INGEZONDEN STUKKEN.

{Buiten verantmoordfliikhnd van de Redactie)

Geachte Redactie !

In de Heraut van 7 December schrijft u:

„Wel gaf men over en weer toe, dat de kerken later over dat beginsel mochten oordeelen, maar men begon dan toca met een beginsel te aanvaarden, dat enz."

Mag ik u vriendelijk verzoeken, bewijs te leveren, dat dit naar waarheid geschreven is?

Het is mij niet onbekend, dat de deputaten der Ned. Geref. kerken, met name Prof. A. Kuyper. wat u schrijft, in het beding wenschteu opgenomen te zien, doch ik weet ook, dat de deputaten der Chr. Geref. keiken aan dien wensch niet konden voldoen. De zaak moest vaststaan, alleen over de regeling dezer zaak konden de vereenigde kerken later oordeelen.

Ik weet, dat er zelfs een oogenblik van spanning geweest is en onze depuiaten verklaard hebben, dat, indien de Ned. Geref. broederen op dit punt niet konden toegeven, zij de Chr. Geref. kerken zouden adviseeren, niet tot de vereeniging over te gaan.

Ik beroep mij in deze zaak op de deputaten zelven, met name op Prof. A. Kuyper en op de Prof. Bavinck en Lindeboom.

Ik meende, dit onder uw aandacht te moeten brengen, opdat gij ons beter zoudt kunnen verstaan en iets gevoelen van de bittere, zeer bittere smart, die ons als minderheid inzonderheid op den laatsten dag der Synode is aangedaan. Na minzame groete verblijf ik

Uw Dw. Dr. en broeder,

J. WESTKRHUIS.

Groningen, 9 Dec. 1902.

[Het beste antwoord, dat wij broeder Westerhuis geven kunnen, is dat wij hier overnemen wat Ds Littooy aangaande deze zaak in de laatste Bazuin schreef:

„Ik wensch mij te houden aan hetgeen voor Gods aangezicht overeengekomen en beschreven is. Zelfs óok aan hetgeen door de Deputaten, te 's Hage, ter verklaring van hetgeen bedoeld werd, afgesproken is. Zooals Gij, hooggeschatte broeder, weet, ja, zooals wij, Deputaten weten, heeft Dr. A. Kuyper Sr. ons, die de Chr. Ger. Kerken vertegenwoordigden, tot zeker tweemalen toe gevraagd : „Gij bedoelt het toch zoo niet, dat zelfs eenige Kerken het verkrijgen van ééne, gemeenschappelijke Opleiding steeds zouden kunnen beletten ? „Op deze vraag nu is telkens ontkennend geantwoord."

Ds. Littooy was zelf een dezer deputaten en zijn woord heeft daarom in deze zaak dubbel gewicht.

Voorts zij aan Ds. Westerhuis een klaar en duidelijk antwoord gevraagd op deze vraag:

Kan in de Gereformeerde kerken ooit eenig dogma of beginsel worden vastgesteld, waarbij de kerken met het recht hebben, dit beginsel of dogma nader te toetsen aan Gods Woord en het te wijiigen, wanneer het ons met Gods Woord in strijd schijnt?

Zelfs onze confessie, de grondslag van onze kerkelijke eenheid, blijft altoos examinabel aan Gods woord.

Alleen het Woord Gods is onveranderlijk. Staat het begmsel van de „ei«en inrichting" dan bij deze broeders zoo hoog, dat hst in gezag boven de confessie en gelijk staat met het Woord van God? RED]

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen