De Zendingstentoonstelling

Amsterdam, 19 November 1909.

De Zendingstentoonstelling, die eerst te Utrecht en daarna te Amsterdam gehouden werd, heefteen uitnemenden indruk gemaakt, werd op beide plaatsen zeer druk bezocht en droeg zeker niet weinig er toe brj om den arbeid onzer Zending in Indie beter te doen waardeeren.

Om een duidelijk beeld van onze Zending te geven, had het Comité in een der zalen tal van grafische voorstellingen laten aanbrengen, waarvan afdrukken in briefkaartformaat verkrijgbaar zijn gesteld. Een dier afbeeldingen toont bijv. hoe de gemeenten en scholen, door de Zending gesticht op Nieuw Guinea en te Boeroe (afd. Masareta), het arbeidsveld der Utrechtsche Zendingsvereeniging, wier gouden jubileum dezer dagen werd gevierd, in deze halve eeuw zijn gegroeid.

Van meer belang zijn echter nog de fïnantieele statistieken, waaruit blijkt, hoeveel door de verschillende Zendingsgenoot schappen e. a. voor de Zending jaarlijks gegeven wordt. Onze Gereformeerde Kerken maken daarbij zeker een gunstigen indruk, want ze staan feitelijk bovenaan. De totaal ontvangst van heel Nederland bedraagt rond / 450.000 en de Gereformeerde Kerken deelen hierin voor een kwart gedeelte. We zeggen dit niet om te roemen, alsof de offervaardigheid onzer Kerken reeds het hoogste peil zou bereikt hebben. Vergelijking met wat in het buitenland door sommige Kerken voor de Zending wordt bijeen gebracht, stemt eer tot verootmoediging. Maar wel omdat uit deze cijfers blijkt, dat het kerkelijk karakter dat onze Zending draagt, zeker niet weinig er toe heeft bijgedragen, om de belangstelling in de Zending te verhoogen. Zendingsgenootschappen, nog afgezien van alle andere bezwaren, hebben altoos dit nadeel, dat ze slechts in een bepaalden kring sympathie wekken. Alleen de kerkelijke zending wekt het plichtsbesef bij alle leden der Kerk op.

Het is dan ook niet geheel juist, wat Ds. Dijkstra, onze volijverige Zendingsdeputaat, in het jongste Zendingsblad schrijft, dat we proportioneel genomen niet zooveel hooger staan dan de Hervormde Kerk. Zelfs al rekent men de inkomsten van alle andere Zendingsgenootschappen ten bate van de Hervormde Kerk (wat zeker niet juist is) dan wordt de verhouding nog deze, dat de Hervormde Kerk drie vierde, de Gereformeerde Kerken éen vierde opbrengen. Nu telt de Hervormde Kerk ongeveer zeven maal zooveel leden als onze Kerken, zoodat elk lid onzer Kerken minstens tweemaal zooveel voor de Zending geeft als een lid der Hervormde Kerk. Voorts mag om billijk te zijn, hierbij zeker niet uit het oog worden verloren, dat de leden onzer Kerken geheel uit eigen middelen te zorgen hebben voor predikantstractementen, kerkgebouwen, pastoriën enz. terwijl de leden der Hervormde Kerk hiervoor zoo goed als niets hebben op te brengen. Indien men dan ook een statistiek opmaakte van wat de leden onzer Kerken jaarlijks bijdragen voor Kerk, Armen, Scholen, Zending, Universiteit, Stichtingen van Barmhartigheid enz. dan zou men tot een totaalcijfer komen, dat te meer bewondering afdwingt voor de offervaardigheid onzer betrekkelijke kleine groep van Gereformeerde Kerken, wanneer men bedenkt, dat het „niet vele rijken en niet vele aanzienlijken" van haar, evenals van de gemeente te Corinthe in Paulus' dagen geldt. Al waardeeren we de goede bedoeling van Ds. Dijkstra, om ons volk tot nog meer krachtsinspanning te prikkelen, toch deed zijn: „proportioneel niet zooveel hooger dan de Hervormde Kerk" onze Kerken onrecht aan.

Maar al zijn we dankbaar, dat onze Gereformeerde Kerken naar verhouding het meeste voor de Zending geven, er is zeker wel oorzaak voor ons volk om zich te schamen, wanneer men op een dezer grafische tabellen ziet, hoe weinig Nederland in vergelijking met andere landen voor de Zending doet. In Engeland wordt per hoofd 60 ets., in de Vereenigde Staten 30 ets. en in Noorwegen dat niet één kolonie bezit, 24 ets. gegeven, terwijl Nederland, dat onder de koloniale Mogendheden nog altoos de tweede plaats inneemt, eerst daarna volgt met IS ets. per hoofd. En deze cijfers worden nog beschamender, wanneer een ander dezer grafische voorstellingen u toont, dat Nederland per jaar 59 millioen gulden voor gedistilleerd, 42 millioen voor bier en wijn, 65 millioen voor tabak — alles weelde artikelen — uitgeeft, maar voor de Zending nog geen half millioen over heeft, wanneer men de regeeringssubsidie er af trekt.

Nu zijn deze cijfers wel niet geheel juist, want de vervaardiger dezer tabellen heeft alleen gerekend met de Protestantsehe Zending en blijkbaar totaal vergeten, dat ook de Roomsche Kerk Zending in Indië drijft, maar zelfs al worden daardoor de cijfers in werkelijkheid gunstiger voor ons land, toeh doet niet af aan het feit, dat Nederland met zijn rijk koloniaal bezit op zeadingsgebied nog zeer veel ten achter is bij andere protestantsehe natiën. We trekken jaarlijks uit Indië. honderd millioen; dat is onze winst. En we geven voor de Zending in Indië, neem het cqfer zeer hoog, nog geen-vol millioen uit. Dat is nog niet één procent. Ligt daarin niet een aan-l klacht voor de consciëntie van ons volk.'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen