Buiteuland.

Engeland. The Christian dood van Rhodes. over den

De Christelijke pers in Engeland bespreekt den dood van Cecil Rhodes op eene manier, die eenige hoop doet koesteren, dat zij eindelijk eens krachtig zal gaan medewerken om de oogen van het Engelsche volk te openen voor het onrecht, dat in Zuid-Afrika gedaan wordt, door de voortzetting van den ellendigen oorlog. „Zuid Afrika, " zoo zegt Jhe Christian, „is in de laatste tien jaren een kokende draaikolk geweest van worsteling tusschen met elkander strijdende belangen." Gewraakt wordt de stelling van Rhodes, „dat geld alles zou vermogen." Deze uitspraak wordt de groote ketterij der hedendaagsche milionairs genoemd. „Er zijn zedelijke en geestelijke wetten die dieper gaan en sterker zijn, dan de wil van een mensch, en als zij worden overtreden, dan is het tot schade van hen, die er mede transigeeren." „Terwijl de jaren voorbijvliegen, wordt het steeds duidelijker, dat de wetten, waardoor goed en kwaad onderscheiden wordt, niet straffeloos kunnen te niet gedaan worden. Zij handhaven zich zelve over het wrak van persoonlijke plannen en voornemens, en loopen gedurig en onwederstaaiibaar uit op het door God gestelde doel, wie ze ook in den weg moge staan."

Ook wijst The Christian er op, dat na Jameson's inval, de gezondheid van Rhodes werd ondermijnd, en dat noch zijn geld noch de wetenschap der doctoren hem den laatsten vijand konden doen ontvlieden.

Als er nu nog bijstond, dat in de laatste jaren, voor de machthebbers in Engeland, wat de politiek in Zuid-Afrika betreft, Cecil Rhodes de man geweest is, en dat daarover Engeland schuld had te belijden, dan zouden we kunnen zeggen, dat het blad den vinger gelegd had op de wonde.

N.-Amerika. Het collegiale kerkrecht voor de overheid gehuldigd.

Het collegiale kerkrecht, d. w. z. het kerk recht, waardoor de onderscheidene kerken beschouwd worden als gewone collegiën of vereenigingen, als bijv. de vereeniging tot afschaffing van sterken drank, heeft diep wortel geschoten. Het denkbeeld dat el'ie kerk, welke dien naam dragen kan, eene openbaring is van het lichaam van Christus, en daarom een geheel bijzonder karakter draagt, wil er vooral bij de machthebbers dezer wereld niet in. Ook in Amerika is dit het geval. Men zou verwachten, dat in dit klassieke land der vrijheid het voor elke kerk genoeg was, dat zij aan dé overheid kennis gaf van haar bestaan, en dat dan voorts die overheid wel zou zorg dragen, dat die kerk gehandhaafd werd in haar bezittingen. Doch dit is niet alzoo. Dit blijkt ons uit het volgende stuk, dat wij vonden in de Wachter, en waaruit we zien, dat onze broeders van de Christ. Geret. Kerk van N.-Amerika zeer goed beseffen welke voetangels en klemmen er voor de kerken op dit gebied liggen.

„De Wetgevende Huizen in de Staten maken algemeene en speciale wetten. Zoo had ook vroeger onze Staat Michigan eene algemeene wet, waaronder alle kerken zich konden laten incorpueeren. Het spreekt vanzelf, dat maar enkele kerken met zulk een algemeene wet genoegen konden nemen, en daarom zich beijverden een speciale wet te verkrijgen. De gemeenten in Michigan kregen zoodanige speciale wet, , (zie Howell's Annotated Statutes of the State of Michigan, Vol. i. ch. 176); behoudens een enkele uitzondering zijn ze onder de in dit Hoofdstuk opgenomen Acte geïncorporeerd.

Het Wetgevend lichaam heeft eenigen tijd geleden al de speciale wetten voor de verschil» lende kerkgenootschappen herroepen; en eene nieuwe algemeene wet gepasseerd. Waarom dit gedaan is, is ons niet gebleken. Maar onze gemeenten in Michigan stonden nu eenvoudig voor de vraag om zich te reïncorporeeren onder deze nieuwe Acte of, gelijk vroeger, weer pogingen aan te wenden te Lansing om voor onze kerken in dezen Staat een speciale Acte te verkrijgen.

De BB. Groen, Ten Hoor, Marsilje, Carvelink en ondergeteekende hebben deze nieuwe Acte besproken, en het kwam ons voor, ilat wij levende onder deze Acte èn ons kerkbegrip halverwege moesten prijsgeven, èn de beginselen van Gereformeerd kerkrecht niet wel konden handhaven. Een der leden van deze informeele of otficieuse commissie heeft op de classes waartoe hij behoort, hieromtrent gerapporteerd, en tevens de algemeene lijnen aangewezen voor eene nieuwe Acte. De vier classen van Michigan, Grand Rapids, Oost en West, Holland en Muskegon, hebben met dankbaarheid het reeds door de com. verrichte werk aanvaard, en deze com. verder officieele o\ dracht en instructie gegeven met deze zaak verder te gaan.

Zoo zijn we dan nog een paar maal saamgekomen, hebben de in te dienen „bill" opgesteld en representative Lugers van Holland verzocht hem in het Huis te Lansing in te dienen. Mr. I, ugers heeft dit welwillend op zich genomen, waarvoor hij onzen dank ontvange. De bill is den 22en Mei van het vorig jaar goedgekeurd en daardoor tot een „Act" gemaakt. In de Session Laws van 1901, kan men deze Act vinden.

De com. zag alzoo haar arbeid met gewenschten uitslag bekroond. Ten einde de kerkeraden in de gelegenheid te stellen met de Acte bekend te, zijn en ook het werk van incorporatie te vergemakkelijken, besloot de com. voor lederen kerkeraad eenige Acts en blanks voor incorporatie te laten drukken. Deze zijn ter uitdeeling aan de classen verzonden. ledere gemeente kan nu met deze zaak voortgaan.

Wie deze Acte met de voorgaande vergelijkt, zal overeenkomst en verschil duidelijk zijn. Ook in de Articles of Association hebben wij denoodige wijziging en verbetering aangebiacht. In deze articles diende nog een vijfde artikel gevoegd te worden, uitdrukkende, dat de incorporatie geschiedt voor den tijd van 30 jaar. De algemeene wetten laten niet toe, dat eene corporatie voor meer dan 30 jaar wordt opgericht. Dit is natuurlijk wel iets, waar wij als Gereformeerden ons maar zoo zoo in kunnen vinden. Onze gemeenten bestaan krachtens het recht van Koning Jezus en wij leiden ons bestaansrecht niet af van een Wetgevend Huis te I, ansing, Madison, Albany of waar ook. Maar de kerk van Christus, zoolang zij op aarde is, moet rekening houden met het natuurlijk tijdelijk leven. Zij kan zich niet vertoonen op een zuiver geestelijke ideale wijze. Het stoffelijke van een wereld, waarin zij optreedt, kleeft haar aan. Zij heeft gebouwen noodig enz. Toch is dit reïncorporeeren na verloop van 30 jaar meer een gehoorzamen aan den vorm dan iets anders. De commissie toch heeft het klaar gekregen, dat in in de laatste paragraaf van onze nieuwe Acte is opgenomen, dat bij reïncorporatie de gemeende ? iiet als ontbonden wordt beschouwd, zoodat er op nieuw kerkeraadsleden (trustees) moeten gekozen worden. De tegenwoordige kerkeraadsleden blijven doordienen tot hun tijd om is.”

Uit dit stuk blijkt het, dat onze broeders het gevaar, dat van de zijde van den staat dreigde, hebben ingezien en, zooveel in hen was, heblsen afgewend. Immers het feit, dat na 30 jaren de gemeente niet als ontbonden wordt beschouwd, al moet zij opnieuw als rechtspersoon worden ingeschreven, is een concessie van groote beteekenis.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen