GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Buitenland.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenland.

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Duitschland. De Gemein se haftsbeweging in Hannove*r.

Het blijkt dat men in Duitschland van de „Gemeinschaften" steeds meer heil verwacht. Men wil van kerkelijke zijde die „Gemeinschaften" of gezelschappen 'kerkelijk maken of op kerkelijke leest schoeien, door de predikanten als leiders te laten optreden. Of daarmede die gezelschappen „kerkelijk" worden, is volgens ons nog de vraag.

Uit Hannover schrijft een predikant: Nergens in Duitschland, Wurtemberg wellicht uitgezonderd, is de bodem voor de gezelschappen zoo bearbeid als in Hannover. Wij hebben in de kringen van de vrienden der Hermannsburger zending voorbeelden van eene eenvoudige kerkelijke en ernstige organisatie van gezelschappen. Wij hebben onder ons volk nog geen wantrouwen tegen de kerk en tegen de predikanten, dat elders den arbeid zoo zwaar maakt. Terwijl de ambtsbroeders in het Westen en het Oosten de klacht laten hooren, dat ieder ander eer dan de predikant bij geloovige kringen ingang vindt, zoo is het bij ons juist omgekeerd. Als predikant voor zeelieden heb ik het wel ondervonden, dat, als ik de menschen op de schepen uitnoodigde om de door mij geleide Godsdienstoefeningen bij te wonen, men mij vroeg: „Zijt gij een geordend predikant? Hebt gij ook gestudeerd? " en als ik die vragen toestemmend beantwoordde, kreeg ik ten antwoord: „Dan komen wij ook." En hier in Hannover heeft het 't bezoek der vergaderingen in de „Gemeinschaft" der landskerk zeer bevorderd, dat wij predikanten aldaar een winter lang de Bijbel oefeningen hielden. Zoo ontwikkelt zich de beweging der „Gemeinschaften" bij ons niet op een wijze, die de vrees rechtvaardigt dat er een element van ontbinding daarin gevonden wordt. Den linkervleugel vormt in zekeren zin het „Ostetwalder comité", dat zich bij de organisatie Gnadau aangesloten heeft, en de rechtervleugel is „het Hannoversche comité" voor kerkelijke Evangelisatie en het onderhouden van „Gemeinschaften", hetwelk hen, die door de voordrachten van den predikant Keiler gewonnen zijn, in bijbelkransen vereenigt. Wij hebben in dien kring nu een jaar lang gearbeid. Esn geheele reeks bijbelkransen is in de stad Hannover gevormd. Deze bijbelkranzen hebben een zeer onderscheiden vorm gekregen, naar hef karakter van den heer des huizes of de leidsvrouw of der gezinnen, welke deze in hun huis tot gemeenschappelijke overdenking van Gods Woord uitnoodigen. Sommigen hebben na korten tijd den predikant der gemeente verzocht de leiding van den krans op zich te nemen, daar er onder de leden niemand te vinden was die genoeg tehuis was in Gods Woord om opwekkend en leidend te kunnen optreden. Andere blijven geheel zelfstandig; sommigen hebben een klein gezelschap tot onderlinge stichting, terwijl het in andere tot levendige debatten over de leer en inleiding des bijbels en tot een ijverig onderzoeken van nieuwe Theologische werken komt. Op eiken tweeden Zondag van de maand komen al de leden der verschillende kransen ill het „Evangelische Vereinsbaus" samen, om een voordracht over een stuk van de Christelijke geloofsleer of een inleiding over een gedeelte des Bijbels te hooren en daarover van gedachten te wisselen. Met het zich uitspreken gaat het slechts langzaam vooruit. Wij Nedersaksers zijn stijf en langzaam van aard.

Gisteren leidde de heer Kohn een bijbelbespreking over Phil. 11 in. Alles te zamen is een bescheiden maar verblijdend begin van kerkelijke „Gemeinschaftspflege", waarvan wij den wasdom van God bidden, "

Tot dusver de predikant. Wij kunnen er uit zien, hoe er in Duitschland gearbeid wordtom het volk, trots het woelen en werken van het ongeloof, bij de waarheid te houden. De weg dien men daartoe bewandelt, zou de onze niet zijn, maar toch kunnen wij er ons in verblijden, dat er zooveel gearbeid wordt om het Koninkrijk Gods uit te breiden.

België. Uit de Belgische Zendingserk.

De Belgische Zendingskerk omvat blijkens are laatste opgaven 4r gemeenten en evangelisatieposten met 63 filialen, 6738 volwassen emeenteleden en 3494 kinderen, 92 zondagscholen, 71 kerken en gehuurde lokalen, 37 redikanten, 3 evangelisten en 16 bijbelcolporteurs. In het laatste jaar hadden 235 doopsbeieningen plaats. Een tekort van 84, 000 francs s door vrienden der kerk gedekt. De Belgische zendingskerk heeft ook krachtig den strijd aangebonden tegen het alcoholisme. Dat dit niet overbodig heeten mag, blijkt wel uit het feit, dat in België op de zeven huizen één huis te vinden is, waarin drank verkocht wordt en er dagelijks een half millioen liter alcoholische drank gebruikt wordt.

Het doet ons leed dat de Belgische zendingskerk niet de belijdenis aanvaard heeft van de Gereformeerde kerken, die in dit land eenmaal zoo bloeiden. Hoe heerlijk zou het zijn, indien de Gereformeerde kerken van België met de Belgische zendingskerk kon samensmelten, nadat deze laatste èn de belijdenis, èn de kerkenordening der vaderen weder hadden aanvaard!

Zwitserland, Scheiding van Kerk en staat in Geneve.

In Geneve is de quaestie van scheiding van kerk en staat aan de orde. De zaak staat daar ongeveer als in Bazel, inzoover ook in Geneve vele Roomschgezinden klagen over de onbillijkheid, welke daarin bestaat dat hunne kerk geen ondersteuning van den staat ontvangt, terwijl zij toch zoo goed als de leden van de staats kerk belasting betalen. Daarom is het te begrijpen, dat er sommigen aan denken, aan alle kerken staatssubsidie te geven. De hoogleeraar Andrien Navill heeft reeds vroeger een dergelijk advies gegeven. Nu een voorstel tot scheiding van kerk en staat bij den Grooten Raad aanhangig is, komt hij hetzelfde met eenige wijziging voorstellen. In zijn nieuwe brochure getiteld: „La transformation du budget des cultes", 1907, verlangt hij dat de staat alle groepen geloovigen, die onier het volk het hoogere leven willen aankweeken. Protestanten, Roomschen, vereerders van de rede of der menschheid, zal subsidieeren.

Alleen zulke gemeenschappen wil hij niet van het staatsgeld laten genieten, die in strijd zijn met de zeden of die in tegenspraak zijn met de grondwetten van den staat, of die als zoodanig aan den politieken strijd deelnemen. Hij vfrwacht dat het wetsvoorstel van Fazy, dat scheiding van kerk en staat op het oog heeft, door het volk zal verworpen worden en dat aldus nog een tijdlang de status quo zal be houden blijven. Maar de ontwikkeling der be ginselen gaat steeds voort en dan zal met de daad het vraagstuk opgelost moeten worden.

Italië, Twee groote verliezen voor de kerk der Waldenzen,

In de laatste maanden verloor de kerk der Waldenzen twee van hare eerste mannen. Een van hare „Vaders" was Dr. Paolo Gaymonat, een man die eenvoudig kinderlijk geloof aan degelijke geleerdheid paarde. Hij werd op Kerstmis 1827 in het dorp Villar, gelegen in het dal van Piémont, een uur van het beroemde Torre Pellice, het Geneve van Piémont, geboren. Met een gulden in den zak toog hij over de bergen naar Geneve om aldaar, in de Godgeleerdheid te studeeren, waarbij hem de hoog leeraar Merle d'Aubigné de behulpzame hand bood. In Berlijn zat hij aan de voeten van Neander en Fichte. In Italië was hij vooral met veel zegen werkzaam te Florence.

De kerk der Waldenzen leed een niet minder zwaar verlies door het sterven van Dr. Matheo Prochet, die jarenlang leider van den Evangelisatie-arbeid der Waldenzische kerk was. Zijn verdiensten werden door Koning Humbert I erkend, hem werd het ridderkruis van de Kroon orde van Italië en dat van de orde van Mauri cius en Lazaius verleend, terwijl de Universiteit van St. Andrews hem den titel van doctor in de Godgeleerdheid honoris causa verleende. Men wil nu een school ter opleiding van Evangelisten-onderwijzers ter eere van zijn nagedachtenis stichten. Als deze school mag verrijzen, is daardoor een van de lang gekoesterde wenschen van den overledene vervuld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 2 juni 1907

De Heraut | 4 Pagina's

Buitenland.

Bekijk de hele uitgave van zondag 2 juni 1907

De Heraut | 4 Pagina's