Buitenland.

Daitscbland. Ongeloof en geloof geformuleerd.

Onlangs werd eene' conferentie van predikanten der Evangelische landskerk van Saksen-Meinungen in Midden-Duitschland gehouden. De vertegenwoordigers van de oude en de nieuwe richting op godgeleerd gebied, formuleerden daar hunne beschouwingen.

Volgens de Ckroniek van Leipzig is de tegenstelling aldus uitgedrukt.

De radicalen hebben hun standpunt in de volgende bewoordingen uitgesproken:

1. De bekende Babel-Bijbel redevoeringen van Prof. Delitzsch hebben zooveel beweging veroorzaakt, omdat zij een der meest belangrijke vraagstukken, waarvoor het Christendom zich geplaatst ziet, behandelen. Een grooter getal van Christenen dan ooit te voren, aanvaardt niet de rechtzinnige leerstellingen.

2. De rechtzinnige godgeleerdheid grondt zich ter eener zijde op een zekere theorie van inspiratie, en ter andere zijde op de wijsbegeerte van Aristoteles.

3. De traditioneele theorie der inspiratie heeft geen grond in de Schriften, en is niet in overeenstemming met het Evangelie.

4. De traditioneele beschouwingen in betrekking tot God, de wereld, het menschdom, den oorsprong en de ontwikkeling der dingen, zijn geheel en al veranderd door de naspeuringen der wijsbegeerte en der natuurwetenschappen, en deze naspeuringen zijn de vrucht der reformatie, In deze veranderingen wordt niets tegen, veeleer iets in overeenstemming met de Voorzienigheid gevonden.

5. Christus heeft ons verlost tot een nieuw leven, gebaseerd op de vereeniging met God, liefde en de hoop der onsterfelijkheid. Wij worden door geene ordinantie gebonden, maar eeniglijk door den Geest van Christus, die alleen datgene werkt, wat heilig, zuiver en eeuwig is.

6. De Geest van God spreekt tot ons door de Schriften van het Oude en Nieuwe Testament, maar deze genomen als een geheel en volstrekt niet door ieder afzonderlijk deel des Bijbels op dezelfde wijze.

7. De christelijke leer zal |in de toekomst meer beslist afhankelijk zijn van Christus dan vroeger het geval was. Zij zal nadruk leggen op [het christelijk leven, dat voortvloeit uit het geloof des harten, maar zal minder nadruk leggen dan tot hiertoe het geval is geweest in de geloofsbelijdenissen op formuleering naar de beginselen der rede.

De rechtzinnigen hebben, tegenover bovenstaande stellingen de hunne geplaatst, waaruit wij het volgende ontleenen:

1. Er zijn geen redenen om te vreezen, dat de beschouwingen in de voorgaande stellingen uitgesproken, wier aanvaarding met zooveel vertrouwen wordt voorspeld, ooit in de belijdenis der kerk in het algemeen zullen worden opgenomen. Het zijn geen vastgestelde resultaten van wetenschappelijk onderzoek, maar slechts veronderstellingen van eene nieuwe wijsbegeerte, geleeraard door hen, die zich nog als christenen uitgeven, maar het aloude Evangelie wat zijn wezenlijken inhoud aangaat verwerpen. Deze beschouwingen zijn niets anders dan de herhaling van wat de onAt rationalistische scholen hebben geleerd. Gelijk de vroegere voorspelling, dat de dagen van het rechtzinnig christendom geteld waren, beschaamd zijn uitgekomen, zoo ook zal deze voorspelling nooit uitkomen.

2. Wij houden ons vast aan de Inspiratie der Schriften. De goddelijke waarheid der Schriften is in het minst niet van hare waarde beroofd door de zoogenaamde resultaten van wijsgeerig onderzoek en van de natuurwetenschappen.

Zelfs niet door de leeringen van neologen als Nietzsche en Haeckel, die met alle christendom hebben gebroken, terwijl het Bijbelsch christendom verdedigd wordt door een breede schare van erkende geleerden.

3. De nieuwe hypothese van eene redding gebaseerd op de vereeniging met God, liefde en de hoop der eeuwigheid is niets anders dan een herleving van het oude rationalistische drietal: God, Deugd en Onsterfelijkheid.

4. Onze belijdenisschriften zijn niet opgesteld doo; onkundige mannen, maar zijn uitdrukking van onzen redelijken godsdienst. Vasthouden pan de belijdenis is nimmer eene belemmering geweest van ware j; , odsvrucht. Wat meer zegt, waar zaligmakend geloof is. onmogelijk zonder eenige kennis van de christelijke leerstellingen.

Het spreekt wel vanzelf, dat de stellingen van de rechtzinnigen ons, Gereformeerden, niet geheel voldoen. Toch willen we het bovenstaande onder de aandacht onzer lezers brengen, omdat er uit blijkt, dat hetgeen in Nederland onder ethisch verstaan wordt, met de belijdenis der moderne Duitschers in beginsel overeenkomt. „De Christelijke leer zal nadruk leggen op het Christelijk leven, dat voortvloeit uit het geloof des harten, maar zal minder nadruk leggen dan tot hiertoe het geval geweest is in de geloofsbelijdenissen, op formuleering naar de beginselen der rede." Dit is den Ethischen naar het hart.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen