GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Uit de Pers.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Uit de Pers.

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

In Hollands Kerkblad schrijft Ds. Winckel over de magere collecten in de Hervormde kerken te Amsterdam het volgende:

In het Predikbeurtenblad.^ weekblad voor de Protestantsche gemeenten te Amsterdam, vonden wij medegedeeld dat op Zaterdag 25 Juli 1.1. in de twaalf kerken van de Ned. Hervormde Kerk te Amsterdam (ie collecten voor de armen de som van ƒ 28465 hebben opgebracht. Den volgenden Zon dag was het een veertig gulden minder. Den daarop volgenden Zondag was het ƒ 225.45. En dit over twaalf kerken, zeg.e twaalf kerken, waarin negentien godsdienstoefeningen gehouden werden! Het kwart millioen menschen dat tot de Ned. Herv. Kerk te Amsterdam behoort, offerde dus bij de samenkomst der gemeente door elkander gerekend voor het onderhoud hunner armen een tiende cent per hoofd. En dit terwijl diakenen noodkreet op noodkreet laten hooren en telkens i-apitalen van het grootboek moeten afnemen om in de nooden te voorzien!

In de Gereformeerde Kerken van Amsterdam, wier ledental op een tiende van de Ned. Herv. Gemeente der hoofdstad te schatten is, zijn de collecten ongeveer tweemaal grooter. Dit is ons een oorzaak van blijdschap. Het komt daardoor aan den dag dat, hoeveel gebrekkigs aan ons kerkelijk leven kleeft, wij Gereformeerden veel beter het volk rondom ons kunnen vergaderen dan het Ned. Hervormd Genootschap! Wat zou het echter op onze erve in de hoofdstad des lands nog anders zijn, indien er voor de 25, 000 menschen eens 25 leeraars en 25 kerken waren! Maar dan moest het parochiaal stelsel ingevoerd worden. Dan kon elke parochie van 1000 zielen door een predikant en bijv. een zestal ouderlingen en diakenen gediend worden!

Het blijkt duidelijk dat in een stad alsAmster dam, waar Hervormde predikanten gevonden worden die ongeveer alle richtingen vertegenwoordigen, bitter weinig menschen de kerk bezoeken. Men zou verwachten, dat, daar ieder wat van zijn gading vinden kan, elkeen ook zich in het kerkgebouw zou laten vinden! Doch de ervaring leert het anders. Daar, waar een arme zondaar en een rijke Christus verkondigd wordt, zijn in den regel menschen te vinden; daar waar de belijdenis der Geref. Kerk verwaterd, geloochend of bestreden wordt, verloopt van lieverlede het gehoor. Al wordt het ongeloof met groot talent voorgestaan, al beschikken de bestrijders der waarheid over groote gaven, op den duur kunnen de ongeloofspredikers de menschen door hun sierlijke woorden niet boeien.

Te meer is het steeds verminderend kerkbezoek te betreuren, wijl het in de stakingsdagen aan den dag kwam, met toeveel kracht de socialistische propaganda onder ons volk wordt gedreven. Het l£wam voor zoo menigeen zoo gansch onverwacht, dat ons volk in zulk breede scharen bekoord was door het verleidelijk gefluit van socialist en anarchist. Men had daarom kunnen verwachten dat allen, 'die in de Hervormde Kerk nog iets goeds voor ons volk verwachten van de doorwerking van het Evangelie, ook in het Hervormd Kerkgenootschap ijverig aan den arbeid zouden getogen zijn om n g te redden wat er te redden is; doch het schijnt, dat men, na voor een oogenblik te zijn wakker geschrikt, weer is ingedommeld. En inmiddels werken de mannen die optrekken onder de leus: «Geen God en geen meester" steeds door! Werden wij niet hard genoeg geslagen? Werd de roede te spoedig opgeheven ?

Het schijnt dat, nu Dr. Laurillard zijn ambt gaat neerleggen, er een verzoeksch ift naar het Kiescollege en den kerkeraad der Hervormde gemeente van Amsterdam gaan zal, om in zijn plaats een zijner geestverwanten te beroepen. Op die rranier zou men dan de rijken in de kerk houden! Zoo zouden de rijken voor de armen blijven geven. Zij die zóó denken, houden echter geen rekening met de feiten. Het modernisme heeft overal de kerken ledig gemaakt en de rijken niet het minst van de kerk vervreemd.

De Heere geve dat de Gereformeerde kerk in deze landen zich niet Pharizeesch boven het Hervormd kerkgenootschap verheven achte! Laat zij in het besef van hare dure roeping en in het bewustMJn dat van hem, die meer ontvangen heeft, overvloediger zal geëischt worden zich opmaken om den strijd des Heeren met verdubbelde inspanning te strijden!

Oorzaak tot zelfverheffing mogen zulke feiten ons niet geven. Hoogmoed verderft alle geestelijke genade. Maar wel toonen zulke droeve cijfers, hoe dwaas de gedachte is, alsof men door een „volkskerk" metterdaad het volk bereiken en leiden kan.

Het jubileum van Ds. Gispen geeft Dr. Wagenaar deze warme expectoratie in de pen:

Daar zijn enkele christenen, die het charisme ontvingen om te wekken veler liefde

Zooals er karakters zijn onder de broederen, die afstooten en voor wie men maar al te licht het hart toesluit, zoo zijn er ook begenadigden, die aller toegenegenheid wekken en alle harten winnen.

Tot die gelukkigen behoort Ds. W. H. Gispen van Amsterdam, die D. V. a. s. Donderdag zijn 7osten verjaardag viert.

Hij is een onzer oudst gedienden. Op 23-jarigen leeftijd werd hij in 1856 candidaat op artikel VIII en kruisdominee in de Lier Daarop diende hij te Vlissingen, zooals hij verleden jaar in een artikel van zijn meesterhand in dit blad ons zelf herinneren wou. In Kampen en Zwolle had hij een bloeitijd. En nu reeds 22 jaar staat Gispen te Amsterdam. Hij is dus reeds 47 jaar predikant. Doch meer nog dan dominee is hij als schrijver bemind geworden. Met fijnen en rijken humor heeft hij geschreven reeksen van brieven aan een denisbeeldigen vriend te Jerusalem Daardoor is hij geworden onze gereformeerde Matthias Clau dius. Een fijnproever onder ons moest uit dien schat de goudstukken bijeengaren en ze uitgeven met aanteekeningen. Dan zou pok de wereld ze waardeeren.

Omdat Ds. Gispen oogen had om de waarheid te zien en den moed om er getuigenis aan te geven, heeft hij natuurlijk heel wat verduurd. Doch dat men hem zijne ondeugende zetten heeft vergeven, dat is wel een evident bewijs voor mijn beweren, dat Gispen de bemindste aller dominees is. In die atmosfeer van algemeene sympathie smolten alle hagelsteenen, die uit menige donderwolk dit Aprilskind hebben ge raakt.

Ook wij danken onzen broeder voor menig zeer genoegelijk en leerzaam oogenblik; en daarbij voor den samenbmdenden invloed van zijngeheele leven.

Zij ook de levensavond nog rijk en schoon.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 30 augustus 1903

De Heraut | 2 Pagina's

Uit de Pers.

Bekijk de hele uitgave van zondag 30 augustus 1903

De Heraut | 2 Pagina's