordt ook bevorderd door de weelde, door de overdaad, door het altoos vermeerderen van uw behoeften, door gemis aan zelfbeheersching ook in het genieten van de dingen des levens.

Ze wordt steeds bedenkelijker en neemt toe, zoo ge u verstrooit. Verstrooit in uw bezigheid, in uw bemoeiing, in uw lectuur, in uw omgang. Zoo ge niet zelf uw leven sricht en stuurt", gelijk onze Catechismus het bij de uitlegging van het heiligen van Gods naam zoo schoon uitdrukt, maar u laat leiden door de omstandigheden, door uw omgeving, door wat er voorkomt op dag na dag.

En daarentegen wat het hart sterkt is, als ge de kracht der beperking kent, verstaat dat in de maat de kracht ligt, uw leven concentreert, uzelven een levensorde voorschrijft, alzoo een vasten gang op een wel afgebakend pad hebt, en niet uitwijkt en inbuigt voor alles wat u op uw weg ontmoet, maar met vastheid doorgaat, omdat ge u een doel voor uw leven hebt gekozen, en op de bereiking van dat ééne doel al uw krachten samentrekt.

De wereld wil met u spelen, maar gij moet niet met u laten spelen.

Gij zijt Gods kind, gij zijt een verloste van Christus.

Op den liefdedienst van uw God en uw Hei­ , land, hebt ge dus al uw kracht, heel uw verstand, heel uw ziel en heel uw hart te zetten.

Uw hart is u, u zelven, en niemand anders toevertrouwd, om er uw God meê te dienen, en niet om er de wereld meê na te volgen of er de wereld meê te believen.

En nu is dit hier de wondere cirkelgang.

Wie aldus al het leven van zijn hart op den liefdedienst van zijn God samentrekt, diens hart wordt sterk; en omgekeerd alleen wiens hart sterk is, blijkt in den loog zijns levens voor dien liefdedienst van zijn God bekwaam.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen