GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Voor Kinderen.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Voor Kinderen.

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

TWEE WERELDEN.

EEN PLAN.

XXXL

Het werd Rika duidelijk, nadat zij denJHeere gevraagd en met ouders en anderen geraadpleegd had, dat de weg haar nu geopend, een nuttige en gezegende kon zijn voor haar zelf en voor hen, die zij zou ontmoeten. Zoo nam zij dan de voorslag van mevrouw Tourion aan, om de twee meisjes te onderwijzen.

Eiken morgen wandelde zij nu naar het huis in het bosch, en keerde in den namiddag terug. Was het slecht weer, dan stond een rijtuig tot haar dienst. Mevrouw Tourion deed al wat in haar vermogen was, om het Rika aangenaam te maken. Deze van haar kant begreep, hoe het haar plicht was, om voor de kinderen bijzondere zorg te dragen, daar de moeder, gelijk we weten, lijdend was en juist hier gekomen om, zoo mogelijk, te herstellen. Gelukkig waren de beide meisjes recht aardige kinderen, die zich gemakkelijk lieten leiden, en al spoedig met hun onderwijzeres zeer bevriend werden. Toen Rika een maand in haar nieuwen werkkring was geweest, voelde zij zich er geheel op haar plaats, en zoowel mevrouw als haar echtgenoot, waren over juffer volkomen tevreden.

Wat deze laatste vooral trof was, dat zij hier bij aanzienlijke lieden was gekomen, die God vreesden. In de stad had zij ook wel menschen ontmoet, uit booger stand dan de hare, maar die leefden allen buiten God en Zijn

dienst. Zoo was zij zich ongemerkt gaan inbeelden, dat vroomheid en godsdienst, alleen bij de minderen naar de wereld gevonden worden, en eigenlijk voor aanzienlijken en ontwikkelden niet noodig zijn. En de lieden waarmede zij in de stad verkeerde, hadden haar niet weinig in die dwaze meening versterkt. Daarom was zij dan ook, gelijk ik u verteld heb, zoo verbaasd geweest, toen zij in het mooie, groote huis een psalm hoorde zingen.

Gelakkig had E.ika leeren begrijpen, dat gelijk allen zondaars zijn, ook alien genade behoeven, en dat dus in dit opzicht rijken en armen volkomen gelijk staan, al is het naar de Schrift leert, rcoeilijk voor een rijke in het koninkrijk Gods in te gaan, dat wil zeggen, voor een rijke, die op het aardsche goed vertrouwt. Rika had in de stad wel gezien wat de „verleiding des rijkdoms" beduidt, waar de Heere Jezus van spreekt. En te meer was zij verrast en verblijd hier te zijn in een gezin van rijken en edelen, die zich niet schaamden, den Heere te belijden en Zijn grooten naam lof te zingen.

Zoo kon zij haar werk met lust en opgewektheid doen, den Heere vragend haar te helpen, en zie, het ging beter dan zij had durven denken, hoe vreemd het haar ook eerst was geweest. Ook haar gezondheid leed er niet onder, maar werd zelfs beter, nu zij weer gere geld werk had, en het rustig kon afdoen. Vader en moeder begonnen nu ook in te zien, dat het zoo toch minstens even goed ging als vroeger. Vader, al kon hij geen vroom man heeten, bemerkte toch wel hoe Rika geheel veranderd was bij vroeger, en tevens hoe zij daarbij „groot gewin" had, gelijk de Schrift zegt. En moeder, die vroom was opgevoed, maar zich meer om de dingen van dit leven dan om de eeuwige had bekommerd, had uit hetgeen met Rika gebeurd was, veel geleerd, en sprak nu dikwijls met haar over de wegen en de leiding des Heeren.

Twee jaar bleef Rika zoo werkzaam. Toen echter werd het noodig, dat de meisjes ook 't een en ander begonnen te leeren, dat zij hen niet onderwijzen kon. Zij begreep het zelf ook en vreesde, dat nu weldra haar werk op zou houden. Doch het liep anders.

Op zekeren morgen werd zij bij den baron en zijn vrouw geroepen. Mijnheer deelde haar mee, dat de dochtertjes nu ook onderwijs zouden ontvangen, van den leermeester, die zijn zoon lessen gaf. „Nu dachten we zoo te doen", zei de baron! als u nu 'smorgens blijft komen, en de kinderen onderwijzen, 7.ult u ons groot genoegen doen. En voor den middag hebben wij een ander plan. U kent zeker wel de „heirzwervers" zoo als ze hier genoemd worden ? "

Rika kende hen maar al te goed.

„Nu, " ging de baron voort, „ik wil zien of we niet wat doen kunnen voor die ongelukkige kinderen, die als dieren opgroeien. In het tuinhuis aan den weg is vooreerst plaats genoeg. Ik wilde beproeven, eenige kinderendaar 'smiddags saam te brengen, enkele malen in de week. Zoudt u nu lust hebben, hun wat te vertellen, allereerst natuurlijk uit Gods Woord, en hen verder als het kan ook wat te leeren zoo als lezen, breien en nog meer. Ik weet wel dat hel moeilijk is, maar met des Heeren hulp hoop ik, dat het zal gelukken. Ik heb er met den burgemeester over gesproken, en die vond het opperbest, maar hij meende, dat de veldwachter er wel eens bij te pas zou moeten komen, zulk bandeloos volkje als het is. Ik geloof dit evenwel niet. We kunnen het desnoods met de tuinknechts dan nog wel af. Maar zoudt u het durven aanvaarden? "

Rika zei eerlijk dat zij er wel wat tegen opzag, 't Was dan ook een groot onderscheid, twee kleine meisjes te onderwijzen, of een aantal half verwilderde, ongelukkige kinderen, die waarschijnlijk volleerd zouden zijn in allerlei knraad, maar overigens niets wisten. Thuis gekomen sprak zij er over. Vader en moeder meenden dat het werk boven haar kracht zou gaan, en ook tot niets leiden zou, daar de heirzwervers toch nooit deugen wilden. Zelfs was de vraag of het werk niet voor een man te zwaar zou zijn. Rika zelf geloofde dat niet, doch toen men 't niet eens kon worden, besloot zij eens in stilte aan haar broeder te schrijven, hem alles te vertellen, en raad te vragen.

Als altijd, liet Kobus niet lang op zijn antwoord wachten.

„Ik geloof Rika, " zoo schreef hij, „dat je het maar eens moet beproeven. Zoo'n middag of drie in de week, is niet zoo heel vermoeiend, en alles leidt er toe dat je dat werk op je neemt, 't Zijn zeker niet de prettigste leerlingen, maar als je het doet om des Heeren wil, dan kan Hij je ook alles gemakkelijk en aangenaam maken. Er staat geschreven: Wie den Heere vreezen, zullen de kracht vernieuwen.

CORRESPONDENTIE.

A. F. E, G. te A. We hopen spoedig te antwoorden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 7 juli 1907

De Heraut | 4 Pagina's

Voor Kinderen.

Bekijk de hele uitgave van zondag 7 juli 1907

De Heraut | 4 Pagina's