Gemengd nieuws.

Uit Lichtenfels in Beieren werd verleden jaar ook in de Ev. Luth. Kirchenzeitung bericht, dat vijf krachtige, levenslustige jonge mannen in een 1 erberg bij het «Frühschoppen» zaten en in hun overmoed of Godvergetenheid met den doodgraver, die ook aanwezig was, een schriftelijke overeenkomst aangingen, volgens welke zij zich binnen een jaar aan hem zouden overleveren. Het duurde niet lang 'of vier van hen waren begraven. Nu wordt bericht dat ook de vijfde gestorven is. De bladen zeggen ér van: «Een zeldzame lotsbeschikking». De schrift leert: «Dwaalt niet. God laat zich niet bespotten».

Als een bewijs van de onwetendheid in zake de religie der boerenbevolking in Rusland lazen wij het volgende. Een leeraar in het gouvernement Wologda "sprak met een geacht en ontwikkeld landman uit zijn district.

— Wat hebt gij daar voor een boek? vroeg de boer.

— Het Nieuwe Testament, luidde het antwoord.

— Wat is dat ?

—• Het Niéuwe Testament, kent gij dan het Evangelie niet ?

— Neen.

— Wat, hebt gij dan nooit van het Evangelie gehoord ? In de kerk zegt toch de priester: «Nu wordt het heilig Evangelie voorgelezen

--Neen!

— Gij schertst. Gij waart toch dikwijls in de kerk en zijt ook heden daar nog geweest, wat hebt gij dan daar gezien ?

De boer zweeg.

— Wat toch de priester en de diaken doen?

— Zij zingen.

— En de gemeente?

— Die zwijgt.

— Hebt gij dan niet gezien dat de diaken een boek bij zich heeft en daaruit voorleest ?

— Hij brengt wel iets met zich mede, maar het is geen boek.

— Wat dan ?

— Dat weet ik niet.

— Komt dan de priester nooit bij u in het dorp om u gebeden voor te lezen?

— Neen, de popen komen enkel op den Petridag of op andere feestdagen, nemen de gaven in ontvangst en rijden dan weder weg.

— Spreken zij dan nooit met u van God en van Jezus Christus?

Kom, gij wilt mij maar wat wijsmaken.

— Neen, waarom toch ?

— Weet gij dan niet, wie Jezus Christus was ?

— Neen.

Ik haalde, zoo bericht verder de leeraar, een Nieuw Testament voor den dag, dat op den omslag ee kruis droeg. Ik toonde hem het kruis en vraagde:

— Wat is dat voor een teeken en wat be teekent het?

Hij dacht na en men kon zien hoe moeilijk het hem was om deze vraag te beantwoorden. Eindelijk zeide hij »dat is eene versie ing".

Bij het verdere gesprek kwam het duidelijk uit, dat de man een volslagen heiden was en van den Heiland niet de minste en van God de allerduis terste begrippen, of eigenlijk in het geheel geen begrip had.

Dezelfde leeraar verhaalt ook, dat onder de Russische boeren gebeden als; »Ik bekruis mij met het kruis; ik verberg mij achter slot en grendel en vrees geen dief! Amen!" zeer verreid zijn.

Men leide toch niet te veel uit dit alles af. Ook in ons vaderland, met name in N. Holland, zijn er dorpen waar de kennis omtrent den eenigen Naam die den menschen tot zaligheid gegeven is, geheel is gaan ontbreken. Het is te bejammeren dat in de Grieksche kerk de pope zijn dienst bijna geheel doet opgaan in het volbrengen van ceremoniën; doch dat over het algemeen genomen het Russische volk bij de ceremoniën aan geestelijke dingen denkt, of daaraan door de uitwendige plechtigheden herinnerd wordt, staat voor ons vast. Wij kunnen ons namelijk niet voorstellen, dat het onmetelijke Russische lijk alleen door den knoet zou bijeengehouden worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen